Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аслашшӗ the word is in our database.
аслашшӗ (тĕпĕ: аслашшӗ) more information about the word form can be found here.
Смирькӑн аслашшӗ кӑмака ҫинче кӑштӑртатса илчӗ, урисене ҫӗрелле усса ларчӗ.

Смирькин дед зашуршал вдруг, спустил ноги с печи.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Смирька ашшӗ фронтра, килте аслашшӗ ҫеҫ, вӑл та пулин кӑмака ҫинче ҫывӑрать.

Смирькин отец в отъезде был, один дед дома, да тот спит на печи.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Астӑвать-ха вӑл, аслашшӗ каланине: тара ӳкнӗ чух ӗҫме юрамасть, шывпа юн шӗвелет те, вара тата ытларах ывӑнатӑн.

Помнится, еще дед говорил: пить на косьбе — последнее дело; от воды кровь жижеет, усталости больше, и потливость одолевает.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Шуйттанӑн аслашшӗ Ах ятлӑ тет.

— Сказывают, дедушку чёрта так зовут.

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

— Ак асатте те килчӗ! — хӗпӗртесе кӑшкӑрса ячӗ Мишатка, аслашшӗ мӑйӗнчен уртӑнса.

— Вот он и дедуня! — обрадованно воскликнул Мишатка, бросившись деду на шею.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл хӑйне аслашшӗ казаксем нихҫан та макӑрмаҫҫӗ, казаксем макӑрни — тӳсме ҫук намӑс тесе каланӑ сӑмахсене ҫирӗп астуса пурӑнать.

Он крепко помнил дедовы слова, что казаки никогда не плачут, что казакам плакать — великий стыд.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Асламӑшӗ харкашнӑ-мӗн чух аслашшӗне тем те каласа ятлаҫнине вӑл темиҫе те илтнӗ; ҫавӑнпа та аслашшӗ, пурне те хӗнесе тӑкма хатӗрленсе, пӗтӗм пӳрте янӑраттарса кӑшкӑрнӑшӑн ача майӗпе ытла та тарӑхнӑскер, вӑл, сӑмса шӑтӑкӗсене чӗтретсе, кӗтмен ҫӗртенех хыттӑн каласа хучӗ:

Он не раз слышал, как бабка в ссоре обзывала деда всяческими бранными словами, и, по-детски глубоко взволнованный тем, что дед собирался бить всех и орал на весь курень, дрожа ноздрями, вдруг звонко сказал:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫитет сана, Корней, ҫиленсе, — ҫураҫуллӑн каларӗ Иван аслашшӗ, тавлашӑва пӗтерес тесе.

— Да будет тебе, Корней, распалять себя, — стараясь загасить ссору, миролюбиво проговорил дед Иван.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, ӑҫта унта, эсӗ пуян вӗт пирӗн! — тӳсеймерӗ нумайччен чӗнмесӗр тӑнӑ Иван аслашшӗ.

— Ну ты у нас мужик широкий, куда там! — не вытерпел долго молчавший дед Иван.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫул ҫинче ывӑннӑ Иван аслашшӗ ҫеҫ дохине хывмасӑр крыльца ҫинче, ҫынсем ӗҫленине сӑнаса, пӗкӗрӗлсе ларчӗ.

Один дед Иван, притомившийся за дорогу, горбился в своей дохе на крылечке и только следил за всеми.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ мӗн тесе шутланӑ, шӑпӑрлан? — хыттӑн чарчӗ ӑна Иван аслашшӗ.

— А ты чего хотел, вояка? — сурово остановил его дед Иван.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун хыҫҫӑн, пӗр пилӗк-ултӑ метр хыҫалта, чӑрмантарас мар тенӗ пек, ывӑлӗсем, Ксени тата темшӗн шӑпӑрт пулнӑ Иван аслашшӗ тапранчӗҫ.

За ним, отстав на пять-шесть шагов, словно боясь помешать, тихо двинулись сыновья, Ксения и присмиревший почему-то дед Иван.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кабинӑран кивӗ лапсӑркка доха, хулӑн тӗплӗ хура кӑҫатӑ тата ҫаралса кайнӑ хӗрлӗ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ Иван аслашшӗ кӗхлеткелесе тухрӗ, — ку дохи унӑн хӑйӗнпе пӗр ҫулталлах пулнӑ пулмалла.

Из кабины, кряхтя, вылез дед Иван в старой косматой дохе, которой, наверное, было столько же лет, сколько, и самому деду, и черных валенках и рыжем облезлом малахае.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кун ҫинчен вӑл аслашшӗ сӑмахӗсенчен, эппин, ман аслӑ асатте каланинчен, пӗлсе юлнӑ.

А ему тоже дед ведал, что при его памяти, то есть пращура моего.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн аслашшӗ сакӑрҫӗр вуниккӗмӗш ҫулхи вӑрҫа хутшӑннӑшӑн тӑватӑ пин теҫеттин ҫӗр илнӗ.

Его дед получил за участие в войне восемьсот двенадцатого года четыре тысячи десятин земли.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн аттен аслашшӗ, Федор Ярославль кӗпӗрнинчен тухса каять, Хусан кӗпӗрнинчи Етӗрне хулине килет.

Help to translate

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Аттен аслашшӗ — Федор, крепостной хресчен пулнӑ.

Help to translate

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Олегӑн аслашшӗ Мускаври Халӑх хуҫалӑхӗн ҫитӗнӗвӗсен куравне икӗ хутчен кайнӑ, унтан пурҫӑн кӗпепе таврӑннӑ.

Дед Олега дважды ездил на выставку достижений Народного хозяйства в Москву, оттуда возвращался в шелковой рубашке.

«Шкулта вӗреннӗ чухнех унӑн лидер паллисем пурччӗ» // Лариса Петрова. Хыпар, 2020.02.07, 13–14№№

Вӗсен ашшӗ те, аслашшӗ те казаксем пулнӑ пулсан та, Мефодийпе Ефим тарҫӑра ӳснӗ.

Выросли они в батраках, хотя и дед и отец у них были казаками.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анук та аслашшӗ сӑхманӗнчен уртӑнать.

И Аннушка вцепилась в дедов армяк.

«Ух эс! Ах эс!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed