Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннӑн (тĕпĕ: ан) more information about the word form can be found here.
Ҫак компани патне пырса тӑнӑ хушӑра Окунев хӑлхине Аннӑн юлашки сӑмахӗсем кӗрсе кайрӗҫ:

Подходя к компании, Окунев услышал конец фразы Анны:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗр самантлӑха унӑн куҫӗ Аннӑн канӑҫсӑр йӑлтӑртатса ҫутӑлакан куҫне тӗл пулчӗ, Анна Дубавӑна ӑсатса йӑл кулса илнине асӑрхарӗ те чӳрече патӗнчен сасартӑк пӑрӑнчӗ.

Мельком столкнулся с неспокойным блеском глаз Анны, с грустью уловил ее прощальную улыбку Дубаве и порывисто отошел от окна.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мӗн ӗҫлесе пурӑнӑп-ха эпӗ? ӗне сӑвассисӗр пуҫне урӑх нимле ӗҫ те тӑваймастӑп-ҫке, — тем йывӑрӑш ҫӑк йӑтӑнса аннӑн пусрӑнчӗ Верук.

Help to translate

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ман куҫ умне ҫунакан самолет тӗлӗнмелле уҫӑмлӑн тухса тӑчӗ, ун ҫинчен ман имшеркке те шурӑ ҫӳҫлӗ тусӑм Славка юри ывӑтнӑ чул пек вирхӗнсе аннӑн туйӑнать.

Удивительно ярко представился мне горящий самолет, и, как брошенный камень, оттуда летит хрупкий белокурый товарищ мой — Славка.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Базаров темиҫе хутчен те уйӑхран кая юлмасӑр каялла тавӑрӑнма сӑмах панӑ хыҫҫӑн, юлашкинчен, хӑйне тытса тӑнӑ амӑшӗ ытамӗнчен ҫӑлӑнса тӑрантас ҫине ларсан, лашасем тапранса кайсан, шӑнкӑрав шӑнкӑртатма тытӑнсан, урапасем ҫавӑрӑнма пуҫласан — хыҫран пӑхсан та нимӗскер курӑнми пулсан, тусан выртсан, курпунлансах кайнӑ Тимофеич та утнӑ ҫӗртех сулкаланса хӑйӗн йӑвине сӗнксе кайсан, сасартӑках лӑпчӑнса аннӑн курӑнса кайнӑ кивӗ ҫуртӗнче стариксем иккӗшех тӑрса юлчӗҫ.

Когда же Базаров, после неоднократных обещаний вернуться никак не позже месяца, вырвался наконец из удерживавших его объятий и сел в тарантас; когда лошади тронулись, и колокольчик зазвенел, и колеса завертелись, — и вот уже глядеть вслед было незачем, и пыль улеглась, и Тимофеич, весь сгорбленный и шатаясь на ходу, поплелся назад в свою каморку; старички остались одни в своем, тоже как будто внезапно съежившемся и подряхлевшем доме.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ури айӗнчи тротуар хӑйне хирӗҫ шунӑн, кӳме кӳлнӗ сиккипе пыракан лашасем пӗр вырӑнта тӑнӑн, кӗпер тӑсӑлнипе ун аркисем хуҫӑлса ишӗлнӗн, ҫуртсем кутӑн ларнӑн, будка хӑйне хирӗҫ тайӑлса аннӑн, часовой алебарди, ылтӑн саспаллисемпе ҫырнӑ тата хачӑ ӳкернӗ вывескӑпа пӗрлешсе, куҫхаршисем ҫинче ҫутӑлса тӑнӑн туйӑнчӗ.

Тротуар несся под ним, кареты со скачущими лошадьми казались недвижимы, мост растягивался и ломался на своей арке, дом стоял крышею вниз, будка валилась к нему навстречу и алебарда часового вместе с золотыми словами вывески и нарисованными ножницами блестела, казалось, на самой реснице его глаз.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Анчах унӑн Невски проспекта тӳрех пӗлӗт ҫинчен вӗҫсе аннӑн, каялла та таҫта паллӑ мар ҫӗре вӗҫсе каяссӑн туйӑнакан чипер хӗр ӑҫта пурӑннине пӗлесси килчӗ.

Но ему хотелось только видеть дом, заметить, где имеет жилище это прелестное существо, которое, казалось, слетело с неба прямо на Невский проспект и, верно, улетит неизвестно куда.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Бунчук, Аннӑн ҫурма уҫӑ хура куҫ хупаххисем ҫумне тутрипе тӗршӗнсе, хурлӑхлӑн чӗнчӗ:

Бунчук прижался губами к черному полусмеженному веку, позвал:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан икӗ еннелле сарса хунӑ хускалми алӑсем ҫине пӑхрӗ те Аннӑн чӗрнисем, пиҫе пуҫланӑ хура слива евӗр, шупкарах хӗрлӗн кӑвакарса пынине курчӗ.

Перевел взгляд на руки, безжизненно кинутые вдоль тела, увидел — ногти, как зреющий чернослив, наливаются розовой синевой.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйне хай кӑштах алла илсе, Бунчук Анна ҫинчи кофта ҫухине вӗҫертсе ячӗ те, хӑйӗн аялти кӗпине ҫурса, сурана пир таткисемпе пусса тытма пуҫларӗ; суран шӑтӑкӗнчен сывлӑш кӗнипе, юн хӗрлӗн кӑпӑкланса тухнине, Аннӑн пичӗ-куҫӗ кӑвакарса шуралнине тата тути асаплӑн сиккелесе чӗтренине курчӗ.

Овладев собой, Бунчук расстегнул на Анне ворот кофточки, порвал на себе исподнюю рубашку и, прижимая комья полотна к ране, видел, как пузырилась кровь, пропуская в отверстие воздух, видел, как сине белело лицо Анны и черный рот ее дрожал в муках.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑнӗпе вӑл пӑртак Анна стайлӑрах: ҫавнашкалах хура кӑвак куҫлӑ, сӑмси те Аннӑн пекех курпун; ӳчӗ кӑна тӗссӗрленсе пӗркеленнӗ тата шалалла путса кӗнӗ тути ватлӑхпа хӑратать.

Лицо ее неясно напоминало Анну: тот же иссиня-черный блеск глаз, тот же с горбинкой нос, только кожа морщинистая и землистая, да провалившийся рот пугает старостью.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иккӗмӗш пӳлӗмре, такамсем шавласа калаҫнӑ сасӑсем хушшинче, Аннӑн янравлӑ кулли илтӗнсе кайсан, унта вӑл уттине кимӗлтерсе кӗчӗ, ҫак самантра чӗрине юн пырса капланнӑ пек пулчӗ.

Кровь кинулась ему в сердце, когда он, замедляя шаг, вошел во вторую комнату, откуда слышались чьи-то голоса и смех Анны.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тепӗр кунне, тӗл пуласса шанман ҫӗртенех, йӑпӑртлӑха ревкома чупса кӗчӗ те картлашка ҫинченех Аннӑн палланӑ сассине уйӑрса илчӗ.

А на следующий день, уже не надеясь, забежал в ревком — и еще с лестницы услышал знакомый голос Анны.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аннӑн куҫӗсем сасартӑк тӗссӗрленсе килчӗҫ; сыв пуллашнӑ чух ним пытармасӑр каларӗ:

У Анны как-то сразу выцвели глаза; прощаясь, призналась:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аннӑн пӗтӗм ӑш-чикӗ лӗкленсе тӑчӗ, хирӗҫлерӗ ҫакна; анчах тулаш енчен курӑнакан ирсӗрлӗх Анна чӗринче тарӑннӑн та шанчӑклӑн упранакан хӑватлӑ туйӑма варалаймарӗ.

Внутренне все вставало в Анне на дыбы, противилось, но грязь наружного не пятнила хранившегося глубоко и надежно чувства.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аннӑн тутисем чӗтрерӗҫ пулин те, чӑтӑм ҫитерсе, шӑпланса тӑчӗ; ӑна чӗререн хӗрхеннипе ҫеҫ вӑл пурне те ҫирӗппӗн тӳссе ирттерме пултарчӗ.

У Анны дрожали губы, но она сдерживалась, замолкала; потворствуя ему, терпеливо сносила все.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫамки ҫинче Аннӑн вӗри аллине туйса, вӑл каллех куҫне уҫрӗ.

Почувствовав на лбу прохладную ладонь, открыл глаза.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ыйхӑран вӑрансан, хальхинче те вӑл, малтанхи пекех, Аннӑн хӑй ҫине тӗмсӗлсе пӑхакан пӑлханчӑк куҫӗсене, унтан вара вӑйсӑррӑн мӗлтлетсе чӗтренекен лампа ҫутине, краҫҫын лампинчен сӑрламан мачча ҫине пайӑркаланса ӳкекен сарӑрах шурӑ ункӑна асӑрхарӗ.

И опять, как и в первый раз — проснувшись, увидел прежде всего устремленные на него встревоженные глаза Анны, потом шафранный свет лампы, белый круг от нее на дощатом некрашеном потолке.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрремӗш хут куҫне уҫсанах Бунчук Аннӑн куҫҫульпе тата ӑшӑ кулӑпа йӑлкӑшса пӑхакан хура куҫӗсене курчӗ.

Черные глаза Анны, блещущие слезами и улыбкой, увидел Бунчук, как только в первый раз открыл глаза.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Таҫта лере, хӑлха тулашӗнче, ӑс-тӑна витереймесӗр, ют, ҫав вӑхӑтрах ытла та палланӑ сасӑсем ҫатӑлтатса тӑчӗҫ, Аннӑн инҫетри-инҫетри хура куҫӗсем пӑлханчӑк ҫутӑпа ҫунчӗҫ, хӑрушшӑн мӑкӑрланса, Крутогоровӑн кӗреҫе сухалӗ силленсе пычӗ.

Где-то снаружи бились, не проникая в сознание, чужие и странно знакомые голоса, где-то, удаленные расстоянием, горели исступленным, тревожным огнем черные глаза Анны, — чудовищно раскачиваясь, клубилась борода Крутогорова.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed