Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утса (тĕпĕ: ут) more information about the word form can be found here.
Паян Дунаев хыҫӗнчен утса, эпӗ вӑл юн сурнине куртӑм.

Сегодня, идя по следам Дунаева, я обратил внимание, что он плюёт кровью.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫумӑр ҫуса иртсен те хваттерте утса ҫӳренӗ пек туйӑнать, — терӗ Анна Степановна.

— Как дождь пройдёт, кажется, что идёшь по квартире, — сказала Анна Степановна.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тухтӑр, манан чӗлхене пӑхасшӑн, хӑлхана пӑхасшӑн пулнӑ пекех, ман паталла утса пычӗ.

Доктор подошёл ко мне с таким видом, как будто собрался взять меня за язык или заглянуть в ухо.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хама, аллӑма ҫыхӑ тытнӑскере, Ленинград урамӗпе утса пынӑ пек куратӑп.

Я вижу себя с узелком в руках на улицах Ленинграда.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ акӑ Катя патне утса пыратӑп.

И вот я вдруг решился и подошел к ней.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир Воротников урамӗпе калаҫа-калаҫа утса пытӑмӑр.

Так мы шли по Воротниковскому и разговаривали

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫумма-ҫумӑн пушӑ та чаплӑ пӳлӗмсем витӗр утса тухнӑ, камер-лакей ҫул кӑтартса пынӑ.

Она прошла длинный ряд пустых великолепных комнат; камер-лакей указывал дорогу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Марья Ивановна чӗтре-чӗтре картлашка тӑрӑх утса кӗнӗ.

Марья Ивановна с трепетом пошла по лестнице.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫапла каланӑ хыҫҫӑн вӑл тӑнӑ та аллейӑпа утса кайнӑ.

С этим словом она встала и вошла в крытую аллею.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Петр Александрович Румянцев граф вӑрҫӑра ҫӗнтерӳсем тунине хисеплесе, ун ячӗпе памятник лартнӑ илемлӗ улӑх ҫумӗпе Марья Ивановна утса пынӑ.

Марья Ивановна пошла около прекрасного луга, где только что поставлен был памятник в честь недавних побед графа Петра Александровича Румянцева.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ҫак сукмакпа пӳрт патнелле ҫӑмӑллан утса кайрӑм.

и я с легким сердцем направился по этой дорожке к дому.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ун патнелле утса пытӑм.

Я подошел к нему.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗтӗм пуҫӑма юн тапса тухнӑ пек пулчӗ, анчах та эпӗ ун патне лӑпкӑн утса пырса, лӑпкӑ кӑна сасӑпа: — Мӗн шыратӑн эсӗ, Ромашка? — тесе ыйтрӑм.

Кровь бросилась мне в голову, но я подошел к нему ровными шагами и спросил ровным голосом: — Что ты ищешь, Ромашка?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ вӑл маларах утса тухрӗ те хӑйӗн кӑмӑла пӑтрантаракан тачка сассипе: — Макака-упӑте, — терӗ.

Но вот он выступил вперед и сказал своим густым противным голосом: — Обезьяна-макака…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Расщепей ҫерем ҫинчен тӑчӗ, малалла утса тухрӗ, костера тӳртен ҫаврӑнса тӑчӗ.

Расщепей поднялся с травы, вышел вперед, стал спиной к костру.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫапла ӗнтӗ пирӗн программӑн ҫитес номерӗ: нимӗнрен хӑраман, нихҫан аптӑраман ҫамрӑк Роман пантера читлӗхне хӑюллӑн утса кӗни (астӑвӑр, вӑл манӑн чина пӑртак ӳстернӗ, ӗлӗкрех урӑхла калатчӗ).

— Итак, следующий номер нашей программы: бесстрашный юноша смело входит в клетку пантеры (он уже повысил меня в чине).

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, вӑл хӑй вунҫичӗ ҫулта чухне Нансенпа, ҫав тери чаплӑ дрейфран таврӑннӑскерпе, тӗл пулни ҫинчен, «вӑл ялавсемпе капӑрлатнӑ урам тӑрӑх, «урра» кӑшкӑракан халӑх хушшинче кун каҫичченех утса ҫӳренӗ, тӑнлавӗ унӑн хӗрсе кайнӑ, ҫамрӑклӑх ӗмӗчӗсем вара унӑн чунӗнче чӑн-чӑн ҫил-тӑвӑл ҫӗкленӗ» — тенисене вулатӑп.

Я читаю о том, как юношей семнадцати лет он встретил Нансена, вернувшегося из своего знаменитого дрейфа, о том, как «весь день он проходил по улицам, украшенным флагами, среди толпы, кричавшей «ура«, и кровь стучала у него в висках, а юношеские мечты поднимали целую бурю в его душе».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, мана алӑк уҫрӗ те, каҫхи туфлисемпе ҫемҫен утса шалалла тарса кӗчӗ, тепӗр минутӑран шыва кӗнӗ ҫинчен тӑхӑнмалли кӑпӑш халатпа витӗнсе, мана хирӗҫ тухрӗ.

Она впустила меня, а сама убежала, мягко шлепая ночными туфлями, и через минуту вернулась, кутаясь в пушистый купальный халат.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эпӗ ак ҫак хур тӗкӗпе пӗрре ҫеҫ сулам, — тет вӑл, шухӑшлӑн утса ҫӳренӗ май, сӗтел ҫинчи хур тӗкне икӗ пӳрнипе тытса, — пӗрре анчах сулам ҫак тӗкпеле.

— Я бы мог одним движением вот этого пера, — говорит он задумчиво, прохаживаясь, взяв двумя пальцами большое гусиное перо, торчащее на столе, — одним движением пера.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ура ҫине тӑчӗ, шпорӗсене чӑнкӑртаттарса, пӳлӗм тавра утса ҫаврӑнчӗ, унтан палашне салтса илсе, кӗтессе тӑратса хучӗ.

Он встал и прошелся по комнате, позвякивая шпорами, отстегнул палаш, поставил его в угол.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed