Шырав
Шырав ĕçĕ:
Арӑмне Григорий юбкӑлӑх ҫӑм пусма тӑрӑхӗ парнелерӗ; ачисене пӗр кӗрепенкке пыллӑ пӗремӗк валеҫсе пачӗ; Дарйӑна — куҫлӑ кӗмӗл алка, Дуняшкӑна — кофтӑлӑх, Петрона пирус тата пӗр кӗрепенкке табак пачӗ.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Петро Григорий утне кайса тӑратма та ӗлкӗрнӗ; вӑл ҫуна ҫинчен краҫҫын пичкине ҫӗклесе илме тӗрмешекен Дуняшкӑна темскер каласа хӑварчӗ те йӗнер йӑтса пӑлтӑра кӗрсе кайрӗ.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Вӑл Гриторие ӑшшӑн та туслӑн тытса силлерӗ те хӑйӗн аллинчен Дуняшкӑна пачӗ.Он тепло и дружески потряс Григория, с рук на руки передал Дуняшке.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Дуняшкӑна каласшӑн марччӗ те, каламах тивет имӗш.
18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Старик кун каҫипе темиҫе хутчен пӑлтӑра тухать, Дуняшкӑна, пурнипе кӑчӑк туртса, хӑй патне чӗне-чӗне илет:Старик несколько раз за день выходил в сенцы, манил Дуняшку пальцем.
16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Вӑл, хӑйӗн сӑмси чернилпа вараланнине асӑрхамасӑрах, Дуняшкӑна ӑсатма тухрӗ.Он вышел проводить Дуняшку, не замечая того, что нос его измазан чернилами.
16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Пантелей Прокофьевич ҫав ҫырусене Дуняшкӑна е Петрона темиҫе хутчен вулаттарать, Григорин ҫыру йӗркисем хушшинчи пытанчӑк вӑрттӑн шухӑшӗсене тупас тесе, шухӑша путса итлесе ларать.
1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Наталья хуняшшӗсем патне куҫнӑ хыҫҫӑн тепӗр куннех Пантелей Прокофьевич Дуняшкӑна, сӑмахӗсене хӑй каласа ларса, Григорий патне ҫыру ҫыртарчӗ.
1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Петро, шӑл ыратнӑ пирки питне тутӑрпа туртса ҫыхнӑ Дуняшкӑна ашшӗ асӑрхиччен кӗвӗҫтеркелесе, йӑпанса ларать.Петро потешался, незаметно для отца передразнивая Дуняшку, завязавшую от зубной боли щеку.
8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
— Дуняшкӑна шыв патне яр, илтетни, Дашка? — кухня тӑрӑх урисене аран кӑна сӗтӗркелесе, хӑйӑлтатать Ильинична.— Дуняшку пошли за водой, слышь, Дашка? — с трудом передвигая по кухне ноги, хрипела Ильинична.
8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Ильинична, Наталья хӗвне ҫемҫе пашалусем чиксе тултарса: — Дуняшкӑна илсе каймастӑн-и, вӑкӑрсене хӑвалама? — тесе пӑшӑлтатрӗ.Ильинична совала Наталье в кофту мягких бурсаков, шептала: — Может, Дуняшку бы взяла погонять быков?
5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
— Чӗр ҫип илсе кил-ха, хӑвӑрт! — тесе кӑшкӑрчӗ Григорий Дуняшкӑна.— Ниток суровых и иглу-цыганку, шибко! — крикнул Дуняшке Григорий.
4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.