Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырана (тĕпĕ: ҫыран) more information about the word form can be found here.
Вӑл — пысӑк, вӑйлӑ та ырӑ, хӑйӗн йӑлтӑрккипе куҫа йӑмӑхтарса ярать, чавкаласа пӗтернӗ ҫырана халӗ ӑшшӑн пӑшӑлтатса ачашлакан хумсен ирӗклӗхне кансӗрлессишӗн тӑрӑшакан ывӑннӑ ҫынсене уҫӑлтарса, хӑватлӑ сывлӑшне ҫыраналла вӗрсе выртать.

Оно лежало, ослепляя глаза своим блеском, — большое, сильное, доброе, его могучее дыхание веяло на берег, освежая истомленных людей, трудящихся над тем, чтобы стеснить свободу его волн, которые теперь так кротко и звучно ласкают изуродованный берег.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Тинӗс тӗтреллӗ горизонт таранах лӑпкӑн сарӑлса выртать, унӑн тӑрӑ хумӗсем ӗҫ вӗресе тӑракан ҫырана шӑппӑн пырса ҫапӑнаҫҫӗ.

Море спокойно раскинулось до туманного горизонта и тихо плещет своими прозрачными волнами на берег, полный движения.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ман умма ҫав ӗҫӗн сарлака картини тухса тӑчӗ: бухта патӗнче чуллӑ ҫырана пӗтӗмпех чавса тӑкнӑ, кирек ӑҫта та шӑтӑксем, чул тата йывӑҫ куписем, тачкӑсем, пӗренесем, тимӗр, свай ҫапмалли копёрсем тата йывӑҫран тунӑ тем те пӗр япаласем, — вӗсем хушшинче ҫынсем унталла-кунталла хӗвӗшсе ҫӳреҫҫӗ.

Передо мной развернулась широкая картина труда: весь каменистый берег перед бухтой был изрыт, всюду ямы, кучи камня и дерева, тачки, бревна, полосы железа, копры для битья свай и еще какие-то приспособления из бревен, и среди всего этого сновали люди.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эпӗ чӳречерен йывӑҫ турачӗсем хушшипе тинкеререх пӑхатӑп та куратӑп; уйӑх ҫутатнипе юханшыв ҫийӗ кӑн-кӑвак, вӑл — шурӑ кӗпепе, пилӗкне икӗ вӗҫне ик еннелле янӑ сарлака пиҫиххи ҫыхнӑ — пӗр урипе кимӗ ҫине, тепринпе ҫырана пусса тӑрать.

Я посмотрела в окно сквозь ветви ясеней и вижу: река вся голубая от луны, а он, в белой рубахе и в широком кушаке с распущенными на боку концами, стоит одной ногой в лодке, а другой на берегу.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Тинӗс шавлать, хумсем урса кайсах, хаяррӑн ҫырана пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ.

Море глухо роптало, волны бились о берег бешено и гневно.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫырана ҫеҫ тухасчӗ…

Только на берег бы…

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӑл тӑварлӑ нӳрӗ шӑршӑпа сывланӑ, пӑрахутсен ҫумне, ҫырана лӑпкаса, тата Челкаш киммине хуллен кӑна суллантарса, ачашшӑн шӑпӑлтатнӑ.

Оно дышало влажным соленым ароматом и ласково звучало, плескаясь от борта судов о берег, чуть-чуть покачивая лодку Челкаша.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Гранит ҫыранпа хуптӗрленнӗ тинӗс хумӗсем хӑйсен ҫурӑмӗсем ҫийӗпе шӑвакан темӗн йывӑрӑш кимӗсемпе пусӑрӑннӑ, вӗсем кимӗсен аяккисене, ҫырана пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ-ҫапӑнаҫҫӗ те, кӑпӑкланса, тӗрлӗ ҫӳп-ҫаппа вараланса, ӳпкелешнӗ пек шавлаҫҫӗ.

Закованные в гранит волны моря подавлены громадными тяжестями, скользящими по их хребтам, бьются о борта судов, о берега, бьются и ропщут, вспененные, загрязненные разным хламом.

Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Санька текех нихҫан та хӑйӗн ашшӗне кураймӗ, унпала вӗсем нихҫан та уй-хире тырпул пӑхма е ҫырана утӑ ҫулма каймӗҫ.

Никогда Санька больше не увидит отца, никогда они с ним не пойдут в поле смотреть хлеба или в луга косить сено.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Майӗпе тинӗс ӑшӑхланни те, тусем ишӗлни те, ҫырана юшкӑн тулни те, кӑштах вулкан кисрентерсе илни те — ҫаксем йӑлтах Агафья Матвеевна пурнӑҫӗнче пуринчен ытларах сисӗнеҫҫӗ, анчах никам та, пуринчен каярах хӑй те, ҫакна асӑрхамасть.

Постепенная осадка дна морского, осыпанье гор, наносный ил с прибавкой легких волканических взрывов — все это совершилось всего более в судьбе Агафьи Матвеевны, и никто, всего менее она сама, не замечал это.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗнех ту ишӗлет, тинӗс ҫырантан чакать е ҫырана кӗрсе каять; Обломов та хуллен-хулленех хӑйӗн малтанхи йӑлана кӗнӗ пурнӑҫӗпе пурӑнма пуҫларӗ.

Но гора осыпалась понемногу, море отступало от берега или приливало к нему, и Обломов мало-помалу входил в прежнюю нормальную свою жизнь.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫынсем хушшинче ӑна тӑвӑр пулнӑ, кимӗ ҫине ларсан та, тепӗр ҫырана тӗрӗс-тӗкелех ҫитессе шанман вӑл, кӳме ҫине ларсан, лашасем сиккипе ӗрӗхсе кайса, хӑйне амантасса кӗтнӗ.

В тесной толпе ему было душно; в лодку он садился с неверною надеждою добраться благополучно до другого берега, в карете ехал, ожидая, что лошади понесут и разобьют.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫырана пур ҫӗртен те ҫавӑрса илнӗ пек туйӑнать.

Было похоже, что оцеплен весь берег.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эпӗ ӗнер каҫхине ҫакӑнта ҫырана хирӗҫ «Тургенев» ҫинчен пӗр ҫын шыва ӳкнӗ тенине илтрӗм.

— А я слышал, что вчера вечером здесь против берега какой-то человек с «Тургенева» упал.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Штурман шутласа тӑрайман ҫав ӗнтӗ, тинӗс ҫийӗн вӗҫнӗ чухне ӑна ҫырана тухас пӗртен-пӗр ҫул кӑна илӗртнӗ.

Штурману было не до вычислений, и, пока мы шли над морем, его интересовал единственный курс — берег.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫырана тухасси ҫур километр юлсан, эпир шыва лаплатса ӳкрӗмӗр, тӗлӗнмеллех тухрӗ вара — эпир тӗпне путмарӑмӑр, юшкӑн ҫине ҫаклантӑмӑр, ҫыран ҫине пӑхма вӑхӑт та ҫукчӗ-ха.

В полукилометре от берега, на который некогда было даже взглянуть, мы плюхнулись в воду и не пошли ко дну, как это ни было странно, а попали на отмель.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Улталарех ӗнтӗ вал мана, кӑмӑла ҫӗклентересшӗнччӗ пулас, — ҫырана ҫитме сахалтан та вӑтӑр минут вӗҫмеллеччӗ-ха.

Конечно, соврал, чтобы подбодрить меня: до берега было не меньше чем тридцать.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫырана ҫитме инҫе-и, — тесе ыйтрӑм та штурманран, инҫе мар, тата ҫирӗм ултӑ минутран ҫитме пулать, терӗ мана.

Я спросил штурмана, как далеко до берега, и он ответил, что недалеко — минут двадцать шесть.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир чупса ҫитнӗ ҫӗре, старик пулӑпа тата тетелсемпе тулнӑ кимӗ ҫине сиксе ларма та ӗлкӗрчӗ, калакӗпе ҫырана ҫиллессӗн таптарса, утрава хӑй хыҫне пӑрахах хӑварчӗ.

Когда мы подбежали к берегу, старик уже вскочил в лодку, полную рыбы и сетей, и, сердито громадя кормовиком, отплывал от островка.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Невана анас ҫӗрте лартӑмӑр, таҫта аялта вара чуллӑ ҫырана ҫапӑнан хумсем шавлани кӑшт ҫеҫ илтӗнсе тӑчӗ.

Сидели у самого спуска в Неву, и где-то внизу волна чуть слышно ударялась о каменный берег.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed