Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пайтах the word is in our database.
пайтах (тĕпĕ: пайтах) more information about the word form can be found here.
Каччӑсем ӑна чӑлт-шура ҫӳхе перчетке тӑхӑнтартасшӑн пулса пайтах тӑрмашрӗҫ, анчах сылтӑм аллине кӑна тӑхӑнтартрӗҫ, тепӗр перчеткине Гухтар хӗвне чикрӗҫ.

Парни пытались натянуть ему на руки белоснежные перчатки, но сколько ни бились, сумели надеть только одну, другую сунули спящему за пазуху.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑхӑт пайтах иртнӗччӗ.

Время было уже довольно позднее.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Шинкӗл тете, эс кунта пӗчченех те, лашусем пайтах вара, — терӗ Тухтар.

— Дядя Шингель, ты тут один, а лошадей у тебя вон сколько… — сказал Тухтар…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пайтах вӑхӑт иртсен, ун патне Мишша пычӗ.

Спустя некоторое время к нему подошел Миша.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пайтах вӑхӑт иртрӗ пулмалла ҫав.

Времени прошло довольно много.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫын ҫинче ҫын пек курӑнас тесе, вӑл акӑ ҫуртне ӑшӑтрӗ, ҫӑвӑнса тасалчӗ, тумланчӗ, вӑхӑт пайтах ирттерчӗ ҫав…

Но ему хотелось показаться на людях в праздничном виде, и он вытопил печь, согрел воды, умылся, оделся, времени, конечно, прошло довольно много.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре, халӑх пайтах пулсан та, кичем, салху шӑплӑх пусать.

Несмотря на то, что в доме много людей, царят гробовая тишина и подавленность.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пайтах йӑпанса ан тӑр эппин, илтрӗне?

— Только не кланяйся там долго-то, слышишь?

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс кунта сӗтелне тирпейле-ха, эппин, — терӗ Шерккей, пайтах чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн сывлӑшне тарӑн ҫавӑрса, — Ӗнтӗ пӗр асӑннӑ-асӑннӑ — кайса чӗнем пӗрех хут.

— Ты, мать, того… прибери-ка на столе, — сказал наконец Шерккей, будто собравшись с духом, — А я схожу, схожу, позову, раз уж договорились…

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Куҫнӑранпа пайтах ҫулсем иртнӗ ӗнтӗ.

Переехали лет семь-восемь назад.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухас текенсем пайтах пуль-ха унта, мана кӗтеҫҫӗ-им? — ыйтрӗ Имет.

— Да там поди без меня еще много желающих, иль меня ждут? — спросил Имет.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальччен пайтах ҫӗрте кӗрешсе паттӑра тухнӑ ҫынна ушкӑн варрине кӗме иртерехчӗ-ха.

Конечно, бывалому борцу, каким был Степан, вроде бы не к лицу было тягаться с мальчишкой.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ак кунта пирӗн, калӑпӑр, икӗ лав ҫӑмарта пур, икӗ ещӗк супӑнь, алла яхӑн питшӑлли, сӗлкӗсем пайтах, явлӑкӗ, сӑмса тутӑрӗ, икӗ сарлака пиҫиххи.

Вот, к примеру, у нас есть две подводы яиц, два ящика мыла, больше полсотни полотенец, дорожек вышитых порядком, платки, носовые платки, два широких пояса…

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗлӗкхи ҫулсенче ӑна хӑйне те урам пуҫӗ тукаланӑ, вӑл хӑй те ҫынна шывпа пайтах лӳшкентернӗ.

В былые годы его самого выбирали головой улицы, и он многих сам поливал водой, но чтоб его…

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫарран ҫӳренӗ йӗр пайтах иккен…

Разглядел на земле следы босых ног…

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан — шыв арманӗ те, пайтах асаплантарнӑ ҫап-ҫутӑ ҫӑлтӑрлӑ каҫсем те, тунсӑхлӑ чӗмсӗр уйӑх та…

И потом и мельница, и звездные ночи, в которые он так мучился, и молчаливая, грустная луна…

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Нихҫан курман куҫ умне кӑвак тӳпепе ҫап-ҫутӑ хӗвел тухса тӑчӗ, тӑп-тӑрӑ юханшыв ҫыранӗнчи ача чухне пайтах хуйхӑ тӳссе ирттернӗ тата час-часах макӑрса ларнӑ ҫӳллӗ тӗмеске…

И перед незрячими глазами встало синее небо, и яркое солнце, и прозрачная река с холмиком, на котором он пережил так много и так часто плакал еще ребенком…

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Курман куҫ шӑрҫисем пысӑкланаҫҫӗ, кӑкӑрӗ ирӗклӗн сывлать, хӑлхи тата вичкӗнрех илтет; хӑйпе пӗрле пыракан ҫемҫе кӑмӑллӑ Кандыбӑна та, вӗчӗх чунлӑ Куҫмана та вӑл лайӑх туякан пулчӗ, чумаксен чӗриклетекен лавӗсем хыҫҫӑн та чылаях утса курчӗ вал, хирте кӑвайт умӗнче те сахал мар ҫӗр каҫрӗ, ярмӑнккасемпе пасарсен шӑв-шавне те пайтах илтрӗ, суккӑрсен е суккӑрмаррисенех пӗрре мар чуна ыраттарнӑ хурлӑхне те лайӑхах «курса» ӑнланчӗ…

Незрячие глаза расширялись, ширилась грудь, слух еще обострялся; он узнавал своих спутников, добродушного Кандыбу и желчного Кузьму, долго брел за скрипучими возами чумаков, ночевал в степи у огней, слушал гомон ярмарок и базаров, узнавал горе, слепое и зрячее, от которого не раз больно сжималось его сердце…

X // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Пурнӑҫӗ те манӑнне пайтах илнӗ, — кулкаласа илчӗ ватӑ гарибальдиец, хӑйӗн костылӗсем ҫине пӑхса.

— Ну, и жизнь взяла у меня мое, — усмехнулся старый гарибальдиец, глядя на свои костыли.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хӑшӗ-пӗрисем пурнӑҫа туйпа вӗҫленекен пӗр-пӗр япӑх роман вырӑнне хураҫҫӗ пулас, анчах тӗнчере чылайӑшне шухӑшлаттарма пултаракан япаласем те пайтах, тесе калаҫкалать вӑл.

Он говорил о том, что многие, по-видимому, считают жизнь чем-то вроде плохого романа, кончающегося свадьбой, и что есть на свете много такого, о чем иным людям не мешало бы подумать.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed