Corpus of the Chuvash language

Хӑшӗсем вӗсенчен вырӑсла та ӑнлансах ҫитеймеҫҫӗ; куҫӗсем вӗсен темӗнле сивӗрех пек, анчах ман ҫине пӑхнӑ чух, вӗсен сӑн-пичӗ хавасланать, йӑвашрах курӑнать.

Некоторые из них почти не понимали по-русски; глаза у них были диковатые, но, когда они смотрели на меня, лица их будто веселели, смягчались.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Йӑлт ӗлӗкхиех: именчӗклӗ куҫ хӑрпаххисем те (вӗсен айӗнче савӑнӑҫлӑ хура куҫӗсем йӑл-йӑл ҫунаҫҫӗ), хӑюллӑ куҫхаршийӗсем те (сӑмса тӑпсинче тӗк ҫеҫ тӑраканскерсем тӑнлав патнелле чӗтревлӗн ҫунатланса каяҫҫӗ), ҫӳхе тутисем те, йӑлтӑркка шӑлӗсем те, чӑнкӑн касӑлса тӑракан хӗвелпе пиҫнӗ пит шӑммисем те — ӗлӗкхиех.

И застенчивые ресницы, под которыми мерцал веселый блеск черных глаз, и неподвижные у тесной переносицы, вздрагивающие у висков брови, и тонкий рот со сверкающими зубами, и высоко срезанные загорелые скулы.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗн тери ҫунатланчӗҫ куҫ харшисем ун, куҫӗсем мӗнле ҫунма пуҫларӗҫ!

Как взлетели его брови к вискам, как заблестели у него глаза!

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫепӗҫ куҫ хӑрпаххисен айӗнче ун — куҫҫуль, куҫӗсем алчӑранӑн, пӑлханчӑклӑн мӑчлатаҫҫӗ.

Растерянные, смятенные взоры из-под пушистых ресниц, на которых блеснула слеза.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унӑн пӗчӗкҫӗ куҫӗсем йӑваш та ӗшенчӗк.

Маленькими, очень мирными утомленными глазами.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫавӑн чух мӗн курнине этем ывӑль-хӗрӗн куҫӗсем нихҫан ан курччӑр.

Пусть ничьи человеческие глаза никогда больше не увидят того, что увидела я.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Судья ӑна итлет те, унӑн лапсӑркка кӑвак куҫхарши айӗн куҫӗсем ачанни пек савӑнӑҫлӑн ялкӑшаҫҫӗ.

Судья слушает — и детским удовольствием сияют его глаза из-под косматых седых бровей.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унта та кунта, хула хыҫнерех, вылякан вут куҫӗсем, пӗр тивсе, пӗр ҫунса, йӑмӑхма пуҫларӗҫ.

Над окраинами города заплясали сотни вспыхивающих и гаснущих огоньков.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Куҫӗсем унӑн темӗнле, уйрӑмах пысӑкланнӑ.

Глаза у него были какие-то необыкновенно большие.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лашасене меслетсӗр юратать, вӗсем ҫинчен калаҫу пуҫласан, куҫӗсем хӗмленсех тӑраҫҫӗ.

Так уж он этих коней обожает, прямо аж глаза горят, как заговорит только!

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗсене нумайӑшне хӗрарӑмсем ӑсатаҫҫӗ, кашни мӗн те пулин йӑтнӑ, куҫӗсем вӗсен, ҫывӑрмасӑр ирттернипе, тен йӗнипе те пуль, — хӗрелнӗ.

Многих сопровождали женщины с глазами, красными от бессонной ночи, а может быть, и от слез, они несли узелки.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӑлтӑрсен йӑваш ҫутинче унӑн куҫӗсем вутчулӗ пек хӗлхем сирпӗтме пуҫларӗҫ.

Я увидела в слабом свете звезд, как засверкали его глаза.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл кунсерен улшӑнса пырать, хӑй майӗпе епле вӑл мана, е Розалия Наумовнӑна, е няньӑна уйӑрса илекен пулнине асӑрхаса пыма ытла та лайӑх-ҫке; унӑн нимӗне пӗлтереймӗн пӗчӗкле куҫӗсем сасартӑк тӗлӗнсе е итленӗ пек пӑхаҫҫӗ.

Он менялся с каждым днём, и так интересно было наблюдать, как он постепенно начинает различать меня, и Розалию Наумовну, и няню; как в бессмысленных, ещё младенческих глазах вдруг мелькают удивление, внимание.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем мӗн ҫинчен калаҫнине пӗлместӗп ӗнтӗ, ҫурҫӗр иртсен икӗ сехетре эпӗ таврӑнтӑм та вӗсен иккӗшин те куҫӗсем хӗрелнӗччӗ — тӗтӗме пула пулӗ, пӗтӗмпех туртса тултарнӑччӗ, чӳречине темшӗн уҫманччӗ вара.

Не знаю, о чём они говорили, но, когда я вернулась во втором часу ночи, у обоих были красные глаза — вероятно, от дыма: в номере было сильно накурено, а окно почему-то закрыто.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня сӗтел ҫине ларнӑ пек сӗвенерех тӑрать, тӗрлӗрен сӑн-сӑпат ӳкерем пек тӑвать, хӑй вара васкаварлӑн та йӑрӑ ҫӳрет урай тӑрӑх, ҫӳҫне казакла тураса янӑ, тӗттӗмрех куҫӗсем тӑрӑхласарах пӑхнӑ пек пӑхаҫҫӗ.

Саня полусидел на столе, рисуя рожи, а он расхаживал по комнате — живой, быстрый, с казацким чубом и тёмными насмешливыми глазами.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл аялти тутине ҫыртма вӗренсе кайрӗ, хальхи пек, мӗншӗн те пулин пӑшӑрхансанах ҫыртать, куҫӗсем хура та ҫиленсе пӑхаҫҫӗ.

У него появилась привычка покусывать нижнюю губу, когда он был расстроен, и вот он сидел и покусывал, и глаза были чёрные, сердитые.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах халӗ — ҫӗрлехи вӑхӑтра ытларах та паллӑ — унӑн чалӑшлатса пӑхнӑ йывӑр куҫӗсем мана сасартӑк хӑратса пӑрахрӗҫ.

Но теперь — это было почему-то ночами — её тяжёлый, косой взгляд исподлобья вдруг пугал меня.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвелпе пиҫӗхнӗ пит-куҫӗ шурнӑ та халӗ куҫӗсем путса ларнӑ.

Лицо побледнело под загаром, глаза провалились.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, хӑй тӳремӗн тӑрать те хӑйне ирӗклӗн тыткалать.

У него блестели глаза, он держался прямо и вместе с тем свободно.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫӗсем ҫап-ҫаврака унӑн, ҫак самантра.

У него были совершенно круглые глаза, в эту минуту.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951