Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

типсе (тĕпĕ: тип) more information about the word form can be found here.
Феня типсе кайнӑ тутисемпе пӑшӑлтатать.

Шептала Феня пересохшими губами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫӑвар типсе ларчӗ, — хӑрӑлтатрӗ Хветӗр.

Во рту все пересохло, — прохрипел Федор.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Офицерсен умӗнче, отрядӑн виҫ тӗслӗ ялавӗ ҫумӗнче, пӗтӗм процесси пуҫӗнче, шурӑ лаша ҫинче сулланкаласа, генерал мундирӗпе хӗвелпе ҫунса типсе кайнӑ пек хӑрнӑ шӑмӑ пырать.

Впереди офицеров, возле трехцветного знамени отряда, во главе всей процессии ехал, покачиваясь на белом коне, точно выжженный солнцем, высохший до костей скелет в генеральском мундире.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫӗрле пит ӑшӑччӗ, сирӗнтен нумайӑшӗ ӑна астӑваҫҫӗ пулӗ, эпӗ гостиница патне ҫитиччен вара ман тумтир типсе ҫитнӗпе пӗрех пулчӗ.

Ночь была очень теплой, как, наверно, многие из вас помнят, и, пока я дошел до гостиницы, моя одежда почти совсем высохла.

LXXXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах ҫав вунӑ кун хушшинче ӗни сӗчӗ типсе ларнӑ.

Но в корове перегорело все молоко.

Сӑвакан ӗне // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӑна шывсӑр типсе вилесси, мӗнпур вилӗмрен чи асаплӑ вилӗм хӑратса тӑнӑ.

Ему грозила смерть от жажды — самая мучительная из всех смертей.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Жилинӑн ӗҫесси килет, пырӗ типсе ҫитет.

А Жилину пить хочется, в горле пересохло.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫил пулмасан, шыв пур ҫӗрте ялан ҫумӑр ҫӑвӗччӗ, типӗ ҫӗрсем типсе хытса кайӗччӗҫ.

Если бы ветра не было, то где вода, там бы было больше воды, а земля вся бы пересохла.

Ҫил вӗрни мӗне кирлӗ? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫумӑр ҫунӑ чух шыв типсе пӑс пулать те, хӑй ӑшне сывлӑшри ӑшша туртса илет.

Когда идет дождь, то вода сохнет, испаряется и забирает в себя тепло.

Пӑр, шыв, пӑс // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ак мӗншӗн: шыв типсе пӑс пулса каять.

Оттого, что из воды сделается пар.

Пӑр, шыв, пӑс // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Типӗ сывлӑшра кирек мӗнле йӗпе япала та типсе ларать.

А в сухом всякая мокрая вещь высохнет.

Чӳрече тарланипе сывлӑм ӳкни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗрӗ хӑмана пӗр енӗпе вӗри кӑмака ҫумне тӑратсан, унӑн ҫав енӗ типсе пӗрӗнет те тепӗр енне хӑй майнелле туртса илет.

Если приставить сырую доску одной стороной к печке, вода выйдет, и дерево сожмется с этой стороны и потянет за собой другую сторону.

Нӳр. II // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ каснӑ тымарӗ типсе хӑрсах кайнӑ, ҫӗнӗрен яни чӗп-чӗрӗ тӑрать.

Тот корень, что я срубил, был гнилой и сухой, а новый был свежий.

Йывӑҫсем вырӑнтан вырӑна куҫса ҫӳрени // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫулҫӑ кӑларсан, унӑн пӗр турачӗ (вӑл икӗ туратлӑччӗ) ҫарах ларса юлчӗ; ҫав ҫурах вӑл типсе хӑрчӗ.

Когда распустились листья, я увидал (он расходился на два сука), что один сук был голый; и в то же лето он засох.

Ватӑ тирек // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗри шалтах типсе ларнӑ, тепри тымарланса пысӑк йывӑҫах пулса тӑнӑ.

Одна совсем пропала, а другая справилась, стала окореняться и разрослась деревом.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑш-хӑш йӑмри, тымар аван ярса, лайӑх чӗрӗлсе кайнӑ, хӑшӗ-хӑшӗ тымар лайӑхах яман та типсе хӑрнӑ.

И одни зацепились за землю и принялись, а другие неловко зацепились за землю кореньями — замерли и повалились.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хурӑн шывӗ ӗҫес тесе, ачасем ӑна чавса шӑтараҫҫӗ те унӑн сӗткенӗ юхса тухать, ҫапла вӑл типсе хӑрать.

Так и береза засыхает, когда ребята продолбят лунку, чтобы пить сок, и весь сок вытечет.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗтҫеҫ ҫулҫӑ тухрӗ, вӑл та пулин час типсе хӑрчӗ.

Вышли маленькие листики — и те завяли и засохли.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Дик Сэнд куляннипе типсе ҫунсах кайрӗ.

Жгучая тревога охватила Дика Сэнда.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Типсе ҫитсен, вӑл шап-шурӑ пулса тӑчӗ.

Когда бабочка обсохла, она стала белая.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed