Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман the word is in our database.

вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) more information about the word form can be found here.

Хӗвелтухӑҫ енче, Юманлӑх шырланӗ тавра, вӑрман ункӑланса юлать.
Кружился на востоке в Дубовеньком буераке лес.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ав вӗтлӗх вӑрман, — кӑнтӑрла пытанса выртӑр та ҫӗрле малалла лапӑстатӑр!
Вон лесок, переднюйте в нем, а ночью дальше!

Ҫил вӗтлӗх вӑрман хыҫӗнчи сивӗ тусана ҫавӑрттарса тустарать.
Ветер клубил за перелеском морозную пыль.

Вӗтлӗх вӑрман тӗлне ҫитерехпе чарӑнчӗҫ те — тем канашласа пулас — чӗлӗм чӗртсе ячӗҫ, унтан, сулахаялла тӳрӗ пӑрӑнса, пачах тепӗр еннелле ҫул тытрӗҫ.
Поровнявшись с перелеском, они остановились, закурили — очевидно, совещаясь, — потом пошли, круто изменив направление, под прямым углом свернув влево.

Ҫулӗ, вӗтлӗх вӑрман айккипе ҫаврӑнса, тӑваткал анасемпе таткаланнӑ сӑртлӑ тӳремлӗхе кӗрсе ҫухалать.
Дорога, обегая перелесок, скрывалась в холмистой исполосованной квадратами пахоты равнине.

Хыҫалта — торф кӑларнӑ чух алтӑкласа пӗтернӗ лачакаллӑ шурлӑх та, ишӗлчӗк шоссе те пурнӑҫ сывлӑшӗпе, вӗҫне ҫитереймесӗр пӑрахса кайнӑ ӗҫӗн сывлӑшӗпе сывланӑн туйӑнать; вӑрман хӗрринче вара этем куҫӗ умне нимӗн хавассӑр та салху сӑнсем кӑна туха-туха тӑраҫҫӗ.
Позади даже болото, изрытвленное рябью разработок, даже разрушенное шоссе пахли жизнью, кинутым трудом, у опушки же безрадостную и горькую картину являла человеческому глазу земля.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑрман хӗрринче шӑпӑрттарса сусӑрлатнӑ йӑмшак хыт хура ӳсет, хура кӑмрӑклӑ тункатасем килпетсӗр курпунӗсене мӑкӑртса лараҫҫӗ, сарӑ тӑмлӑ бруствер хӑмӑрланса тӗмескеленет, ҫара хир тӑрӑх чылай шалалла окопсен хура ҫӑварлӑ шӑтӑкӗсем пӗркеленсе кӗреҫҫӗ.
А у опушки рос чахлый, ощелканный пулями бурьянок, сугорбились обугленные пни, желтел бурой глиной бруствер, далеко в стороны по голому полю отходили морщины окопов.

Кӑшт сылтӑмарахра, хир еннелле сӑмсаланса тухакан вӑрман хыҫӗнче, этем ури халиччен утса курман ҫулсем ҫинчен аса илтерсе, снарядсем алтса пӗтернӗ шоссе тӑсӑлать.
Правее, за выпятившимся лесным мысом, тянулось разбитое снарядами шоссе, напоминая о не исхоженных еще путях.

Казаксен уйрӑм сотни ҫавӑнта вӑрман хӗрринче вырнаҫса тӑнӑ.
Участок у самой опушки занимала казачья особая сотня.

Июньти ҫапӑҫусем вӑхӑтӗнче тупӑсенчен кисретсе ним юлми аркатса пӗтернӗ местечка ишӗлчӗкӗсенчен пӗр ҫухрӑмра, вӑрман ҫывӑхӗнче, окопсен кукӑр-макӑр речӗсем авкаланса тӑсӑлаҫҫӗ.
В версте от развалин местечка, стертого орудийным огнем июньских боев, возле леса причудливо вилюжились зигзаги окопов.

Ҫав пӗлӗтрен йӗри-таврари хир-улӑхсем ҫине, рельсӑсем тӑрӑх хашӑлтатса чупакан пуйас ҫине, тӑм тивнипеле юмахри кайӑксен капӑр тӗкӗсемпе эрешленнӗ пек курӑнакан вӑрман ҫине, инҫетри хурӑнсен картина ҫинчи пек илӗртӳллӗ те капмар ӳкерчӗкӗсем ҫине тата кӗр умӗн тӑлӑх арӑм евӗр салху та кичем курӑнса тӑракан пӗтӗм ҫӗр ҫине, — асамат кӗперӗн пин-пин тӗрӗллӗ йӑлтӑркка шевлисемпе выляса, — чалӑшшӑн ҫапса ҫӑвакан силлӗ ҫумӑр шӑпӑртатать.
Из тучи на поля, на стрекочущий по рельсам поезд, на сказочно оперенный увяданием лес, на далекие акварельно-чистого рисунка контуры берез, на всю одетую вдовьим цветом предосеннюю землю — косой, преломленный в отсветах радуги благодатный дождь.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑрман айккинчи сӗвек уҫланкӑра пульӑсем, чулсем ҫине пыра-пыра ҫапӑнса, аяккалла сирпӗне-сирпӗне каяҫҫӗ.
На пологой площадке у леса рикошетили пули.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сотньӑсем, ту-сӑртсем ҫинчен ишӗлсе анакан юр кӗрчӗсем пек, вӑрман еннелле чупса пыраҫҫӗ.
Сотни лавиной катились к лесу.

Вӑл вӑрман хӑмли ҫупкӑмӗ пек сарӑ ҫӳҫ тӗпекне пуҫӗпе сулса каялла ывӑтрӗ те, Чубатый ҫине чалӑшшӑн пӑхса, котелоксене урлӑ сак ҫине пырса лартрӗ:
Он кивком откинул назад золотистый чуб, похожий на заплетенную гроздь дикого хмеля, и, ставя на нары котелки, кося на Чубатого глазом, предложил:

Снарядсем нӗрсӗррӗн таткаласа пӗтернӗ вӑрман тӑрринче тӗттӗм.
Над лесом, уродливо остриженным снарядами, копится темнота.

Ҫурӑлакан пульӑсем, вӑрман тӑрӑх шӑхӑрса вӗҫсе, хыр йӗпписене тӑка-тӑка хӑвараҫҫӗ, хырсен вуллисене шӑйӑрса чӗрпеклеҫҫӗ, хура ҫӗлен евӗр чашкӑрса, ҫӗр ӑшне чӑмаҫҫӗ те, мӗн ҫине те пулин ҫивӗччӗн тӑрӑнса, шартлатса ҫурӑлса каяҫҫӗ.
По лесу, осекая хвою, щепя сосны, с гадючьим шипом зарываясь в землю, скакали и, чмокая, рвались разрывные пули.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл сылтӑм аллипе нимӗҫе хуллен кӑна хулпуҫҫийӗнчен тӗртрӗ те хура мӗлкеллӗ вӑрман еннелле сӗлтсе кӑтартрӗ.
и он легонько толкал немца правой рукой в плечо, указывал на черную вязь леса.

Сайра вӑрман ытла та хӑрушла алтӑкланса пӗтнӗ.
Жидкий лес был изрытвлен.

Сотня, ҫултан пӑрӑнса, пӗр ҫухрӑмра курӑнса ларакан вӑрман еннелле кайрӗ.
Сотня, свернув с дороги, шла к лесу, видневшемуся в полуверсте расстояния.

Пӗр талак малалла куҫнӑ хыҫҫӑн, ир еннелле, ҫав полка вӑрман варринчи пушӑ ҫӗр пӳртсене вырнаҫтараҫҫӗ те тӑватӑ кун французсен меслечӗпе наступлени тума вӗрентеҫҫӗ: батальонсене ҫурма ротӑсем ҫине пайласа сапалаҫҫӗ, бомбометчиксене йӗплӗ пралуксене хӑвӑрт татас ӗҫе хӑнахтараҫҫӗ, ҫӗнӗрен гранатӑсем ывӑтма вӗрентеҫҫӗ.
Наутро, после первого же перехода, полк разместили в лесу, в брошенных землянках, и четыре дня обучали французскому способу наступления; вместо батальонов в цепи шли полуроты, бомбометчики учились с наивозможнейшей быстротой резать проволочные заграждения, вновь проходили курс метания ручных гранат.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics