Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аппӑшӗпе (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Пӗлетӗн-и, енчен те эпир унӑн аппӑшӗпе йӑмӑкне курас тӑк пирӗн кашкӑр шӑтӑкӗ арҫурисемпе ҫӳлтенех тулса лармалла…

Знаешь, если бы мы видели и тётку, и племянницу, наша волчья яма была бы битком набита оборотнями…

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Лю Гуй-лань помещик арӑмӗсене, аппӑшӗпе йӑмӑкӗсене, тӑванӗсене илсе кӗчӗ.

Когда Лю Гуй-лань привела помещичьих жен, сестер и других родственниц Ду.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унта аппӑшӗпе йӑмӑкӗ пурӑнаҫҫӗ… ах, мӗнешкел пурӑнаҫҫӗ вӗсем!

Живут там две сестрицы… ах, как они живут!

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома чирлес-тӑвас пулсан, ашшӗ, мӗнпур ӗҫне хӑварса, килтен тухман, текех вӑл — аппӑшӗпе ывӑлне ӑҫтиҫук ыйтусемпе, канашсемпе йӑлӑхтарнӑ, лара-тӑра пӗлмесӗр, салхуллӑн, шиклӗн пӑхкаласа, пӳлӗмсем тӑрӑх ахлатса ҫӳренӗ.

— Ну-ну-ну! Иду, иду… Ты только не кричи! Не пугай мальчика…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Иван Белограй, вӗсем ҫине пӑхса, ӑшшӑн кулчӗ те малалла утрӗ; кам пӗлет: аппӑшӗпе йӑмӑкӗ-ши вӗсем е тантӑшсем кӑна-ши?

Иван Белограй улыбнулся сестрам или подругам и пошел дальше.

2 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Софья Ивановна вара сарӑ ҫӳҫлӗ, пысӑк та йӑрӑ тата ҫакӑнпа пӗрлех (кунашкалли сайра тӗл пулать) тӳлек те сенкер куҫлӑ пулин те, вӗсен хушшинче аппӑшӗпе йӑмӑкӗ пӗр ҫемьерен пулнине палӑртакан пысӑк пӗрпеклӗх пур: сӑнӗсем те пӗр пек, сӑмсисем те пӗр пек, тутисем те пӗр пек; Софья Ивановнӑн сӑмсипе тути кӑна хулӑнрах, кулнӑ чух тата сылтӑмалла кӑшт пӑрнӑҫ пек курӑнаҫҫӗ, княгиньӑн вара сулахаялла пӑрнӑҫ.

а Софья Ивановна белокура и с большими живыми и вместе с тем (что большая редкость) спокойными голубыми глазами, между сестрами было большое семейное сходство; то же выражение, тот же нос, те же губы; только у Софьи Ивановны и нос и губы были потолще немного и на правую сторону, когда она улыбалась, тогда как у княгини они были на левую.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ют ҫӗршыва ирӗксӗр илсе кайнӑ аппӑшӗпе пиччӗшне аса илни Вияле хурлантарчӗ.

Воспоминание о сестре и брате, которых насильно увезли на чужую землю, омрачило Вияль.

Хӗрарӑм-сунарҫӑ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Аппӑшӗпе пиччӗшне ют ҫӗршыва илсе кайнӑ пирки, Вияль чӗрине мӗнле хуйхӑ кӗрсе ларни ҫинчен шухӑшласа пӑхнӑ-и эс хӑҫан та пулин?

Подумал ли ты, какое горе на сердце у Вияль, у которой увезли на чужую землю сестру и брата?

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Арӑмӗн аппӑшӗпе пиччӗшне илсе кайнӑшӑн тавӑрать сана Таграт.

Таграт отомстит тебе за то, что ты похитил у Вияль сестру и брата.

Шамана хирӗҫ кайни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Анчах вӑл кун вӗсем, хӑвӑрах ӑнланатӑр ӗнтӗ, Вияле кӑна мар аппӑшӗпе пиччӗшӗнчен уйӑрнӑ, — хӑйӗн сӑмахне малалла тӑсрӗ Виктор Сергеевич.

— Но, как вы поняли, не только Вияль была разлучена в тот день с сестрой и братом, — продолжал Виктор Сергеевич.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Кэукай амӑшӗн аппӑшӗпе пиччӗшӗ ют ҫӗршыва ҫапла лекрӗҫ, Ринтынэ пирӗн ялтанах хайхи байдара ҫине лартса илсе кайнӑ Кэргын чукчана качча тухнӑ, теҫҫӗ, вӗсен ачисем пулнӑ, тет.

— Так попали на чужую землю сестра и брат матери Кэукая: Ринтынэ вышла замуж за чукчу Кэргына, также похищенного из нашего поселка, и что у них были дети.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Владимир Ильичӑн аппӑшӗпе йӑмӑкӗ те унта пурӑннӑ.

И сёстры Владимира Ильича там жили.

Пӑр юрланӑ чух // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич пальто ҫухине тӑратать те аппӑшӗпе арӑмне ыталаса илет.

Владимир Ильич поднял воротник, обнял сестру и жену.

Влаҫ — советсене // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Яков Михайлович, тӑванӑмӑр, кӗрӗр, кӗрӗр! — пӗрне-пӗри пӳлсех чӗнме тытӑнаҫҫӗ аппӑшӗпе Надежда Константиновна хыткан та тӗксӗм куҫлӑ, пенснеллӗ ҫынна.

— Яков Михайлович, голубчик, входите! — наперебой звали сестра и Надежда Константиновна худощавого, темноглазого человека в пенсне.

Влаҫ — советсене // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл аппӑшӗпе унӑн упӑшки патӗнче — Анна Ильиничнӑпа Марк Тимофеевич Елизаровӑн Петроградри хваттерӗнче иккен.

Он был у сестры Анны Ильиничны и её мужа Марка Тимофеевича Елизарова, на их петроградской квартире.

Расстанная урамӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Надежда Константиновна ӑна амӑшӗнчен, аппӑшӗпе йӑмӑкӗнчен салам калать.

Надежда Константиновна передала приветы от мамы и сестры.

193-мӗш номерлӗ камера // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильича тӗрмене хупнине пӗлсенех, Мускавран амӑшӗпе пӗрле аппӑшӗпе йӑмӑкӗ те килсе ҫитнӗ.

А сестра Аня с мамой приехали из Москвы, как только Владимира Ильича посадили в тюрьму.

193-мӗш номерлӗ камера // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ссылкӑна янӑ аппӑшӗпе шӑллӗ вырнаҫнӑ флигельте витӗрех ҫил ҫӳрет.

Флигелёк, где поселились высланные брат и сестра, продувало насквозь.

Кокушкинӑри ирӗксӗрлӗх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Эпир пӳлӗме кӗтӗмӗр те, вӑл мана хӑйӗн амӑшӗпе пӗр тӑван аппӑшӗпе паллаштарчӗ:

Мы вошли в комнату, и он познакомил меня со своей тетей:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Килӗнче унӑн Лена аппӑшӗпе ачи ҫеҫ пулнӑ.

Дома была только его сестра Лена с ребенком.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed