Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ларсан (тĕпĕ: лар) more information about the word form can be found here.
Фабрикӑран таврӑнсан, вӑл кунӗпех Марья патӗнче пулчӗ, ӑна ӗҫре пулӑшса, вӑл пакӑлтатнине итлерӗ, каҫ пулса ларсан тин хӑйӗн килне таврӑнчӗ, — килте пушӑччӗ, сивӗччӗ, кичемччӗ.

Воротясь с фабрики, она провела весь день у Марьи, помогая ей в работе и слушая ее болтовню, а поздно вечером пришла к себе в дом, где было пусто, холодно и неуютно.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унӑн ашшӗ каллех темскер вӑрласа тӗрмене кӗрсе ларсан, Николай хӑйӗн юлташӗсене лӑпкӑн кӑна: — Халӗ ман патӑмра пухӑнма юрать… — терӗ.

Когда его отец снова что-то украл и сел в тюрьму, Николай спокойно заявил товарищам: — Теперь у меня можно собираться…

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫапах та ҫакӑн хыҫҫӑн хуть те ӑҫта тӑрсан е ларсан та, хуть те мӗнле ӗҫ тунӑ чух та, пӗрмаях вӑл ҫак хӗр ҫинчен шухӑшланӑ, ун ҫинчен куҫне те илмен.

А только с этих пор, где бы он ни стоял, где бы он ни сидел, что бы ни делал, а все думал об этой девушке и следил за нею глазами.

IV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Поезд ҫине кӗрсе ларсан тин Серьга лӑпкӑн сывлӑш ҫавӑрса илчӗ: пӗр-икӗ эрне хушши Матрена мӑкӑртатнине илтмест ӗнтӗ вӑл, туй кӗрекинче те, ытлашши ӗҫесрен асӑрхаттарса, кӗпе аркинчен кӑрт-кӑрт туртакан пулмасть.

В поезде вздохнул Серьга спокойно: недели две он не услышит теперь ворчания своей суженой, и за свадебным столом некому будет дергать его за штанину, чтоб не нес к губам лишнюю чарку.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Мӗн пулчӗ сире, ырӑ та юратнӑ Розелли г-жа? — хӑй сӑмахне пуҫларӗ Санин юнашар ларсан, унӑн аллисене ачашшӑн шӑлкаласа.

— Что с вами, моя добрая, милая госпожа Розелли? — начал Санин, подсев к ней и с тихой лаской касаясь ее руки.

XXIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Панталеоне ӗнерхи пекех хаваслӑ пулма тӑрӑшрӗ пулас; вӑл Санинпа каретӑна кӗрсе ларсан, лавҫӑ чӑпӑрккине шӑхӑртса илчӗ те, лашасем тапрансанах хытӑ чупма пуҫларӗҫ, вара ӗлӗкхи юрӑ ӑсти тата Падуй драгунӗсен тусӗ пулнӑ Панталеоне сасартӑк улшӑнса кайрӗ.

Панталеоне видимо бодрился, по-вчерашнему; но когда он сел в карету с Саниным, когда кучер защелкал бичом и лошади с места пустились вскачь, — с бывшим певцом и приятелем падуйских драгунов произошла внезапная перемена.

XXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Йывӑҫа та ӑслӑ-тӑнлӑ япала теме пулать, енчен вӑл сан ҫине ҫуркунне ӑшшӑн кулса пӑхать пулсан, ҫулҫӑсемпе тумланнӑ пулсан, ирсерен эсӗ хӑвӑн класна кӗрсе, хӑвӑн кантӑк умӗнчи вырӑнна пырса ларсан, вӑл сана: «Сывлӑх сунатӑп!» — тесе калать пулсан.

И дерево можно считать существом вполне разумным, если оно улыбается тебе весной, когда одето листьями, если оно говорит тебе: «Здравствуй», когда ты по утрам приходишь в свой класс и садишься на свое место у окна.

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫук, сэр, ҫакӑнта хӗрӗх ҫул ларсан та, тухтӑр килмесӗр, эпӗ вырӑнтан хускалмастӑп!

Нет, сэр, я и с места не двинусь, пока доктора тут не будет, хоть сорок лет просижу!

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах каҫхи апата ларсан пӗчӗк ачасенчен пӗри ҫапла ыйтрӗ:

Но вечером, за ужином, один из малышей спросил:

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫавӑн пек паллӑ пур: чӑх чӗпписем пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна вӗҫе-вӗҫе ларсан, ҫумӑр пулать, тет, кайӑк чӗпписем те ҫавнах пӗлтереҫҫӗ пуль.

Есть такая примета: если цыплята перепархивают с места на место, — значит, будет дождь; ну и с птенцами, наверно, то же самое.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Сӗтел хушшине ларсан тӳрех ҫиме ан тытӑн, тӑлӑх арӑм апат-ҫимӗҫе ҫавӑркаласа кӑшт мӑкӑртатса иличчен кӗтес пулать, апачӗ начар мар-ха; кашни япалине уйрӑммӑн пӗҫерни кӑна япӑх.

А сядешь за стол, никак нельзя сразу приниматься за еду: надо подождать, пока вдова не нагнет голову и не побормочет немножко над едой, а еда была, в общем, не плохая; одно только плохо — что каждая вещь сварена сама по себе.

Пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӗсем эпир апата ларсан ҫитрӗҫ.

Они вернулись, когда мы уже ужинали.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Буньков кашни ята асӑнмассерен зал кӗрлеттерсе ал ҫупрӗ, вӑл хӑй вырӑнне ларсан вара пушшех ҫупма тытӑнчӗҫ.

Зал аплодировал каждому имени, названному Буньковым, а после того, как он сел, еще больше.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анне вӗсене, диван ҫине ларсан, ҫӗрле те, каҫхине те пӑхать.

Мама смотрит на них, когда садится на диван, она смотрит на них и ночью.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Киле эп тӗттӗмленсе ларсан тин ҫитрӗм.

Домой я пришел, когда уже почти стемнело.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кунта, пӗрремӗш хут канма ларсан, салтак пурнӑҫӗ мӗнле пулассине чухламан ҫынсем пурри палӑрчӗ.

Тут, на первом привале, впервые выяснилось, что далеко не все из нас представляли себе солдатскую службу такой, какова она есть.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Апата ларсан, сэр, Падди О'Мурӑн ферминче эсир Грант капитан истори ҫинчен каласа патӑр.

За обедом на ферме Падди О’Мура, сэр, вы рассказали историю капитана Гранта.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эпир сире итлетпӗр, — терӗ Гленарван, хайӗн икӗ тусӗ те вырнаҫса ларсан.

— Мы слушаем вас, — сказал Гленарван, как только оба его друга уселись.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Турнер майлӑ вӑхӑт кӗтнӗ, вара, дикарьсем кӗрекене ларсан, шыва сикнӗ те ӑна унтан «Маскаренӑн» шлюпки ҫитсе кӑларнӑ.

Турнер выждал время и, когда дикари приступили к пиршеству, бросился в воду, откуда его извлекла шлюпка «Маскарена».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Территори дивизийӗн лагерьне батальон, ирхине ирех тухса, хӗрӗх километр хушши шалкам ҫӑмӑр витӗр утса, каҫ пулса ларсан чылайран тин ҫитет.

Сорок километров до лагерей территориальной дивизии батальон прошел в один день под проливным дождем, начав свой переход ранним утром и закончив его глубоким вечером.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed