Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Степана (тĕпĕ: Степан) more information about the word form can be found here.
Вӑл Степана курнипе курманнине, тӗлпулу унра епле шухӑшсене вӑратнине, ҫемьери ырлӑха каллех хӑрушлӑх кӳрекен япала пуррипе ҫуккине вӑл унӑн сӑн-питӗнче курса илме тӑрӑшрӗ.

Он старался по лицу отгадать, видела ли она Степана, какие мысли разбудила в ней встреча, не угрожает ли снова опасность семейному благополучию.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий вӑйпитти, лайӑх пурӑнакан ҫын пулсан та, Авдотья ҫак сехетре Василие шеллерӗ, Степана ырӑ кӑмӑлпа аса илчӗ.

Василий находился в расцвете сил и благополучия, но несмотря на это сейчас Авдотья жалела Василия и с благодарностью думала о Степане.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Урӑлсан, Василий усал шухӑшсенчен хӑтӑлнӑ, анчах, ҫапах та, Степана тӗл пуласси ҫинчен шухӑшланӑ, ун валли хаяр та кӳренӳллӗ сӑмахсем хатӗрленӗ.

Когда хмель проходил, злобные мысли покидали Василия, но все же, думая о возможной встрече со Степаном, Василий готовил для него слова жестокие и оскорбительные.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗччен пурӑнма хӑнӑхман каҫсенче, кичемлӗхе сирме вӑл эрехе стаканӗ-стаканӗпе ӗҫсен те ҫывӑрса каяйман чухне, ӑна Степана курайманни асаплантарнӑ.

В горькие ночи непривычного одиночества, когда, чтобы заглушить тоску, он опрокидывал водку стаканчиками и все же не мог уснуть, его терзала ненависть к Степану:

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗччен тӑрса юлнӑ кунтан вара Василий Степана пирвайхи хут курчӗ.

С того дня, как Василий остался один, он видел Степана первый раз.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Вӑхӑтлӑх хирӗҫӳ» ҫинчен Авдотья Степана усӑсӑр кӗттерсе тата пӑшӑрхантарса пурӑнтарас мар тесе ҫырчӗ.

Авдотья писала о «временном недоразумении» для того, чтобы не томить Степана напрасными надеждами и тревогами.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Анна Авдотьйӑна нихҫан та юратман, ҫавӑнпа вӑл ҫамрӑк мар тата ачасемлӗ хӗрарӑм хӑйӗнчен ҫамрӑк Степана «ҫавӑрса илнине» каҫарма пултарайман.

Анна никогда не любила Авдотью и не могла простить ей того, что она, немолодая и детная, «опутала» Степана, который был моложе ее.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ Степана манман.

Помню я об Степане.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Енчен Авдотья мӗн тӳссе ирттернине каласа пама пултарсассӑн, енчен вӑл Авдотьйӑпа Степана мӗн ҫыхӑнтарса тӑнине ӑнланма пултарсассӑн, вара Василий пурне те урӑхла курнӑ пулӗччӗ, анчах вӑл ҫакна пӗлме те, ӑнланма та пултарайман.

Если бы Авдотья сумела рассказать о пережитом ею, если бы он сумел понять и свои ошибки, и все то, что связало Авдотью и Степана, он все увидел бы в ином свете, но он не мог ни узнать, ни понять этого.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Дуняшка та мана атте тесе чӗнет, Степана аса та илмест!

Вот и Дуняшка зовет меня папаней и не поминает Степана!

9. Хуратул икерчисем // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Юлашки вӑхӑтра вӑл Василие хӑнӑхса ҫитрӗ, Степана аса илме пӑрахрӗ.

За последнее время она привыкла к Василию и не вспоминала Степана.

9. Хуратул икерчисем // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ачасем, уйрӑмах Дуняшка, Степана аса илсе, уншӑн тунсӑхланӑ.

Помнили Степана и тосковали о нем дети, особенно Дуняшка.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл кирек ӑҫталла пӑхсан та — пурте Степана аса илтернӗ.

Куда ни падал ее взгляд, — все напоминало ей Степана.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тахҫан иртнӗ ҫулсенче те ҫакӑн пек нянька пуласси унӑн кӑмӑлне тивӗҫтереймен, анчах халӗ вӑл Степана пӗлнӗ, чӑн-чӑн юратӑвӑн тулли туйӑмне пӗлнӗ, вара хӑйӗн хальхи пурнӑҫне ирӗксӗрех ӗлӗкхипе, Степана Василипе танлаштарса пӑхнӑ та Степаншӑн татах хытӑрах тунсӑхланӑ.

Даже в давние годы эта роль не удовлетворяла ее, теперь же она знала Степана, знала всю полноту истинной любви и невольно сравнивала свою теперешнюю жизнь с прежней, Степана с Василием и все сильнее тосковала о Степане.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пурте яланхи пек мар туйӑннӑ ӑна, анчах вӑл, Степана манаймасӑр, уншӑн тунсӑхланӑ, юратнӑ «ашшӗнчен» уйрӑлмалла пулнӑшӑн Василий айӑплине туйса, унран ютшӑннӑ.

Все казалось ему необыкновенным, а она, верная своей привязанности, тосковала о Степане и чуждалась Василия, чувствуя, что он виновник разлуки с любимым «папаней».

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Степана манма пултараймасть, ҫапах та Василий ӑна аслӑ хӗрӗнчен ытла юратать.

И не могла забыть Степана, а Василий любил ее даже больше, чем старшую.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл Авдотьйӑна та, Степана та ҫиленмест.

У него не было зла ни на Авдотью, ни на Степана.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Арӑмӗ Степана юратнине Василий лайӑх туйрӗ.

Василий понял, что она любила Степана.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Степана пӑхакан куҫӗсем темскер ҫинчен калаҫҫӗ: те шикленӳ, те темле вӑрттӑнла шанчӑк, е тата пытанса тӑракан савӑнӑҫлӑх.

Из взгляда во взгляд от нее к Степану металось что-то: не то страх, не то тайная надежда и приглушенная радость.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Чӗтрекен аллисемпе япаласем хунӑ чухне Авдотья куҫӗсем Василие мар, Степана шырарӗҫ.

Авдотья трясущимися руками укладывала вещи, и глаза ее искали глаз не Василия, а Степана.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed