Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫутҫанталӑк the word is in our database.
ҫутҫанталӑк (тĕпĕ: ҫутҫанталӑк) more information about the word form can be found here.
Вӗсем пурте хӑйсене ҫутҫанталӑк панӑ сӑнӗсене улӑштарнӑ.

Все вещества изменили свой вид, свое состояние, на которое осудила их природа.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ахальтен мар мана атте: эпир санпа, ачам, ӗҫсӗр ырӑ курса пурӑнма вӗреннӗ ҫынсем мар, аристократсем мар, пурнӑҫпа ҫутҫанталӑк иртӗхтерсе янӑ ҫынсем мар, эпир наукӑна пула асап курнӑ ҫынсем те мар, эпир — ӗҫлекенсем, ӗҫлекенсем, ӗҫлекенсем.

Недаром мне говаривал отец: «Мы с тобой, брат, не сибариты, не аристократы, не баловни судьбы и природы, мы даже не мученики, — мы труженики, труженики и труженики.

XXVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫутҫанталӑк аллинче пурнӑҫ та, вилӗм те пур, унта вилӗм те пурнӑҫ пекех хыттӑн калаҫать.

В ней и жизнь и смерть; и смерть в ней так же громко говорит, как и жизнь.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫутҫанталӑк пире яланах… юрату ҫинчен систермест.

 — Не всегда природа намекает нам на… любовь.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эх, Андрей, Андрей, — илемлӗ ҫак хӗвел, ҫак тӳпе, — пурте, пурте пирӗн таврара илемлӗ, эсӗ акӑ хуйхӑратӑн; анчах эсӗ ҫак самантра хӑвӑн аллунта юратнӑ хӗрарӑмӑн аллине тытса тӑнӑ пулсан, ҫав алӑ, ҫав хӗрарӑм пӗтӗмӗшпех санӑн пулнӑ пулсан, эсӗ пӑхасса та ун куҫӗпе пӑхнӑ пулсан, хӑвӑн пӗччен туйӑмупа мар, унӑн туйӑмӗпе туйнӑ пулсан, ҫанталӑк вӑл, Андрей, сан чӗрӳнте салхулӑхпа пӑшӑрхану вӑратман пулӗччӗ, эсӗ унӑн илемне асӑрхаман пулӑттӑн; ун чухне ҫутҫанталӑк хӑй хавасланса юрланӑ пулӗччӗ, вӑл хӑй сан пурнӑҫун юррине ӗнӗрленӗ пулӗччӗ, мӗншӗн тесен ун чухне эсӗ ӑна, чӗлхесӗре, чӗлхеллӗ тунӑ пулӑттӑн!

Ах, Андрей, Андрей, прекрасно это солнце, это небо, всё, всё вокруг нас прекрасно, а ты грустишь; но если бы в это мгновение ты держал в своей руке руку любимой женщины, если б эта рука и вся эта женщина были твои, если бы ты даже глядел ее глазами, чувствовал не своим, одиноким, а ее чувством, — не грусть, Андрей, не тревогу возбуждала бы в тебе природа, и не стал бы ты замечать ее красоты; она бы сама радовалась и пела, она бы вторила твоему гимну, потому что ты в нее, в немую, вложил бы тогда язык!

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ, эс калашле, пирӗн кӑмӑла ҫутҫанталӑк мӗншӗн ҫав териех канӑҫсӑрлатнине ӑнлантарса парасшӑнччӗ.

Я хотел только объяснить, почему природа, по-твоему, так на нас действует.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫутҫанталӑк… шкулта калакан кивелнӗ сӑмах кӑна вӗт!

Природа… какое холодное, школьное выражение!

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тата мӗн-ха вӑл, мӗншӗн кунта «ҫутҫанталӑк»?

Да и что такое, к чему природа?

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫутҫанталӑк алӑкне кирек мӗн чухлӗ шаккасан та, вӑл сана пурпӗрех ӑнланса илмелле каласа параймасть, мӗншӗн тесен вӑл чӗлхесӗр.

Сколько ты ни стучись природе в дверь, не отзовется она понятным словом, потому что она немая.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Асӑрханӑ-и эсӗ, — кӗтмен ҫӗртен калаҫма пуҫларӗ Берсенев, аллисене сулкаласа: — мӗнле асамлӑ туйӑм хускатать ҫутҫанталӑк пирӗн чӗресенче?

— Заметил ли ты, — начал, вдруг Берсенев, помогая своей речи движениями рук, — какое странное чувство возбуждает в нас природа?

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эсӗ мана ҫутҫанталӑк ҫине кӑтартатӑн та: «Кунта та илем пур», тетӗн.

Ты указываешь мне на природу и говоришь: «И тут красота».

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Хитре тӗспе сӑрланӑ, — терӗ Шубин — Пӗр сӑмахпа — ҫутҫанталӑк!

— Важный пущен колер, — промолвил Шубин, — Одно слово, натура!

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӗрчунсемпе ҫутҫанталӑк илемӗ те мана хавхалантарайми пулчӗ.

Не писал о животных и о природе.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пирӗн истори, — тесе пуҫларӗ Гарри Грант, — ытти робинзонсен историйӗ пекех, пушӑ утрав ҫине ҫакланнӑ хыҫҫӑн ҫутҫанталӑк вӑйӗсемпе кӗрешес ӗҫре хӑйӗн вӑйӗ ҫине ҫеҫ шанакан ҫыннӑн историйӗ пекех.

— Наша история, — начал Гарри Грант, — похожа на историю всяких других робинзонов, очутившихся на пустынном острове и понявших, что в борьбе с силами природы им не на кого рассчитывать, кроме как на самих себя.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Халиччен хӑйхаллӗн ҫеҫ вӗҫӗ-хӗррисӗр ирӗкре ҫӳренӗ тӗнчен вӑйӗсене хӑйсен ирӗкӗпе кӑларса яма хӑват ҫитернӗ ҫынсене ҫутҫанталӑк тытса силлемӗ-ши?

Не накажет ли природа смельчаков, дерзнувших по своей воле вызвать к жизни такие силы, которыми до сих пор безраздельно распоряжалась она одна?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хуралҫӑн ватах мар арӑмне ҫутҫанталӑк пурне те ҫителӗклех панӑ: хулпуҫҫийӗсем арҫынӑнни пекех сарлака, кӑкӑрӗсем улӑпӑнни пек, урисем хулӑм, вӑйлӑ; ҫӗҫӗ ун аллинче выляса ҫеҫ тӑрать, ун умӗнчи сӗтел ҫинче вакласа хунӑ пахча-ҫимӗҫсен купи ӳснӗҫемӗн ӳссе пырать.

Природа дала далеко не старой сторожихе всего вволю: по-мужски широкая в плечах, с богатырской грудью, с крутыми могучими бедрами, она умело орудовала ножом, и на столе быстро росла гора нарезанных овощей.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кунти этем алли тивмен вӑрмансене пӗртен-пӗр ҫутҫанталӑк тытса тӑрать.

Там природа была единственной властительницей лесов, не тронутых ещё рукой человека.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ученый хӑй умӗнче уҫӑлса выртакан ҫутҫанталӑк кӗнекине каҫса кайсах сӑнать; вулама пӗлекен валли вӑл кӗнеке ҫинче питӗ нумай интерессем пур теҫҫӗ.

Учёный с упоением наблюдал раскрытую перед ним книгу природы, всегда исполненную интереса для тех, кто умеет её читать.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Нивушлӗ ҫак тӗлӗнмелле, хӑнӑхса ҫитмелле мар ҫӗршывра ҫутҫанталӑк упӑтене те ҫунатлӑ тунӑ-ши?

Неужели в этой удивительной стране, где всё так непривычно и ново, природа наделила обезьян крыльями?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫулҫӑсене ҫавӑн пек лартса тухса ҫутҫанталӑк пӗрре те йӑнӑшман.

Природа не совершила ошибки, придав такое странное положение этим листьям.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed