Corpus of the Chuvash language

Вара юр вӗлтӗртетсе, кӑпӑшка чӑмӑрккасем пулса анать, пӳрт тӑррисем ҫине, йывӑҫсем ҫине, ҫынсен ҫӗлӗкӗсем ҫине ӳкет…

И снег летит, летит пушистыми хлопьями, садится на крыши, на деревья, на шапки людям…

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сывлӑш та темскерле, хӑрушлӑхпа тулнӑнах туйӑнать, ҫын хӑйне хӑй асӑрхарӗ, вӑл хӑй аллисене малалла тӑса-тӑса хӑй куҫне курӑнман хӑрушлӑха ҫилпе вӗлтӗртетсе тӑран палаткӑ стенисене сире-сире янӑнах, сирсе янине асӑрхарӗ.

И самый воздух вокруг дышал угрозой так неотступно, что он невольно поднял руки, отстраняя эту угрозу, словно полотнище колеблемой ветром палатки.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унӑн урисем вӗлтӗртетсе кӑна пыраҫҫӗ, вӗсене курса та юлаймастӑн.

Он так быстро перебирал ногами, что их даже не было видно.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл апчхилетнипе Пьеро сулахаялла, Арлекин сылтӑмалла сирпӗнсе кайрӗ, Буратино ҫӗмӗрен пек вӗлтӗртетсе ҫавӑрӑнма тытӑнчӗ.

Он чихнул с таким шумом, что Пьеро отлетел налево, Арлекин — направо, а Буратино завертелся волчком.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

… Вӗҫет, явӑнать, тӗк пек хӑпара-хӑпара вӗлтӗртетсе пысӑк-пысӑк кӗленче савӑт пек ӳсет, чӑл-пар вана-вана арканать тӑлӑх-тӑлӑх хуткупӑс сасси, кӗртсемпе юр капламӗсене; шӑннӑ-пӑрланнӑ пӳрт чӳречисемпе лӑпчӑннӑ-пусӑрӑннӑ ҫӗрлехи тӗнчеве хӑйшӗн хута кӗме, ӑшӑ, хӳтӗ пама йӑлӑнса-тархасласа эрленет, куҫҫулленет Виталий ӗсӗклевӗ:

Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

…Мамӑк пек юр пӗрчисем хуллен вӗлтӗртетсе анаҫҫӗ.

…Медленно падали снежные пушинки.

3 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Уҫӑ алӑк тимер ҫекӗл ҫинче ҫилпе сулланса тӑрать, сукмаксем нӳрлӗ те ҫӳп-ҫаплӑ; ҫаралса юлнӑ ватӑ хурӑн, тӗмсем, курӑк, вӗлтрен, хурлӑхан, ҫулҫисене шупка енӗпе ҫӳлелле ҫавӑрса хунӑ упа паланӗ — ҫаксем пурте хӑйсен вырӑнӗсенче енчен енне сулкаланса, тымарӗсене татасшӑн пулнӑ пек туйӑнаҫҫӗ; ҫӑка аллейинчен сарӑхнӑ ҫаврака ҫулҫӑсем, пӗр-пӗринчен ирте-ирте кайса, вӗлтӗртетсе, вӗҫсе тухаҫҫӗ те, нӳрленсе, йӗпе ҫине, улӑхӑн тӗттӗм симӗс тӗслӗ йӗпе кайӑвӗ ҫине ӳкеҫҫӗ.

Открытая дверь подергивалась от ветра на железном крючке, дорожки были сыры и грязны; старые березы с оголенными белыми ветвями, кусты и трава, крапива, смородина, бузина с вывернутыми бледной стороной листьями бились на одном месте и, казалось, хотели оторваться от корней; из липовой аллеи, вертясь и обгоняя друг друга, летели желтые круглые листья и, промокая, ложились на мокрую дорогу и на мокрую темно-зеленую отаву луга.

XXXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тусанлӑ та чул сарман урамсем тӑрӑх лавсем пынӑ, юланутсем сиктерсе ҫӳренӗ, ашаксем вӗлтӗртетсе чупса ирте-ирте кайнӑ.

По пыльным, немощёным улицам тянулись возы, скакали конные, трусцой бежали ослы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Шӑтӑкран вак чулсемпе шпалсем вӗлтӗртетсе иртни курӑнса кайсанах, вӗсем ҫак шӑтӑк витӗр алӑ вӗҫҫӗн анса ура ҫӗре перӗнсенех аллисене вӗҫертсе ҫӗре, рельсӑсем хушшине хырӑм ҫине ӳкнӗ.

В разверзшейся яме, сливаясь в продольные полосы, замелькала щебёнка пути, тогда они на руках начали спускаться в этот люк и, когда носки башмаков задевали за землю, опускали руки и падали вниз лицом.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Ӑна ҫӗмӗрӗлсе пӗтнӗ тротуарсем тӑрӑх чупакан пехотӑн йывӑр уттисем илтӗнсе кайнӑ, амбразурӑран хӑйӑр тӗслӗ шинельсемпе атӑсем вӗлтӗртетсе иртни курӑннӑ.

Пока по обломкам тротуара не застучали тяжёлые шаги наступавшей пехоты и в амбразурах отдушин не замелькали родные, песочного цвета, шинели и неуклюжие милые кирзовые сапоги.

Таракуль редучӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 103–115 с.

Сарай стени ҫинче ҫурталлӑ хунар ҫакӑнса тӑрать, вӑл ҫутатать, ун ҫутинче юр пӗрчисем вӗлтӗртетсе ҫаврӑнаҫҫӗ.

На стенке сарая висел фонарь со свечкой, он светил, снежинки роились в его свете.

Тухса кайнӑ кун // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Хытанка хулпуҫҫи хыҫӗнче ӗнӗк тӗслӗ ҫивӗчӗ вӗлтӗртетсе пырать.

Рыжая коса металась за худыми плечами.

XVII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Хура кӗрен тӗслӗ целлуоид тӑваткалӗн куҫа курӑнман йӗрӗсем тӑрӑх йӑлтӑртатакан рекордер вӗлтӗртетсе ҫӳрет.

По невидимым строчкам коричневого целлулоидового квадратика бегал блестящий рекордер.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тинӗс енчен вӗрекен уҫӑ ҫил вӗлтӗртетсе тӑракан пурҫӑн каркӑҫсене ҫӳлелле хӑпартрӗ.

Свежий морской ветер поднял вверх трепещущий шелк занавесок.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫӗр ҫине хуллен чӑпар тӗк вӗлтӗртетсе анчӗ.

А на землю медленно опустилось рябое перо.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Йывӑҫ хуппинчен ҫакланнӑскерсем, вӗсем вӗлтӗртетсе вӗҫкелеҫҫӗ.

Пряди шевелились, цепляясь за кору.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Михеев йӑлтӑртатса, ташласа тӑракан ҫулҫӑсем витӗр Аронӑн шурӑ кӗпи вӗлтӗртетсе пынине пӑхса юлчӗ.

Михеев смотрел, как среди пляшущей сверкающей листвы мелькала Аронова белая рубаха.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗр тӗрлӗ хутсем ҫӗленсем патнелле ҫав тери вӗлтӗртетсе вӗҫнине сӑнаса, камӑн малтан ҫитет тесе пӑхса выртаттӑмӑр.

Мы следили за тем, как несутся по бечевке эти маленькие послания, и спорили, чья бумажка первой достигнет змейка».

4. Хут ҫӗленсем, бейсбол, шинни // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

Кушак ҫури ҫав вӗлтӗртетсе сиккелекен улӑм ҫӳпписемпе выля пуҫланӑ.

А котенок играл с соломой.

Кушак ҫури // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ун вулли тӑрӑх вут хӗлхемӗсем вӗлтӗртетсе ҫӳлелле хӑпараҫҫӗ, турачӗсем кӑмрӑкланса та ларнӑ ӗнтӗ.

По стволу его змейками пробегали огненные искры, ветки обуглились.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.