Шырав
Шырав ĕçĕ:
Анчах ывӑлӗ ӗлӗкхи пекех йӑваш та именекенскер, кӑмӑллӑскер пулнӑ, — нумай енчен вӑл амӑшне хывнӑ иккен.
III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Андрей лӑпкӑ та йӑваш кӑмӑллӑ, анчах вӑйлӑ та кирек мӗнле ӗҫе те пикенсе ӗҫлекен ача пулса ӳснӗ.Андрей рос тихим и добродушным, но сильным и прилежным к любой работе.
III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Вӑл йӑваш, ырӑ кӑмӑллӑ салтак; унӑн шухӑшлӑ хитре сӑйӗ-пичӗ ҫинче ҫӑлкуҫ пек ҫутӑлса тӑракан куҫӗсем яланах пӗр пек ҫутӑпа, ҫурхи лӑпкӑ ҫутӑпа йӑлкӑшаҫҫӗ.
I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Вӑл хӑйне мухтанипе хӗрелсе кайрӗ, сасартӑк унӑн ывӑннӑ, канӑҫсӑр — йӑваш пит-куҫӗ ҫав тери кӑмӑллӑн, илемлӗн курӑнчӗ, пурте ун ҫине чунтан юратса пӑхрӗҫ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Пит вӑр-вар, ансӑр хулпуҫҫиллӗ, типшӗмрех пӗркеленчӗк питлӗ, ҫивӗч калаҫакан, анчах йӑваш Макаров кӗтмен ҫӗртенех, ним сасӑсӑр, ҫӗр айӗнчи кӗтессенче пуринче те пӗр харӑсах пулма пултарнӑ пек туйӑннӑ ҫынсене.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Ахаль вӑл йӑваш ачаччӗ, ачамсем.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Ҫав савӑнӑҫлӑ кун Володя йӑваш, пуринпе те кӑмӑллӑ пулнӑ, ҫавӑнпа Алевтина Марковна та ӑна саламларӗ:Он был так вежлив и тих в тот торжественный день, что даже Алевтина Марковна поздравила его:
Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Анчах Володя, хӑй умне пӗшкӗннӗ амӑшӗн сӑнӗ ҫине пӑхсан, унӑн пӑшӑрхануллӑ, хӗрхенӳллӗ йӑваш куҫӗсене курчӗ те, сасартӑк ӑна темӗнле аван мар пулса кайрӗ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Анчах амӑшӗн хӑраса ӳкнӗ сӑн-пичӗпе пӑшӑрханакан йӑваш куҫӗсем тата килте асар-пиҫер пуҫланасси ун куҫне курӑнса кайрӗ те — Володя амӑшне хӗрхенчӗ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Сывӑ-и, тарават ҫынсем, — терӗ вӑл, уйрӑммӑнах йӑваш пулма тӑрӑшса.— Здравствуйте, любезненькие, — сказал он, решившись быть особенно кротким.
XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Сывӑ пул, питӗ аван ҫын эсӗ! — терӗ йӑваш куҫлӑ, пӗчӗк те илемсӗр господинӗ.— Прощай, ты отличный малый! — сказал господин маленький и дурной с кроткими глазами.
I // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Сыв пул, — тавӑрчӗ Шурочка йӑваш сасӑпа.
XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Пуҫламӑшӗ унӑн йӑваш, илемлӗ те чуна пырса тивесле ҫепӗҫ пулнӑ.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Назанский пӳрни вӗҫӗсене каҫхи ӑшӑ, кӑшт ӳпкеленӗн мӑкӑртатакан шывалла антарчӗ те, минутсерен ӳсӗре-ӳсӗре илсе, йӑваш сасӑпа васкамасӑр калаҫма пуҫларӗ:
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Сывлӑх сунатӑп, — тавӑрчӗ Назанский хӑйӑлтирех йӑваш сасӑпа.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Хӑй-е те вӑл пӗчӗк, вӑйсӑр, илемсӗр пек туйса илчӗ, хусканӑвӗсем йӑваш, урисем ҫав тери ӳркевлӗ, пӗр-пӗринпе ҫапӑна-ҫапӑна такӑнаҫҫӗ, кӑнттам, ҫаврӑнӑҫусӑр.
XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ҫук, чунӑмҫӑм, мана лайӑх, — тавӑрчӗ Шурочка йӑваш сапӑрлӑхпа.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Кирлӗ мар, — хӑй ҫинче илтрӗ йӗкӗт унӑн тӑстарса каланӑ ӳркевлӗрех пеклӗ йӑваш сассине.Не надо, — услышал он над собой ее слабый, протяжный и точно ленивый голос.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Калатӑп-ҫке сире, пӗлместӗп, тетӗп, — сасартӑк темле айванларах та йӑваш тӗлӗнӳпе тавӑрчӗ Шурочка.Она вдруг ответила с каким-то наивным и кротким удивлением: — Я вам говорю, что не знаю.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫук, ан шутлӑр эсир, ҫав мӗнпур арӑсланпа пантера ун умӗнче — йӑваш пӑру.Нет, вы не думайте, перед ним все эти львы и пантеры — кроткие телята.
XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.