Шырав
Шырав ĕçĕ:
Марьяна тата аяккарах куҫса ларчӗ.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Марьяна! — терӗ вӑл.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Марьяна вырӑн ҫине ларчӗ, урисене хӑй айне хутлатса хучӗ, Оленинран кӗтесселле сиксе куҫрӗ те, ун ҫине ним чӗнмесӗр, хӑравҫӑ та кайӑкла куҫсемпе пӑхса ларчӗ.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Марьяна ҫывӑрма выртма хатӗрленет мӗн.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Темиҫе минутран хӑнасем кӗчӗҫ: Ерошка мучипе старик, Улита кинеми пиччӗшӗ; вӗсен хыҫӗнчен Устенькӑпа Марьяна.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӑл никама та усал тумасть, — терӗ сасартӑк Марьяна.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Эпӗ Марьяна валли пурне те пуҫтарса тирпейлерӗм.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Анчах Марьяна, тӳрелккине сӗтел ҫине лартсанах, каллех кӑмака ҫине сиксе хӑпарчӗ те, Оленин унӑн куҫӗсене ҫеҫ туйса тӑчӗ.Но, поставив тарелку на стол, Марьяна опять вскочила напечь, и Оленин чувствовал только ее глаза.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Марьяна, ҫӳҫӗсене витмесӗрех, ҫурта умӗнче ҫӗвӗ ҫӗлет.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Эпӗ пӗрремӗш хут пуҫласа Марьяна ятлӑ казачкӑна курнӑранпа виҫӗ уйӑх иртрӗ.Три месяца прошло с тех пор, как я в первый раз увидал казачку Марьяну.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ҫав каҫа Оленин, крыльца ҫинче ларса, Марьяна ҫине пӑхсах ирттерчӗ.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Оленин хӑйӗнчен хӑй: «Мӗн тӑвас пулать манӑн?» — тесе ыйтрӗ те ҫине тӑрсах ҫывӑрма кайма шутларӗ; анчах каллех сасӑсем илтӗнчӗҫ те, унӑн пуҫӗнче ҫак уйӑхлӑ та тӗтреллӗ каҫ пӳртрен тулалла тухакан Марьяна сӑнарӗ ҫуралчӗ, вара Оленин каллех чӳрече патнелле ыткӑнчӗ те ура сассисем илтрӗ.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӑл Марьяна сывланине пӗлнӗ, пӗрмаях ҫавна илтрӗ тата хӑйӗн чӗри тапнине тӑнларӗ.Он знал дыхание Марьяны и все слушал его и слушал стук своего сердца.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӑл лешсем каҫранпах мӗн калаҫнисене епле каҫхи апат тунине, епле минтер-тӳшек илсе тухса ҫывӑрма выртнине те илтрӗ; Марьяна тем пирки кулнине те илтрӗ вӑл; унтан пурте шӑпланса ларнине те туйрӗ; хорунжий карчӑкӗпе пӑшӑлтатса тем калаҫрӗ, тата тахӑшӗ сывлани илтӗнчӗ.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Анчах та Марьяна текех тухмарӗ.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Марьяна икӗ хутчен хапхаран тухса кӗчӗ.
XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Мӗн кулмалли пур унта! — тавӑрчӗ Марьяна, анчах унӑн куҫӗсем Оленин унран кулманнине, вӑл епле ҫирӗп пӗлни ҫинчен каларӗҫ.Что смеяться-то! — отвечала Марьяна, но взгляд ее говорил, как твердо она знала, что он не смеялся.
XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Марьяна ним чӗнмесӗр пуҫне пӑрчӗ те ун ҫине хаяр куҫсемпе пӑхрӗ.Марьяна, не отвечая, отвернулась и повела на него своими строгими глазами.
XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Эсӗ капла пӑшалпа хӗрарӑмсене персе пӑрахатӑн вӗт, — терӗ Марьяна.
XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Марьяна Устенькӑна тӗкрӗ те, ним чӗнмесӗр, йӑл кулса, ӑна Оленин ҫине кӑтартрӗ.Марьяна толканула Устеньку и молча, улыбнувшись, указала ей на Оленина.
XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.