Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кавӑн the word is in our database.
кавӑн (тĕпĕ: кавӑн) more information about the word form can be found here.
Вӑл вӗсене ҫулталӑкӑн кавӑн пулма пултарайман вӑхӑтӗнче курнӑ иккен.

А случилось это в такое время года, когда дынь не бывает.

Икӗ кавӑн ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Таҫти пахчара пӗр ҫӗвӗҫӗ пиҫсе ҫитнӗ икӗ кавӑн курнӑ.

Один портной увидел где-то на огороде две спелые дыни на плетях.

Икӗ кавӑн ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӗсене пӗрер татӑк кавӑн тыттарчӗ те: — Шӑпӑрт ларӑр! — терӗ.

Дала им по кусочку тыквы и приказала: — Сидите у меня смирно!

Хваттерте пурӑнакан // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Кавӑн варри кӑпӑшка та шывлӑ.

Из влажной, рыхлой мякоти

Хваттерте пурӑнакан // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Вӑл пӑлханса кайнипе аллинчи кавӑн пӑтти тултарнӑ алтӑрне кӑларса ӳкерчӗ, аллисене ҫӗрӗ.

Она суетливо отбросила тыквенный ковш и вымыла руки.

XXV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ли Чжэнь-цзянпа ун килӗнче пурӑнакан ҫичӗ ҫыннӑн хырӑмӗсем, нумай ҫисе тултарнипе, кавӑн пекех чӑмӑрланса кайрӗҫ.

Ли Чжэнь-цзян и семь его домочадцев так объелись, что животы у них округлились, как тыквы.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫынсем Чжао Юй-линь пахчинчи кавӑн аврисенчен явӑнса пулнӑ беседкӑна пуҫтарӑнчӗҫ.

Люди собрались на огороде Чжао Юй-линя в живой беседке, образованной плетями тыкв.

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унта вӑл фасоль, баклажан, кавӑн, сухан, хӑяр, ҫӗрулми тата хӗвелҫаврӑнӑшӗ акнӑ.

И сажал здесь фасоль, баклажаны, тыкву, лук, огурцы, картофель и подсолнухи.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унтан мучи бутылка пек кавӑн кӑларчӗ.

Потом дедушка достал тыкву, как бутылочку.

Эпир асаннепе хамӑр пата кайрӑмӑр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Аэлита Ихошкӑн хӗрлӗ куҫӗсене те, ҫурт тытуҫин хӑранипе чалӑшсах ларнӑ, кавӑн пек сарӑ сӑнне те асӑрхамасть, — саланкӑрлӑн кулса, Лось еннелле ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхса вӑл ун умӗнче пырать, акӑ пӳрте, шала, хӑйӗн патне кӗчӗ.

Аэлита не заметила ни Ихошкиных красных глаз, ни жёлтого, как тыква, перекошенного страхом, лица управляющего, — улыбаясь рассеянно, оборачиваясь к Лосю, она пошла впереди него в глубь дома, к себе.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Шӑпах ҫакӑнта, авӑ, юханшывӑн леш енче, ҫав улӑхсемпе сукмаксем ҫинче, вунпилӗк е вунӑ ҫул каяраххи те ҫавах мар-и, пӗр кӗтуҫ ачи ӗнесем кӗтетчӗ, кавӑн хуппине ҫӗҫӗпе касса эрешлентеретчӗ, выльӑхсен чарисем туласса кӗтетчӗ.

Вот здесь, за рекой, на этих полях и тропинках, лет десять-пятнадцать назад пастушок резал ножом узоры на тыквах, пас коров, ждал, пока они наедятся до отвала.

20 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Анчах кайран-кайран чӑтса тӑраймасть, кавӑн хуппине кӗсйинчен кӑларса ҫӗр ҫине ҫавӑрса ҫапать те калать:

Но потом не выдержит, вытащит из кармана тыквенную крынку, ударил о землю и говорит:

Алтӑр-Косе тата Шигайбай // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 21–26 с.

Уйран тултарнӑ кавӑн хуппине бай кӗсйине чиксе тухса кайма кӑна хатӗрленнӗччӗ.

Только хотел бай уйти взяв с собой бурдюк с айраном.

Алтӑр-Косе тата Шигайбай // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 21–26 с.

— Эй, арӑм, ман валли кавӑн хуппи ӑшне уйран ярса пар-ха.

— Эй, жена, налей мне в тыквенный бурдюк айран.

Алтӑр-Косе тата Шигайбай // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 21–26 с.

— Суять! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл хӑй умӗнчи ҫынсен пӗр ҫӗре пӗрлешсе тӑнӑ ҫав тери пысӑк пӗр чӗрӗ сӑн-сӑпачӗ еннелле; ҫаврӑнса пӑхрӗ, хӑй патнелле тӑсса хунӑ типшӗм алла асӑрхарӗ, тӗттӗм куҫа, шап-шакла — кавӑн евӗрлӗ — пуҫа курчӗ, ун ҫинелле ыткӑнчӗ, Тиунова ярса тытрӗ, ӑна таҫта аялалла вӑркӑнтарчӗ те мӗкӗрсе ячӗ:

— Врёт! — крикнул он в огромное живое лицо перед собой; обернулся, увидал сухую руку, протянутую к нему, тёмный глаз, голый — дынею — череп, бросился, схватил Тиунова, швырнул его куда-то вниз и взревел:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Каялла Тиунов хӗрӗх пилӗк ҫулхи ҫын пулса таврӑнчӗ, тӑсмака — кавӑн пек — пуҫ ҫаврашки ҫинче кӑвакарнӑ ҫӳҫӗсем вирелле тӑраҫҫӗ, шӑммисем палӑрмаллах ырханкка хӑйӗн, тӗтӗмре тӗтӗрсе пиҫӗхтернӗ пек питне-куҫне кӑвакара пуҫланӑ сайрашка сухал сырса илнӗ, — хальхинче унӑн пӗртен-пӗр тӗттӗм куҫӗ ҫынсем ҫине пытанмасӑр, тимлӗн те шухӑша кайнӑн пӑхать.

Вернулся Тиунов сорокапятилетним человеком, с седыми вихрами на остром — дынею — черепе, с жиденькой, седоватой бородкой на костлявом лице, точно в дыму копчёном, — на этот раз его одинокое тёмное око смотрело на людей не прячась, серьёзно и задумчиво.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Лелюков аллине тӑсрӗ те, манӑн ывӑҫ ҫине кавӑн вӑрри ярса пачӗ.

Лелюков протянул руку, насыпал в мою горсть семечек.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Лелюков граб йывӑҫҫин кӗрен турачӗсем ҫине сарнӑ ковер ҫине выртнӑ та кавӑн вӑррине шӗкӗлчет.

Лелюков лежал на ковре, брошенном на багровые ветви граба, и грыз тыквенные семечки.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӑхатӑп та хӑшӗ кавӑн, хӑшӗ фриц хӑйӗн хулпуҫҫи ҫинче йӑтса ҫӳренӗ арбуз пулнине ӑнланса илейместӗп.

Дивлюсь и не пойму, де кавун, де фрицевский гарбуз, что они на своих плечах носят.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Пашканьра пӗр снаряд та ҫӗмӗрме пултарайман дотсем халӗ кавӑн пек ҫурӑлса пӗтнӗ.

— То, чего в Пашканях еще ни один снаряд не брал, сейчас потрескалось, как тот кавун.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed