Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк the word is in our database.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) more information about the word form can be found here.
Лешӗ, пуҫне усса, алӑк патӗнче ларать, унӑн типшӗм те шӑмӑллӑ пӳрнисем хушшинче табак тӗтӗмӗ мӑкӑрланать.

Тот сидел у порога, низко опустив белую, коротко остриженную голову, в его сухих, костлявых пальцах дымился окурок.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тимофей Ильич миххине ури патне лартнӑ та, кунта юлас-ши е каяс-ши, тесе шутланӑ пек, ҫаплах алӑк патӗнче тӑрать-ха.

Тимофей Ильич все еще стоял у порога, поставив к ногам мешок и как бы раздумывая, оставаться ли здесь или уйти.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак вӑхӑтра алӑк уҫӑлчӗ те пӳлӗме Тимофей Ильичпа Ниловна кӗчӗҫ, вӗсем хыҫҫӑн Марфа Игнатьевна та кӗчӗ.

Отворилась дверь, в комнату вошли Тимофей Ильич и Ниловна, а следом за ними порог переступила и Марфа Игнатьевна.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Алӑк пур ҫӗртен мӗншӗн чӳречерен кӗмелле…

— Зачем же в окно, когда есть двери…

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ырӑ ыйӑх сунса, вӑл алӑк патӗнче кӑштах чарӑнса тӑчӗ:

Пожелав спокойной ночи, она постояла у порога и сказала:

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Алӑк хыттӑн уҫӑлса кайрӗ, кабинета ҫамрӑк та савӑнӑҫлӑ, сухалне яп-яка хырса питне пудра сапнӑ сара кӑтра ҫӳҫлӗ Иван Шамрай утса мар, вӗҫнӗ пек кӗчӗ.

Дверь резко распахнулась, и в кабинет не вошел, а влетел Иван Шамрай, молодой, жизнерадостный, с гладко выбритым, напудренным лицом и с курчавым русым чубом.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку тӗлте Хворостянкин аллине завхозӑн ӗнси ҫине хучӗ те ӑна балкона тухмалли алӑк патнелле илсе кайрӗ.

Тут Хворостянкин положил руку на плечо своего завхоза, повел его к двери, выходившей на балкон.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лутакарах та патмар, сарлака хулпуҫҫиллӗ, кӗске, анчах вӑйлӑ алсемлӗ арҫын Евдоким Новодережкин алӑк урати урлӑ каҫрӗ те, хӑйне мӗн ӗҫпе чӗннине пӗлмесӗр, картузне хывса, чӗнмесӗр тӑчӗ.

Евдоким Новодережкин, мужчина низкорослый, коренастый, с широкими плечами и короткими, но сильными руками, переступил порог и, не зная, по какому делу его вызвали, снял картуз и стоял молча.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑхӑт пит сахал иртрӗ, алӑк умне хуралҫӑ вырӑнне, хӑйӗн шыҫмак куҫхупанкисене сӑтӑркаласа, нимӗн те ӑнланса илме пултарайман Антон Антонович Бородулин тухса тӑчӗ.

Прошло очень мало времени, и на пороге вместо сторожа вырос, протирая свои пухлые веки и еще толком ничего не понимая, Антон Антонович Бородулин.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Каллех алӑк чӗриклетрӗ, наушникпе кӑмӑллӑ та ачаш сасӑ янраса кайрӗ:

Снова скрип дверей, а в наушниках зашуршал ласковый голосок:

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Наушникре пушмак кӗллипе шакӑртаттарни илтӗнчӗ, кӑштах тӑрсан алӑк чӗриклетрӗ, вара пушмак кӗлли шакӑртатнипе пӗрле йӗс таканлӑ атӑ кӗлли йывӑррӑн таплаттарни янраса кайрӗ.

В наушниках зацокали каблучки, а через некоторое время заскрипела дверь, и уже рядом с дробким стуком каблучков послышались тяжелые удары кованых сапог.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Бородулин часах таврӑнчӗ, алӑк умӗнче кӑштах тӑркаларӗ те каларӗ:

Вскоре Бородулин вернулся и, постояв у порога, сказал:

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вара кӗленчерен тунӑ табличкӑсене кашни алӑк ҫумне ҫыпӑҫтарса хунӑ, ҫапла вара килекен колхозниксем хӑйсене кирлӗ кабинета ҫынсенчен ыйтса ҫӳремесӗрех тупнӑ.

И стеклянные таблички были повешены на каждой двери, так что приходившие с поля колхозники легко находили именно тот кабинет, какой им был нужен.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑйне валли, паллах ӗнтӗ, тӑватӑ чӳречеллӗ чи пысӑк пӳлӗм суйласа илнӗ, унӑн балкон ҫине тухмалли алӑк та пур; юнашар пӳлӗме, ӑна малтанах кӗтмелле пулнӑ ӗнтӗ, правлени секретарьне — мӑнтӑркка та суккӑртарах Антон Антонович Бородулина лартнӑ, вӑл Родниковскинче хӑй питӗ хитре ҫырма пӗлнипе паллӑ пулнӑ; унтан вӑл агрономпа партбюро секретарьне пӗрер пӳлӗм панӑ; комсомолецсене те кӳрентермен: вӗсене валли те пысӑк пӳлӗм уйӑрнӑ.

Себе, разумеется, он облюбовал самый большой кабинет с четырьмя окнами и дверью, выходившей на балкон; в соседней комнате, как и нужно было ожидать, посадил секретаря правления — грузного и подслеповатого мужчину Антона Антоновича Бородулина, знаменитого в Родниковской тем, что у него был удивительно красивый почерк; затем дал по кабинету агроному и секретарю партбюро; не обидел и комсомольцев: им тоже была отведена просторная комната.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хворостянкина ҫурт мӗнле пулни мар, алӑк тӑррине ҫырса ҫапнӑ хӑма тата лаша кӑкармалли вырӑн мар пӑшӑрхантарнӑ, вӑл ҫӗнӗ ҫуртра ҫынсене мӗнле вырнаҫтарсан лайӑх пуласси пирки хыпса ҫуннӑ.

Но Хворостянкина беспокоили не столько самая внешность дома или такие детали, как вывеска и коновязь, сколько то, как бы лучше и удобнее разместить людей в новом здании.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пысӑк саспаллисемпе «Красный кавалерист» тесе ҫырнӑ хӑма ҫине илемлӗ лаша пуҫне ӳкерсе, хӑмана пӳрте кӗмелли алӑк тӑррине ҫапса лартнӑ.

Красочная вывеска с головой лошади и с аршинными буквами «Красный кавалерист» была укреплена как раз на козырьке парадного входа.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак вӑхӑтра алӑк ҫилпе уҫӑлса кайнӑ пек хыттӑн уҫӑлчӗ те кабинета Сергей тӗк пек вӗҫтерсе кӗчӗ.

В это время дверь распахнулась и в кабинет вошел Сергей.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

..» Вӑл вара шухӑшӗпе каллех пӗчӗк вагонта пулнӑ, алӑк патӗнче Соня тӑнӑ…

..» И опять он уже был в вагончике, а в дверях стояла Соня…

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл куҫӗсене аллаппипе хупларӗ те алӑк патӗнче Соня тӑнине, унӑн мӑнаҫлӑн ҫӗкленнӗ пуҫне, унӑн куҫҫулӗ, анчах хурлӑхпа, курайманлӑхпа тулнӑ куҫӗсене курчӗ.

Он закрыл ладонями глаза и видел в дверях Соню, ее гордо поднятую голову, ее взгляд со слезами, полный тоски и ненависти.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл алӑк урати урлӑ темӗнле хӑвӑрттӑн пусса каҫрӗ те, хӑранӑ пек пулса, чарӑнса тӑчӗ.

Как-то неестественно быстро она переступила порог и, как бы чего-то испугавшись, остановилась.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed