Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхенмелле (тĕпĕ: хӗрхен) more information about the word form can be found here.
Хӗрхенмелле мар…

— Не следует давать пощады…

II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ку сӑмаха эсӗ ӑнланмастӑн, анчах пурпӗрех: «Никама та хӗрхенмелле мар!» тата «Пур ҫӗрте те засадӑсем!» тени мӗне пӗлтернине пӗлетӗн.

Впрочем, это слово ты опять-таки не поймешь, но это все равно; зато ты хорошо поймешь следующее: «Не давать пощады!» «Всюду устраивать засады».

II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Никама та хӗрхенмелле мар!» тенӗ пароле каласа тухсан, эсӗ ху та, королӗн католикла ҫарне тӗл пулнӑ хыҫҫӑн, унта юлатӑн.

Не давать пощады», — ты присоединишься к великой армии, армии католической и королевской, в том месте, где она будет в то время находиться.

II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Никама та хӗрхенмелле мар!» тени.

Не давать пощады!»

II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсен тавра нимӗҫле пӗлекен панисене пухас, анчах та чи кирли — эрехе хӗрхенмелле марри, — хӑвӑрттӑн каласа хучӗ вӑл.

Собрать там паненок, говорящих по-немецки, а главное — не жалеть вина, — быстро проговорил он.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Эпӗ саншӑн нихӑҫан та юлташран ытла никам та пулма пултарайман пирки мар-ши хӗрхенмелле, Рита?

— Не потому ли жаль, Рита, что я никогда не стал бы для тебя больше чем товарищем?

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӗсен арӑмӗсем, питрен пӑхсан телейсӗр те хӗрхенмелле чун-чӗресем килте йывӑр ӗҫпе асапланаҫҫӗ: вӗсем лаша хыҫҫӑн ҫӳреҫҫӗ хӗҫпӑшалӗсене тасатса тӑраҫҫӗ, суха тӑваҫҫӗ, сунара ҫӳреҫҫӗ кунтан та ытларах, хайхи кӑвак пончосене тӗртсе хатӗрлеме те вӑхӑтне тупаҫҫӗ, вӗсене хатӗрлес тесен икӗ ҫултан кая мар ӗҫлемелле, тата кашниех ҫӗр доллӑртан кая лармасть.

Их жёны, жалкие и несчастные на вид, надрывались на тяжёлых домашних работах, ходили за лошадьми, чистили оружие, пахали, охотились и, сверх того, находили ещё время ткать те синие пончо, которые требуют, но меньшей мере, двух лет работы и стоят каждое не дешевле ста долларов.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хула хурӑнӗсене хӗрхенмелле — асапланса ирттереҫҫӗ Хӑйсен ӗмӗрӗсене.

Мне городские березы очень жалко: не живут, а мучаются.

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Палламан ҫынна пӗр-пӗччен хӑварма ӑна хӑрушӑ та хӗрхенмелле пек туйӑнса кайрӗ.

И было ему страшно, и было ему жалко оставлять одного незнакомца.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Ӑнсӑртран вӗҫсе кайнӑ ухӑ йӗппи хыҫҫӑн каҫма та хӑрать Коля, хӗрхенмелле.

И жалко этому Кольке нечаянно улетевшей стрелы, и боится он пролезть за нею.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Пачах урӑхла, вӑл япала камшӑн та пулин килсе тухсан, ҫавна хӗрхенмелле.

Напротив, тот скорее достоин сожаления, с кем эта штука случается.

XVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Арӑмӗн хӗрхенмелле мӗскӗннӗн пӗкӗрӗлсе хутланнӑ ҫурӑмӗ ҫине Фомин ҫӳлтен аялалла пӑхса ларчӗ, унӑн кофта айӗнчен мӑкӑрӑлса тухнӑ типшӗм хул калаккисене, атӑ ҫумӗнчи пылчӑка тӑрӑшса тасатакан чӗтрекен пысӑк аллисене курса, ҫапла шухӑшларӗ:

Фомин смотрел сверху вниз на жалко согнутую спину жены с резко очерченными под кофточкой худыми лопатками, на ее большие дрожащие руки, старательно счищавшие грязь с его сапог, думал:

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрхенмелле те мар-и вара, ытти ачасем каникул вӑхӑтӗнче ӑҫта ҫитнӗ унта чупса ҫӳреҫҫӗ, вӑл пур — хӑйӗн ирсӗрӗсемпе икӗ эрне хушши асапланса ҫӳренӗ те.

Ведь тоже сочувствие надо иметь: другие ребятишки в каникулы бегают да резвятся, а он со своими гадами две недели мучился.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Андрюшка аллинчи фотоаппарат тек чӑлтлатать (кайран питӗ хӗрхенмелле пулса тухрӗ вара, унӑн пӗр ӳкерчӗкӗ те тухмарӗ, мӗншӗн тесен вӑл пӗрмай пӗр пластинка ҫине ӳкернӗ иккен!)

У Андрюшки в руках так и прыгал фотоаппарат (к сожалению; карточки не вышли, потому что все снимки он сделал на одну пластинку).

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Хӗрхенмелле пулӗ те, питӗ паллӑ…

— К сожалению, слишком ясно…

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хӗрхенмелле мар, пурне те татӑкӑн-татӑкӑн тураса тӑкмалла пулнӑ!

Не жалеть надо было, а бить и вырубать все до корня!»

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Варя итлемен вӑкӑрӗсене куҫҫулӗпех чӗлпӗртен тарӑхса туртнине пӑхса тӑма кулӑшла та, хӗрхенмелле те.

Ему было и смешно и жалко ее, когда она со слезами на глазах тянула за налыгач непослушных быков.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Сире, нимӗҫ салтакӗсене, — терӗ пастор, — вӑрҫӑн йывӑр ҫулӗ валли турӑ суйласа илнӗ, кирлӗ пулсан, сирӗн хӑвӑр пурнӑҫӑра та хӗрхенмелле мар…»

«Вы, немецкие солдаты, — говорил пастор, — избраны богом на тяжелый путь войны и должны, если это будет нужно, дойти до горького конца…»

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унӑн Чернявкина хӗрхенмелле ӗнтӗ: вӑл хӑйне шанса панӑ ӗҫе чӗререн тӑрӑшса турӗ.

А ведь ему стоило бы пожалеть Чернявкина: он был предан и верен своей службе.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Арӑмна хӗрхенмелле, юратмалла тӑвас пулать сана!

— За такой, чтоб жену жалел и уважал!

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed