Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайран the word is in our database.
кайран (тĕпĕ: кайран) more information about the word form can be found here.
Ольга ӑна хуйхӑллӑн пӑхса ӑсатрӗ, кайран фортепиано калама ларчӗ те хӑй ӑҫтине те пӗтӗмпех манчӗ.

Она уныло проводила его глазами, потом села за фортепьяно и вся погрузилась в звуки.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсӗ пирӗн патра хамӑр кун — вырсарникун апатлан е юнкун пыма пултаратӑн, пӗччен, — терӗ Ольга, — кайран вара театрта курнӑҫма пултаратпӑр.

— Ты обедай у нас в воскресенье, в наш день, а потом хоть в среду, один, — решила она. — А потом мы можем видеться в театре:

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— «Ун сӗтелӗсенче, шкапӗсенче мӗн пуррине кам пӗлет», терӗ вӑл: «кайран ҫухалӗ те — пирӗнтен ыйтма пикенӗ…»

«Бог знает, что у него там в столах да в шкапах… — сказали они, — после пропадет — к нам привяжутся…

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫук, каҫал халӑх нумаях пулман: ирхине ҫумӑр ҫурӗ те кайран уяртрӗ.

— Нет, нынешний год немного было; с утра дождь шел, а после разгулялось.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсӗ малтан икӗ утӑм ту-ха, кайран вара…

— Да ты прежде шагни два раза, а там…

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кайран вара?

А потом?

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Пурне те пӗтӗм тӗнчене каласа паратӑп… ҫук, чи малтан Ольга инкӗшне, кайран барона, унтан Штольц патне ҫырса пӗлтеретӗп — тӗлӗнет ӗнтӗ пӗрре!

Расскажу всем, целому свету… нет, сначала тетке, потом барону, напишу к Штольцу — вот изумится-то!

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кайран вӑл шухӑшланӑҫемӗн тарӑн шухӑша путрӗ.

Потом он задумывался, задумывался все глубже.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл хӑйӗн шлепкине ҫаннипе шӑлса якатрӗ те ун ҫине пӑхса илчӗ, кайран Обломовӑн этажерка ҫинче выртакан шлепкине куҫ хыврӗ.

Он погладил свою шляпу рукавом, потом поглядел на нее и на шляпу Обломова, стоявшую на этажерке.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Вӑл ҫул ҫинче… кайран яланах уйрӑлаҫҫӗ — акӑ мӗншӗн, — терӗ Ольга, — эпӗ вара… санран уйрӑлас пулсан!..

— Оттого, что на нем… впоследствии всегда… расстаются, — сказала она, — а я… расстаться с тобой!..

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унан тӗлӗнмелле шухӑш ҫуралчӗ, Ольга ун ҫине мӑнкӑмӑллӑн пӑхрӗ, вӑл мӗн каласса ҫирӗппӗн кӗтрӗ; анчах Обломов ҫак минутра ун мӑнкӑмӑллӑхне мар, ҫирӗплӗхне мар, ун куҫҫульне, пӗр минутлӑха та пулин телейлӗ тӑвакан юратӑвне кӗтрӗ, кайран вара пурнӑҫ питӗ лӑпкӑ иртсе пырсан та юрӗччӗ!

У него шевельнулась странная мысль, она смотрела на него с спокойной гордостью и твердо ждала; а ему хотелось бы в эту минуту не гордости и твердости, а слез, страсти, охмеляющего счастья, хоть на одну минуту, а потом уже пусть потекла бы жизнь невозмутимого покоя!

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эпӗ йӗрни килӗшнӗччӗ сана пӗррехинче, халӗ, тен, эпӗ хӑвӑн урусем умӗнче йӑваланнине курас килет пулӗ санӑн, ҫапла вара, мана пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗнех хӑвӑн чуру тӑвас тетен пуль, йӑлӑнтарас, ятлас, кайран йӗрес, хӑрас, мана та ҫӑратас, юлашкинчен иксӗмӗрӗн мӗн тумаллине манран ыйтас килет пуль санӑн?

 — Тебе понравились однажды мои слезы, теперь, может быть, ты захотел бы видеть меня у ног своих и так, мало-помалу, сделать своей рабой, капризничать, читать мораль, потом плакать, пугаться, пугать меня, а после спрашивать, что нам делать?

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга темиҫе минут хушши ун ҫине пӑхрӗ, кайран мантилья тӑхӑнчӗ, турат ҫинчен косынка илчӗ те васкамасӑр ҫыхрӗ, зонтикне илчӗ.

Ольга поглядела несколько минут на него, потом надела мантилью, достала с ветки косынку, не торопясь надела на голову и взяла зонтик.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Юратмастӑн эппин эсӗ мана? — ыйтрӗ вӑл кайран.

— Значит, ты не любишь меня? — спросила она потом.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга хӑйне питӗ ҫивӗч тыткаларӗ, нумай калаҫрӗ, вылякаларӗ е сасартӑк ачаш кӑмӑлпа ҫемҫелчӗ, кайран шухӑша кайрӗ.

Ольга была особенно жива, болтлива, резва или вдруг увлекалась нежным порывом, потом впадала внезапно в задумчивость.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга ӑна кӗтсе тӑрать, ҫитесси пӗр-икӗ чалӑш пек юлсан тин вӑл малалла утма пуҫлать, кайран каллех Обломова хыҫала хӑварать те чарӑнса тӑрать, вара кулса ярать.

Она подождет его, и только он подойдет сажени на две, она двинется вперед и опять оставит большое пространство между ним и собой, остановится и смеется.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кайран, виҫҫӗмӗш кунне, хӑйсем кая юлса таврӑннӑ хыҫҫӑн, инкӗшӗ вӗсем ҫине, уйрӑммӑнах ун ҫине ытлашши ӑслӑн пӑхса илчӗ, унтан хӑйӗн пысӑк та кӑштах тӑртаннӑ куҫхупаххисене усрӗ, куҫӗсем куҫ хӑрпӑкӗсем витӗрех пӑхнӑ пек туйӑнчӗҫ; вӑл пӗр минута яхӑн шухӑша кайса спирт шӑршларӗ.

Потом, на третий день, после того когда они поздно воротились домой, тетка как-то чересчур умно поглядела на них, особенно на него, потом потупила свои большие, немного припухшие веки, а глаза всё будто смотрят и сквозь веки, и с минуту задумчиво нюхала спирт.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Савнӑ тусӑм! — ачашшӑн пӑшӑлтатрӗ вӑл кайран, вара, ун хулпуҫҫинчен уртӑнса, ҫирӗпех мар утӑмсемпе килне ҫитрӗ.

 — Милый мой! — с негой прошептала потом, сжав ему руку, и, опершись на его плечо, нетвердыми шагами дошла до дома.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унтан макӑрма пуҫларӗ, малтанах майӗпен, кайран ӗсӗклесе макӑрчӗ.

Потом начала плакать, сначала тихонько, потом навзрыд.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫапла, сӑмахпа эсир хӑвӑра асаплантаратӑр, тӗпсӗр ҫырмана сиктеретӗр, ҫур ӗмӗре паратӑр, кайран, иккӗленме пуҫласан, ыйхӑсӑр каҫ ҫитсен: эсир мӗнле ачаш пулатӑр, асӑрханатӑр, тӑрӑшатӑр, мӗнле инҫете куратӑр!..

— Да, на словах вы казните себя, бросаетесь в пропасть, отдаете полжизни, а там придет сомнение, бессонная ночь: как вы становитесь нежны к себе, осторожны, заботливы, как далеко видите вперед!..

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed