Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ивга (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Ҫак каҫ Ивга асанне, час-часах Саша патне пыра-пыра, ывӑҫ тупанӗпе ун пуҫне тыта-тыта пӑхрӗ.

В эту ночь баба Ивга часто подходила к Саше, трогала ладонью его голову.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асаннене систерес мар-и?

Шепнуть бабе Ивге?

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне ун ачисене ҫӑкӑр пара-пара ярать.

Баба Ивга передавала ей хлеб для детей.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мазин аллинче Ивга асанне пирӗнчен касса кӑларнӑ вӑрӑм бинт явкаланса тӑрать.

В руках Мазина болтались длинные серые бинты из полотна бабы Ивги.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсене кун пек Ивга асанне вырнаҫтарса тухрӗ, Сева вара хӑйне Михайло мучи патне яма хӑех ыйтрӗ: ӑна мучие питӗ шалккӑ, мӗншӗн тесен Генка Гнедойпа таҫта кайса ҫухалнӑ, вӑл ӑҫтине никам та пӗлмест.

Это баба Ивга разделила их по хатам, а Сева сам попросился к деду Михайлу: ему жалко деда, потому что Генка со своим конем исчез, и никто не знает, где он.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Фашист салтакӗсем пынӑ кун Ивга асанне вут нумай хутрӗ те юшкӑна йӑлтах хупса хучӗ.

В тот день, когда к нему явились фашистские солдаты, баба Ивга жарко затопила валежником печь и наглухо закрыла трубу.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Фашистсем ытти арестленӗ ҫынсемпе пӗрле Митьӑна пӗр сарая хупса лартса алӑк умне часовойсем тӑратсан, Ивга асанне киле таврӑнчӗ.

Когда Митю вместе с другими арестованными гитлеровцы втолкнули в сарай и поставили у дверей часовых, баба Ивга вернулась.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне кӑвакарсах кайнӑ, анчах ун пӗр тумлам куҫҫуль тухни те курӑнмасть.

Черная, прямая, без слезинки в глазах баба Ивга.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне пуҫӗ урлӑ тутӑр уртса ячӗ:

Баба Ивга накинула платок:

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне вӗсене куркапа сӗт тултарса пачӗ, — аллисем хӑйӗн чӗтреҫҫӗ.

Баба Ивга дрожащими руками наливала им в кружки молоко.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне, эпир сире те, Степан пиччене те, Жоркӑна та нихҫан та манас ҫук! —

— Никогда мы не забудем вас, баба Ивга, и Татьяну, и дядю Степана, и Жорку! —

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тен, ун чухне хӑвӑрӑн Ивга асаннӗре аса илӗр-ха — вӑл сире юратнӑ, хӑйӗн пӳртӗнче сире хӑна пек йышӑннӑ…

Може, и вспомните тогда старую бабу Ивгу, що любила вас да привечала в своей хате.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне вӗсене пӗрин хыҫҫӑн теприне пыра-пыра ачашлать: малтан Ваҫҫука, унтан Севӑна лӑпкать, Мазинпа Русаков, Одинцовпа Саша ҫине салхуллӑн кулса пӑхать.

Баба Ивга подходила по очереди к ребятам: гладила рыжий чуб Васька, обнимала Севу; грустно улыбаясь, глядела на Мазина, Русакова, Одинцова и Сашу.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эпир Ивга асаннене вутӑ ҫурса пӗтерсе патӑмӑр, шыва та хамӑрах кӳретпӗр, вутта та хамӑрах хутатпӑр.

Бабе Ивге мы все дрова перекололи, воду носим и печку затапливаем сами.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне унӑн урине йӗпете-йӗпете ҫыхать.

Баба Ивга примочки ему кладет.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне ним хускалмасӑр, тӳп-тӳрӗ ларать.

Баба Ивга сидела прямая, неподвижная:

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне Татьяна ҫине ҫиллессӗн кӑшкӑрса пӑрахрӗ:

Баба Ивга сердито прикрикнула на Татьяну:

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Хӗрӗм… — терӗ Ивга асанне шӑппӑн.

— Доню моя… — тихо сказала баба Ивга.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шӑтӑка манне йӑлтах ишсе пӗтернӗ! — терӗ Ивга асанне юнаса.

Всю яму мне обвалили! — строго пригрозила баба Ивга.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сӗтел хушшинче Степан Ильич Ивга асаннене кулкаласа ҫапла каларӗ:

За столом Степан Ильич, ласково поглядывая на них, говорил бабе Ивге:

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed