Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шуххӑн the word is in our database.
шуххӑн (тĕпĕ: шуххӑн) more information about the word form can be found here.
Петрӑн ачалӑхне, унӑн пӗр куҫне шуххӑн хӗсес йӑлине, ун ҫинчен лайӑх мар калаҫнине Фроська ҫав тери курайман.

Ей до тошноты неприятны были и мальчишеский вид Петра, и его манера залихватски щурить один глаз, и та репутация озорника, которую он имел.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӗрсем — хавассӑн та шуххӑн: Горилочки наварила, Бригадира пригласила, — терӗҫ.

Девчата — радостно и озорно: Горилочки наварила, Бригадира пригласила.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Курӑк ӑшӗнчен пӗр улма хыҫҫӑн тепӗрне патакпа кустара-кустара кӑларнӑ, ҫакна май хӑй е шуххӑн шӑхӑрнӑ, е кӑшкӑрнӑ; е: «Эх, ну, эх, ну!» — тесе калаҫнӑ.

Вышвыривает палочкой из травы одно яблоко за другим, сопровождая все это то лихим свистом, то криком, то громким междометием: «Эх, ну, эх, ну, ну!»

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Вӑл шурӑмпуҫ килсен, автансем юлашки хут авӑтсан ҫитрӗ, Укахви пӳрчӗн пӗчӗк кантӑкне фарӑсемпе ҫутатрӗ те, руль кустӑрми умне тин ҫеҫ ларнӑ ҫамрӑк шоферсем пек, вӑрӑммӑн та шуххӑн кӑшкӑртрӗ.

Он приехал на заре, с последними петухами, осветил фарами маленькое окошко Агафьиной избы и дал долгий, лихой, молодецкий гудок, как это делают юные шоферы, впервые севшие за баранку.

Леонид аттемӗр ҫылӑх каҫарттарать // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Кайран манӑн алӑ унӑн ачаш пӗвӗ-сийӗн ӑшшине тахҫанччен туйса ҫӳрерӗ, вӑл ҫывӑхра хӑвӑрт-хӑвӑрт сывлани тахҫанччен илтӗнсе тӑчӗ, унӑн кӑтра ҫӳҫ пайӑркисем шуххӑн вӗлкӗшни, шуранка пичӗ ҫинчи ҫурма хунӑ, хускалман хура куҫӗсем тахҫанччен умран каймарӗҫ.

Долго потом рука моя чувствовала прикосновение ее нежного стана, долго слышалось мне ее ускоренное, близкое дыханье, долго мерещились мне темные, неподвижные, почти закрытые глаза на бледном, но оживленном лице, резво обвеянном кудрями.

IX // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Ҫутҫанталӑк ӑна вӑтанакан, хӑюсӑр ҫын тунӑ, ҫакӑншӑн вӑл хӑйне хӑй кӳреннӗ, вара ирӗксӗрех хӑйне хӑюллӑн та шуххӑн тытма тӑрӑшнӑ, анчах ҫакӑ пур чухне те ӑнӑҫлӑ пулайман.

По природе стыдливая и робкая, она досадовала на свою застенчивость и с досады насильственно старалась быть развязной и смелой, что ей не всегда удавалось.

VI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Эрех пӑртак пуҫа кайнипе вӑл урама чӗррӗн те шуххӑн тухрӗ.

Вино несколько зашумело в голове, и он вышел на улицу живой, бойкой, по русскому выражению: чорту не брат.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

— Виҫ лаша та шуххӑн чупать, савӑнать, — уйӑрса илчӗ Аня.

— И тройка резво бежит, радуется, — определила Аня.

Тӑххӑрмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

Залесски ҫыннисем ҫине шуххӑн пӑхкаласа, вӑл ҫӑварне икӗ пӳрне чикрӗ те шӑхӑрса ячӗ.

Плутовски поглядывая на залесчан, он вложил в рот два пальца и свистнул.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тулта ҫуртсем, йывӑҫсем вӗлтлете-вӗлтлете юлаҫҫӗ, рельсӑсем, ҫӗлен евӗр явкаланса, ҫыхлана-ҫыхлана пӗрлешеҫҫӗ, поезд айнелле шуххӑн сикеҫҫӗ, унтан, урӑхла шутласа илсе хӑранӑ пек, кустӑрма айӗнчен темӗнле кутӑнлашарах йӑраланса тухаҫҫӗ те таҫта, аяккинелле тарса каяҫҫӗ.

Мимо бежали дома, деревья, внизу змеями сплетались рельсы, ошалело бросались под поезд, и, будто раздумав или испугавшись, нехотя выползали из-под колес и бежали прочь, в сторону.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Костя амӑшӗ хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнине курнӑ; утсем вырӑнтан шуххӑн тапраннӑ, хирӗҫ варкӑшса пыракан ҫилрен-и, тен, амӑшӗн пит-куҫӗ каллех ахаль чухнехи пекех пулса тӑнӑ, хӗрелни иртнӗ.

Костя увидел, как вспыхнула мать; кони лихо взяли с места, и, словно от повеявшего навстречу ветра, лицо матери снова обрело свой ровный, спокойный цвет.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Утлӑ… — тӗттӗмрен шуххӑн хуравларӗ хулӑнрах сасӑ.

— Конная… — игриво ответил басок из темноты.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Алӑк патне казаксем кӗпӗрленсе тулчӗҫ; тахӑшӗ йывӑҫ кашӑксене шуххӑн та ухӑнуллӑн шӑкӑртаттарса ташӑ ҫемми каларӗ.

В дверях столпились казаки; кто-то из них чудесно выбивал на деревянных ложках ярую плясовую дробь.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Икӗ утлӑ конвоир хуралласа пыракан тачанка Вешенскинчи ӗҫтӑвкомӑн хӗрлӗ кирпӗч ҫурчӗ умне шуххӑн кӑрлаттарса ҫитрӗ.

В Вешенской к красному кирпичному зданию исполкома резво подкатила тачанка, конвоируемая двумя конными казаками.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хура ҫӗлӗкне шуххӑн чалӑштарса тӑхӑннӑ, тарлӑ пичӗ — ӗшенчӗк те канӑҫсӑр сӑнлӑ.

Черная папаха его была лихо сдвинута набекрень, а потное лицо устало и озабоченно.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсӗ хыпса та ӗлкӗртӗн пулать, ватӑ кӗрт! — сиксе ӳкрӗ ун ҫине Ильинична; анчах старик илтмӗше печӗ тутӑ кушак аҫи пек куҫне хӗскелесе, эхлеткелесе, кӑмӑшка пӗҫертнӗ тутине ҫаннипе шӑлкаласа, маттур каччӑ пек шуххӑн пӳртелле уксахласа кӗрсе кайрӗ.

— А ты уж хлебнул, кобель старый! — насыпалась на него Ильинична; но старик вроде не слыхал, по-молодому захромал в курень, сыто, по-котовски жмурясь, покрякивая и вытирая рукавом обожженные дымкой губы.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашине пӑлханса хапха умне кӑкарчӗ те, шуххӑн тайкаланса, тарҫӑсен ҫуртне кайрӗ.

Волнуясь, привязал лошадь у ворот, резво-увалисто пошел в людскую.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Темле чин станицӑна каять», — шухӑшларӗ вӑл, кӗсри урапапа танлашнӑ май, Мишка шлепке айнелле куҫ хӗррипе пӑхса илчӗ те, — сехри хӑпса тухнипе тата тӗлӗннипе ҫан-ҫурӑмӗ тӑрӑх сивӗ сӑрӑлтатса чупнине туйса, ҫӑварне те карса пӑрахрӗ: сигарӑн хура вӗҫне чӑтӑмсӑррӑн чӑмласа, ҫутӑ куҫӗсене шуххӑн хӗстерсе, урапа ҫумне ҫурӑмӗпе тайӑнса выртса пыракан ҫын хайхи Степан Астахов пулчӗ кайрӗ.

«Чин какой-нибудь едет в станицу», подумал Мишка, ровняя кобылу с дрожками, он искоса глянул под поля шляпы и полураскрыл рот, чувствуя, как от страха и великого изумления спину его проворно осыпают мурашки: Степан Астахов полулежал на дрожках, нетерпеливо жуя черный ошкамелок сигары, щуря лихие светлые глаза.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кил хуҫи, кӑмӑллӑ кулӑпа ирӗлсе, шуххӑн йӑшаланса илчӗ.

Хозяин заюлил улыбкой, резвыми телодвижениями.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юнашар вакунра икӗ ретлӗ хут купӑс, шуххӑн хӑшӑлтатса, «казачка» кӗвве илтерет: Казаксем хысна аттисен тӗпӗсене пӗр хӗрхенмесӗр хӑма урай ҫинче тӑпӑртатса ташша хиреҫҫӗ, тахӑшӗ урмӑшнӑ сасӑпа такмак каласа ҫухӑрать:

В соседнем вагоне двухрядка, хрипя мехами, резала «казачка», по дощатому полу безжалостно цокотали каблуки казенных сапог, кто-то дурным голосом вякал, голосил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed