Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫӗнчен (тĕпĕ: пуҫ) more information about the word form can be found here.
Ҫак самантра Ноздрин ун патне чупса ҫитнӗ, пуҫӗнчен патакпа ҫапса вӗлернӗ.

В это время к ней подбежал Ноздрин и ударом палки по голове добил ее.

Кабаргапа росомаха // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 71–74 с.

Хурчка вара — кӑна эпӗ аванах куртӑм — куяна ҫирӗк патнерех туртса илсе, икӗ хутчен пуҫӗнчен вӑйлӑн касрӗ.

Тогда ястреб — я теперь мог его хорошо рассмотреть — подтянул зверька к ольховнику и нанес ему два сильных удара клювом по голове.

Xурчкапа куян // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 38–40 с.

Вӗлли тавра пыл хурчӗсем ниҫта кайса кӗрейми явӑнаҫҫӗ, вӗсем ӑна пуҫӗнчен пыра-пыра сӑхаҫҫӗ.

Вокруг улья вились пчелы и жалили медведя в голову.

Яка пыр // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 36–37 с.

Ваҫилей мӑнтӑркка та сарлака питлӗ, хырӑмламасскер, пилӗкне тем сарлакӑш сӑран пиҫиххи ҫыхнӑ, хура сӑран карттусне хӗлӗн-ҫӑвӗн пуҫӗнчен пӑрахмасть, ҫывӑрнӑ чухне те ӑна хывмасӑрах ҫывӑрать теҫҫӗ лайӑх паллакан ҫынсем.

Широколицый, одутловатый, с огромным животом, он был подпоясан широченным кожаным ремнем; на голове был неизменный черный кожаный картуз, который он не снимал ни в жару, ни в холод и даже, как говорили знавшие его люди, спал в нем.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ҫамрӑк чухнех, паттӑр ятне илтесшӗн ҫунса, пӗр тӗттӗм кӗтесре хӑйӗн тӑван ашшӗне пуҫӗнчен туртапа ҫапса вӗлернӗ.

Он в молодости, чтобы прослыть героем, в темном углу прибил топором своего родного отца.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Апла пулсан, — терӗ вӑл, ури ҫине тӑрса тата Сергее пуҫӗнчен лӑпкаса, — эсӗ ун пек тӑвасшӑн пулсан… хӑвӑн пӗлӗшӳсем патне пурин патне те кӗрсе тухӑпӑр.

— Ну что ж, — сказал он, вставая и гладя Сергея по голове, — раз такое твое желание… заедем ко всем твоим…

9 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Тавтапуҫ, ывӑлӑм, тавтапуҫ, лайӑх ҫынпа мана танлаштартӑн, — хӑй пӑлханнине пытармасӑр каларӗ ашшӗ, Сергее пуҫӗнчен ҫупӑрласа.

— Спасибо, сынок, спасибо, с хорошим человеком ты меня сравнил, — тоже волнуясь и не стыдясь своего волнения, сказал отец, гладя Сергея по голове.

8 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Полевод Сергее пуҫӗнчен ачашласа илчӗ те: — Нимех те мар, ларса пытӑр, пирӗн унта ачасем хурал тӑраҫҫӗ — кичем пулмасть, — терӗ.

Полевод погладил Сережу по голове: — А ничего, пускай едет, там у нас ребятишки дежурят — не заскучает.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ун умне пыраттӑм та пуҫӗнчен ачашласа лӑпкӑн ыйтаттӑм:

Я подходила, гладила ее по волосам, спрашивала тихо:

Ашшӗсӗр // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ ӑна пуҫӗнчен лӑпкарӑм, ҫӗре антарса ятӑм, унтан хам ӗҫе ӗҫлерӗм.

Я потрепала его по волосам и, спустив на пол, продолжала заниматься своим делом.

Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кӗлет пуҫӗнчен ҫӗкленнӗ кӑвак кӑвакарчӑнсем, ҫуначӗсене хӑвӑрт-хӑвӑрт вылянтарса, ҫӳле вӗҫсе хӑпараҫҫӗ те канӑҫсӑр ҫаврӑнаҫҫӗ.

С крыши амбара, часто-часто перебирая крыльями, взмыли в небо голуби.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар пуҫӗнчен хывӑнса ӳкнӗ кӑтра ҫӗлӗкӗ шыв ҫинче хура кӳкерчен пек курӑнать.

Тухтар давным-давно потерял с головы жениховскую шапку, и сейчас она плавала на воде, как черная кувшинка.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Амӑшӗ ӑна халсӑр аллипе пуҫӗнчен ачашларӗ.

Мать продолжала гладить слабой рукой его волосы.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Амӑшӗ асаплӑн куҫ уҫрӗ, сарӑхнӑ типшӗм алли шӑнӑрланса туртӑнчӗ, кӑштах ҫӗкленчӗ, Ильяса пуҫӗнчен ачашларӗ:

Мать с трудом разлепила веки, подняла трясущуюся желтую руку и погладила Ильяса по голове.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ҫавна пӗр пуҫӗнчен ҫӗклерӗ, тепӗр пуҫӗнчен Сайтене ҫӗклеттерчӗ.

Шерккей поднял его с одной стороны, с другой заставил поднять Сайде.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме сӑмахӗ ҫаплах ун пуҫӗнчен тухмасть.

Из головы никак не идут слова, сказанные Селиме…

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Васька хӗр ҫине пуҫӗнчен пуҫласа урисем патне ҫитиех йӗрӗнерех пӑхса илчӗ те, нимӗнле ответ та памарӗ.

Васька презрительно смерил девушку взглядом с головы до ног и ничего не ответил.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Йӑмӑкне пуҫӗнчен ачашласа пит ҫӑмартинчен чуптуса илнӗ хыҫҫӑн Миша урама тухрӗ.

Погладив по голове сестренку и неловко чмокнув ее в щеку, Мишка вышел.

6. Ҫӗнӗ кун // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пӑхатӑп — Бондарчук хайхи, унтер-офицер, эрех пырӗ, шельма, а маттурскер хӑй, сарлака хулпуҫҫийӗсем — чалӑша ҫитеҫҫӗ, акӑ ӗнтӗ, бунчукӗпе лешне пуҫӗнчен яра пачӗ…

Смотрю: а уж Бондарчук, унтер-офицер — пьяница, шельма, а молодец, в плечах сажень косая — бунчуком по башке его…

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

«Ҫапла ҫав вӑл, ача чухнехи вӑхӑт, мӗн тӑвӑн-ха?» тесе шухӑшларӗ Тёма амӑшӗ, вара Тёмӑна вӑл ачашлӑн хӑй патнелле туртса илчӗ те ӑна пуҫӗнчен чуптурӗ.

«Да, уж такой возраст!» — подумала мать и, ласково притянув Тёму, поцеловала его в голову.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed