Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыр the word is in our database.

хыр (тĕпĕ: хыр) more information about the word form can be found here.

Пысӑк хыр хыҫӗнчен качака сухаллӑ, ҫара пуҫ, ҫара уран типшӗм мужик тухрӗ.
Из-за большой сосны вышел сухой, козлобородый мужик без шапки и босиком.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Арон хыр ҫумне кукленсе ларчӗ.
Арон присел у подножья сосны.

Хурӑн, юман, хыр турачӗсем пӗр-пӗринпе ҫыхланса, пӑтранса кайнӑ.
Сучья берез, дубов и сосен переплелись в зеленом хаосе.

Ӑна чупма пӗр ҫул анчах; ҫулӗ тӳрех эпӗ тӑракан хыр патне килет.
Только ход ему прямо на сосну, где я стою.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ман хыҫра, пӗр виҫӗ утӑмра, пысӑк хыр ларать.
Сзади меня в трех шагах большая сосна.

Хир сыснисем пурӑнакан вӑрмансенче, Кавказра, тӗрлӗ тутлӑ ҫимӗҫсем пит нумай пулаҫҫӗ: хӑй тӗллӗн ӳсекен иҫӗм ҫырлисем, хыр икеллисем, улмасем, икелсем, шур ҫырлисем, йӗплӗ хулӑ ҫырлисем (шӑлансем) пулаҫҫӗ.
На Кавказе, в лесах, где живут кабаны, бывает много вкусных плодов: дикого винограду, шишек, яблок, груш, ежевики, желудей, терновнику.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хырӑмӗсем те хыр тӑрне кайрӗҫ пуль паҫӑрах.
И проголодались поди уже давно.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӑна кӗрсен вӑл чӑнласах та илемлӗ те хӗвеллӗ кун ялкӑшса тӑнине, чӳрече умӗнче пысӑк хыр йывӑҫҫисем кашласа ларнине курнӑ.
Когда она впервые пришла в себя, был действительно мягкий солнечный день и в окно глядели большие зеленые сосны.

6. Хӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Кӑвак тӳпене пӗтӗмпех хура пӗлӗтсем хупӑрласа тӑраҫҫӗ, юр айӗнчен кӑшт кӑна курӑнса тӑракан имшеркке ешӗл курӑксем сарӑхса, ҫӳхелсе юлнӑ, хыр чӑтлӑхӗнчи хурӑнсем шурӑ ҫурта пек ҫӳлелле кармашса лараҫҫӗ…
Темное небо в облаках, проступающая из-под снега чахлая зеленая травка, покрытая желтой, блеклой листвой, похожие на белые свечки березки в чаще ельника…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӑра ӳсекен хыр йывӑҫҫисен чӑтлӑхӗнче темӗнле кӑварпа ылтӑн тӗслӗ курӑнакан пӗчӗкҫӗ кайӑк хӗрсе кайсах янӑравлӑн таклаттарать, аялта сукмак тӑрӑх пыракан ҫынсем ҫине туратсемпе йӗкелсем тӑкать.
В зарослях густого ельника задорно цокали огненно-золотистые векши, роняя вниз на людей сучки и еловые шишки.

Хыр ҫинчи сухӑр шӑрши сӑмса шӑтӑкӗсене тутлӑн кӑтӑклантарать.
Еловый смоляной запах приятно щекотал ноздри.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кӑмака патне пырса, Люба каллех хыр вутти пӑрахрӗ.
Подойдя к печке, Люба снова подбросила сосновые дрова.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хыр ҫунӑкӗпе тӗтӗм шӑрши кӗрсе тӑрать.
Пахнет хвоей, овчиной и дымом.

Ешӗл ҫамрӑк хыр чӑтлӑхӗнче икӗ палатка ларать.
В густой зелени молодого ельника стояли две палатки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӗсем вӑрман хӗрринчен инҫе те мар, хыр вӑрманӗ кашласа ларакан тӗттӗм ҫырмана вырнаҫнӑ.
Расположились красноармейцы в темном, заросшем ельником овраге, недалеко от опушки леса.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Лагере ҫитме пилӗк километр юлнӑччӗ, пӗр уҫланкӑра хыр айӗнче кӑвайт юлашки хуп-хура курӑнса выртнине асӑрхарӗ.
До лагеря оставалось пять километров, и на одной из полян он обнаружил остатки костра под соснами.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пахчара, икӗ хыр хушшинче, Сашӑпа Витя шӑтӑк чаврӗҫ, унӑн тӑмлӑ стенисене хӑма ҫапрӗҫ, ҫавӑнта вара хӑйсен тусне пытарчӗҫ, ҫиелтен тӑпра витсе хучӗҫ.
На огороде, под двумя елками, Саша и Витя вырыли могилу, обложили глинистые края досками и похоронили своего друга, насыпав сверху вот этот бугор.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Авӑ пӗчӗкҫӗ сӑрт ҫинчи икӗ хыр патӗнче — курӑк пусса илнӗ тӗмеске.
А вот у двух елок на пригорке — приметный бугорок, заросший травой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Катаранах хуп-хура курӑнакан хыр вӑрманӗ хӗрринче, ҫӗмӗртпе шӗшкӗ тата ҫӑра та сарӑ хӑмла пусса илнӗ тарӑн вар ҫумӗнче, машина чарӑнчӗ.
На опушке черневшего елового массива, рядом с крутым оврагом, заросшим черемухой и ольшаником, густо перевитым желтоватым хмелем, машина остановилась.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӗрисене хыр лӑссинчен тунӑ ярӑмсене ҫакма шпагат хӑвӑртрах кирлӗ.
Кому-то требовалось срочно найти шпагат для хвойных гирлянд.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics