Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫакӑн ҫинчен Саидӑна каласа парсан, вӑл, савӑнӑҫлӑн кулса, экран патне пӗшкӗнчӗ.Когда он сказал об этом Саиде, она радостно улыбнулась и наклонилась над экраном.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
Эпӗ вара унта, тем парсан та, каяс ҫук.
Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
— Кимме тавӑрса парсан, Федя тар паратӑп тет, урӑх ун пек хӑтланмастӑп тет.— Федя сказал, что, если вернете лодку, отдаст порох и больше не буду так поступать.
Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
— Эпӗ ӑна пӗтӗм тара парсан — кимме тавӑрса парать-ши?
Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
— Мана кун пекки ахаль парсан та кирлӗ мар, — терӗ Федя.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Вӗсем ӗҫ тума сӑмах парсан, тумасӑр тӑни пулман-ха.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Эпӗ Кондрин ҫинчен вӑл ырӑ шухӑшлӑ ҫын мар тесе каласа парсан, мана ӗненмерӗҫ.Мне не поверили, когда я рассказал про Кондрина — человек, мол, не в своем уме.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Мана отпуск парсан, хамӑр ӳссе ҫитӗннӗ, мӑшӑрланнӑ яла кайрӑмӑр.Когда мне дали отпуск, мы поехали в деревню, где выросли и поженились.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Сирӗн шӑллу чи лайӑх вӗренекен курсантчӗ, ҫавӑнпа та ҫав посылкӑна ҫӗнӗрен килнӗ лайӑх курсанта парсан аван пулнӑ пулӗччӗ, тетӗп.Ваш брат был лучшим курсантом, и я полагаю правильным выдать ее лучшему курсанту нового набора.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Пӗррехинче, пулӑ концентрачӗсенчен пӗҫернӗ шӗвек яшкапа ҫӑмарта порошокӗнчен тунӑ пӗчӗк татӑк омлет парсан, строительство начальникӗ снабженецпа повар ҫине ҫиленсе, шӑтарас пек пӑхма пуҫларӗ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
— Эсир команда парсан ҫеҫ, эпир пӑр ҫине кӗретпӗр.
Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Хӑйне ответ парсан вара аллипе сулса мӑкӑртатнӑ:
IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Носков ҫинчен Мирона каласа парсан мӗн пулассине Яков тавҫӑрса илме те пултараймарӗ; анчах та, паллах ӗнтӗ, пиччӗшӗ ӑна судья пек тӗплӗ допрос тума тытӑнать, мӗн пирки те пулин айӑплать, тата епле те пулсан тӑрӑхласа та илет.
IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Лакей ликер илсе пырса парсан, Артамонов унран: — Эс салтак-и? — тесе ыйтрӗ.
III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Телеграммӑна хирӗҫ: эс унта ҫук, тесе ответ парсан, эпӗ, паллах, унта тухса вӗҫтертӗм.Когда на депешу ответили, что тебя там нет, я, конечно, туда поскакал.
III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
— Мӗн хӑтланма? — тӗлӗнсе ыйтрӗ упӑшки, анчах та арӑмӗ ӑна хӑй мӗнрен хӑранине лайӑх туйса илмелле ӑнлантарса парсан, вӑл, тарӑхса, хӑйне хӑлхинчен туртса илсе: «Кӑлӑхах каларӑм», — тесе шухӑшларӗ.
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
— Сасартӑк Петр пурне те каласа парсан?
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Упӑшки кӑмӑлӗ сивӗ пулни ҫинчен амӑшне пӗрремӗш хут ӳпкелешсе каласа парсан, лешӗ ӑна хирӗҫ ӗмӗр асра юлмалла каласа хунӑ:Когда она впервые пожаловалась матери на суровость мужа, та, памятно, сказала ей:
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Кинӗ вӑхӑт ҫитсе иртнӗ хыҫҫӑн та чылайччен йывӑр ҫӳрерӗ; унтан Наталья, икӗ талӑк хушши асапланнӑ хыҫҫӑн, виҫҫӗмӗш кунне хӗрача ҫуратса парсан, Артамонов кӑмӑлсӑр пулчӗ:
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Барскисем — ашшӗпе амӑшӗ — Алексей пирки Артамонова жалоба парсан, лешӗ тӗлӗнчӗ кӑна:Когда отец и мать Барские пожаловались Артамонову на Алексея, он удивился:
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.