Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Куҫӗсем ҫутӑ унӑн, сухалӗ хура, вӑл ман ҫине тинкерсе пӑхать те кӗтет.

У него были совершенно светлые глаза, а борода чёрная, и он хладнокровно смотрел на меня и ждал.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗне асне илчӗ-ши вӑл эпӗ «хам валли ҫеҫ кирлӗ» тесен, пӗлейместӗп, анчах ун куҫӗсем урнӑ пек чарӑлчӗҫ, вӑл пуҫне каҫӑртса урай тӑрӑх утса иртрӗ.

Не знаю, что ему почудилось, когда я сказала «нужны лично мне», но у него вдруг стали бешеные глаза, он закинул голову и легко прошёлся по комнате.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫ кӳлӗм куҫӗсем унӑн ытла хуран курӑнчӗҫ, ҫавӑнтах мана ун куҫӗсене ҫеҫ курнӑ пек туйӑнчӗ, вара, ытти умра мӗн пурри те йӑлтах тӗттӗмленсе шӑранчӗ.

У него глаза казались очень чёрными в сумерках, и мне вдруг показалось, что я вижу только эти глаза, а всё вокруг темнеет и уходит.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑлхисем унӑн хӗрелсе кайрӗҫ, куҫӗсем алчӑрарӗҫ, ҫамки пӗрӗнчӗкӗсем тикӗсленчӗҫ.

У него запылали уши, а глаза вдруг стали бешеные, лоб разгладился.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара вӑл мана Николай Антоныч кабинетне ертсе кӗртрӗ те стена ҫинчи капитан портретне вӗҫертсе илчӗ — питӗ хӳхӗм портрет, сарлака кӑна ҫамкаллӑ моряк тутисене хӗссе хупнӑ, куҫӗсем йӑлкӑшса тӑраҫҫӗ.

Потом она провела меня в кабинет Николая Антоныча и сняла со стены портрет капитана — прекрасный портрет моряка с широким лбом, сжатыми челюстями и светлыми живыми глазами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нина Капитоновна пӗкӗрӗлсе кӗнӗ, тата ытларах пӗтсе кайнӑ, куҫӗсем тавра ватӑ сӑнар ҫапнӑ, хӑй ҫине яланхи ҫанӑсӑр бархат курткине тӑхӑннӑ.

Это была Нина Капитоновна — согнувшаяся, ещё больше похудевшая, со старческими тенями вокруг глаз, в своей неизменной бархатной безрукавке.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑҫта ҫӗтнӗ илемсӗр ҫаврашка куҫӗсем — тӑмана куҫӗсем — вӗсем унӑн ҫӗрле те хупӑнмастчӗҫ.

Куда делись неестественно круглые глаза — глаза совы, — которые не закрывались на ночь?

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ак хайхи пӗлтӗм те унӑн мӗнӗ улшӑннине — куҫӗсем иккен.

Теперь я понял, что переменилось в ней, глаза.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫамрӑк ненец, паҫӑр пӑлан ӳкернӗскер, халӗ пире Ванокана ҫитмелли ҫул кӑтартма пирӗн штурман пулнӑскер, хӑйӗн арӑмӗпе сывпуллашать, арӑмӗн куҫӗсем те шывланнӑ.

Молодой ненец, тот самый, который нарисовал на снегу оленя, а теперь вызвался быть нашим штурманом, чтобы показать дорогу до Ванокана, уже прощался с заплаканной женой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑвакарнӑ куҫхаршийӗсем айӗнчи куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Глаза грозно сверкали из-под седых бровей.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пуринчен ытла мана унӑн куҫӗсем, нимӗнле туйӑма пӗлтермен, темрен хӑранӑ пек пӑхакан куҫӗсем пӑшӑрхантараҫҫӗ.

Больше всего поражают меня его бессмысленные, полные ужаса глаза — глаза человека, потерявшего рассудок.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫӗсем унӑп вӑйсӑрланнӑ, пысӑк мӑйӑхӗ вара, пичӗ ырханланнипе, ватӑлнипе, пушшех те пысӑкланса кайнӑ пек курӑнать.

с измученными глазами, с большими усами, которые казались совсем огромными на его похудевшем, постаревшем лице.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пугачевӑн куҫӗсем ҫутӑлса кайрӗҫ.

Глаза у Пугачева засверкали.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хӗрлӗ ҫӑра сухаллӑ, кӑвак куҫӗсем чӑлтӑртатса кӑна тӑраҫҫӗ, сӑмса ҫунаттисем ҫук, чӗкеҫ шатриллӗ сарлака сӑн-пичӗ ҫинче хӗрлӗрех тумхахсем пур пирки, ун сӑнӗ темӗнле тӗлӗнмелле.

Густая рыжая борода, серые сверкающие глаза, нос без ноздрей и красноватые пятна на лбу и на щеках придавали его рябому широкому лицу выражение неизъяснимое.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ку вӑл тӗлӗнмелле портрет: пӗчӗк ача куҫӗсем шухӑша кайса пӑхаҫҫӗ, ҫамки сарлака унӑн, куҫхаршиӗсем ҫӑра.

Это был чудный портрет: задумчивые детские глаза и решительный лоб с прямыми, сросшимися бровями.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ таврӑннӑ ҫӗре Катьӑн куҫӗсем хӗрелсе кайнӑччӗ, вӑл ҫыру тытнӑ аллине чӗркуҫҫийӗ ҫине хунӑччӗ.

Когда я вернулся, у Кати были красные глаза, и она сидела на скамейке, опустив руки с письмами на колени.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫӗсем те унӑн путса кӗнӗ пек, тӗксӗмленнӗ пек.

с мрачными, исподлобья, глазами.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куласса вӑл Саня пекех кулать, анчах та Саня ҫутӑрах сӑнлӑ, ҫивӗт вӗҫӗсем те унӑн кӑтраччӗ, куҫӗсем сеп-сенкерччӗ.

Она улыбалась совершенно как Саня, но Саня была светлая, с вьющимися косами и с голубыми глазами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫӗсем унӑн ҫав тери пысӑкланса кайнӑ, тӗксӗмленнӗ.

Глаза у нее стали совсем огромные и совсем мрачные.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл пӗр минутлӑха чарӑнса тӑчӗ, куҫӗсем ун тӗттӗмре ялтӑраса кайрӗҫ.

— Он на минутку остановился, и я видела, как во тьме блеснули его глаза.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed