Шырав
Шырав ĕçĕ:
Русаков ҫеҫ парта хушшинче пӑркаланса ларать, сулахай аллин чӗрнисене хӑвӑрт-хӑвӑрт ҫырткаласа илет, хӑранипе юлташӗ ҫине куҫ сиктермесӗр пӑхать.
17 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Ҫулса тӑкнӑ улӑх куҫ умне тухса тӑчӗ.
4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Писателӗн шухӑшӗсене пирӗн куҫ умне кӑларса тӑратакан профессор Лиденброк буржуази наукин ӗмӗрхи йӑлине ҫӗмӗрсе, ҫав идейӑн тӗрӗслӗхне наука сӑнавӗсемпе, фактсене тӗплӗн тишкерсе вӗсен вӗҫне тупма тӑрӑшать, сӑнав ӗҫне туса пӑхас тӗлӗшпе вӑл нихӑҫан та иккӗленсе тӑмасть.
Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.
Хӑш-пӗр вырӑнсенче ҫӗр тӗпӗнчен улӑхакан ҫавӑн пек ҫурӑксенчен пирӗн куҫ умӗнчех шӗвӗ лава юхса тухать.Местами из таких разверзающихся трещин на наших глазах выжимается или даже вытекает жидкая лава.
Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.
Пӗрре, эпӗ унӑн кабинетӗнче минерал чулӗсен коллекцийӗсене майласа йӗркеленӗ чухне, манӑн куҫ тӗлне хайхи аташнӑ компас сиксе тухрӗ, эпӗ ӑна тинкерсе сӑнаса пӑхма пуҫларӑм.
XLV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Анчах манӑн куҫ умӗнчех сӑртсем сасартӑк улшӑнчӗҫ; вӗсем ик еннелле чаршав евӗрлӗ уйӑрӑлса тӑчӗҫ.Но форма прибрежных утесов внезапно изменилась у меня на глазах; скалы раздвинулись, как завеса.
XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Ун чухне Сакнуссем ячӗ те пирӗн куҫ тӗлне пулаймӗччӗ, — вара эпир ҫак вӑхӑтра ниҫта кайма та пӗлмесӗр аптӑраса тӑнӑ пулӑттӑмӑр.Имя Сакнуссема ускользнуло бы от наших глаз, и мы оказались бы теперь в безвыходном положении.
XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Кирек мӗнле пулсан та, этем куҫ умӗнчех, унӑн хӑй аллине тунӑ япалисем йӗри-тавра выртаҫҫӗ, ҫавӑнпа эпӗ вӑл ҫӗр ӗмӗрӗн чи авалхи вӑхӑчӗсенче ҫуралса ӳснӗ тӗлӗшпе пӗрре те иккӗленме пултараймастӑп.
XXXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Анчах халӗ ҫак хамӑрӑн куҫ умӗнчех курӑнса тӑракан япала пирки нимӗн иккӗленмелли те ҫук.
XXXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Эпир этем виллине ҫӗклесе тӑратса алӑпа хыпашласа пӑхрӑмӑр: вӑл пирӗн ҫине хӑйӗн куҫ вырӑнӗнчи лупашкисемпе пӑхса тӑрать.Мы подняли скелет, поставили его стоймя, он смотрел на нас своими пустыми глазницами.
XXXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Профессор чул сӑмсахсем ҫинче тӗл пулакан кашни ҫурӑка пит тимлӗн асӑрхаса пӑхать; уншӑн пулсан, пирӗн куҫ тӗлне пулакан кашни шӑтӑкӑн тарӑнӑшне тишкерсе пӗлни ытла та паха.
XXXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Ҫак сӑмахпа килӗшмеллех пулчӗ, приборсем пурте куҫ умӗнчех.С этим пришлось согласиться; что же касается приборов, все было налицо.
XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Унтан эпир виҫӗ кун хушши пӗр куҫ хупмасӑр асапланса, халтан кайнӑскерсем аран-аран ҫывӑрса кайрӑмӑр.Потом мы все, измученные трехдневной бессонницей, погрузились в мучительный сон.
XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Эпӗ кукӑр-макӑр хуҫкаланакан ҫиҫӗм йӗрӗсене куратӑп, вӗсем пӗрре куҫ хупса иличчен ялтлатса, каллех ҫӳлелле сирпӗнсе, гранит маччана пырса тивеҫҫӗ.
XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Пӑхрӑм-пӑхрӑм тет те Илле арӑмӗ, сасартӑк куҫ хуралса килчӗ тет.«Смотрела-смотрела я вниз-то, — говорила жена Илли, — у самой в глазах потемнело.
Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Ун пек япаласем умӗн ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе чӑлкӑм куҫ хупман каҫсем тӑсӑлаҫҫӗ.
Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Куҫ улшу, хӑлха улшу.
Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Вӑл ҫуйӑлчӗ те куҫ умне Яшшӑ пичусен Нинни тухса тӑчӗ.А он вдйуг у меня на глазах йаспустился и пйевйатился в дяди Яшину Нину.
Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Эпӗ куҫ хупса илме ӗлкӗйиччен тепӗй ҫеҫки мана: Йадик, ҫуллахи каҫсем ма ҫав тейи лӑпкӑ, тет.
Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Эп ӑна: Эсӗ мана юйататӑн-и, тесе ыйтйӑм та, вӑл мана: Эс Яшшӑ пичусен Ниннине юйататӑн вӗт, тейӗ, вайа тӗксӗммӗн йӑл кулса илчӗ те: Йадик, сывӑ пул! — тесе куҫ умӗнчен ҫухалчӗ.
Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив