Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑмӑртаса (тĕпĕ: чӑмӑрта) more information about the word form can be found here.
Анчах хыҫалалла хытӑ чӑмӑртаса ҫыхса лартнӑ ылтӑн тӗслӗ сарӑ йывӑр ҫивӗтлӗ пуҫӗ хӑйӗн ӗлӗкхи илемне ҫав-ҫавах ҫухатман.

Но голова ее с бело-золотистыми тяжелыми косами, туго затянутыми и скрученными на затылке, сохранила свою прежнюю красоту.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ан пӑшӑрхан… — терӗ ӑна Фролов, унӑн аллине хытӑ чӑмӑртаса силлесе.

Не беспокойся… — ответил Фролов, крепко встряхивая его руку.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Макин пуҫне сулласа илчӗ те, тутине йӗрӗнчӗклӗн чӑмӑртаса тытрӗ.

Макин покачал головой, губы его сложились презрительно.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Эпӗ ӑна сутӑн илмен, — шуралса кайса тата чышкисене чӑмӑртаса, сӑмах хушрӗ Шура.

— Я не подкупала его, — бледнея и стискивая пальцы, проговорила Шурочка.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ҫук! — терӗ сасартӑк Павлин, пуҫне аллипе хыттӑн чӑмӑртаса.

— Нет! — вдруг сказал Павлин, сжимая пальцами виски.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ҫук ӗнтӗ, мӗн хама хам улталас… — малтанхи пекех лӑпкӑн каласа хучӗ телеграфист, нарсем хушшипе утса тухнӑ май, хӑйне тӑсса панӑ алӑсене чӑмӑртаса.

— Нет уж, что себя обманывать… — все с тем же спокойствием проговорил телеграфист, проходя между нарами и на ходу пожимая протянутые к нему, руки.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шантаратӑп! — терӗ вӑл, картузне чӑмӑртаса тытнӑ аллипе сулса.

Ручаюсь! — сказал он, взмахнув рукой с зажатой в ней фуражкой.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл хӑйӗн лӳчӗркенсе пӗтнӗ шурӑ тӑрӑллӑ тата йӗри-тавра картлӑ-картлӑ хура пир тытнӑ, кӑшкарӗ ҫине йӑлтӑртатакан пӗчӗк якӑр ҫыпӑҫтарнӑ кивӗ картузне аллипе хытӑ чӑмӑртаса тытрӗ.

Он крепко сжал в руке свою потрепанную фуражку с белым полотняным верхом и черным муаровым околышем, на котором блестел якорек.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Канашлӑва пухӑннисене чарӑнса тӑмасӑрах сывлӑх сунса, хӑшӗ-пӗрисене аллисене хытӑ чӑмӑртаса, теприсене аякран пуҫ тайса пынӑ май, Павлин кунта хӑйӗн тусӗсене те курчӗ: моряксен кӗске пиншакне тӑхӑннӑ пӗчӗк те кутамас Потылихина, куҫне ҫыхса лартнӑ ҫӳллӗ те тачка Чеснокова ҫуллахи пиншак айӗнчен кӑвак кӗпе тӑхӑннӑ, яланах чӗре, ӗмӗрех шухӑшлӑ та шавлӑ Базыкина курчӗ.

На ходу здороваясь с собравшимися, некоторым крепко пожимая руку, другим издали кивая головой, Павлин увидел и своих друзей: маленького, коренастого Потылихина в коротком морском пиджаке; высокого, плотного Чеснокова с повязкой на глазу; живого, вечно озабоченного, шумного Базыкина в светлом летнем костюме и в синей косоворотке.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Татӑклӑнрах та хӑюллӑнрах ӗҫе тытӑнӑр! — терӗ ӑна Павлин, аллине чӑмӑртаса.

— Решительней, смелей держитесь! — пожимая ему руку, сказал Павлин.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Павлин ура ҫине сиксе тӑма, кӑшкӑрса пӑрахма, адмирала икӗпитлӗ, путсӗр ҫын тесе каласа тӑкма хатӗр ларать, анчах вӑл хӑйне хӑй тытса чарать; пиншак кӗсйине чикнӗ аллисене чӑмӑртаса, вӑл совет делегацийӗн секретарьне: — Кунта мӗн каланисене пурне те… пӗр сӑмах сиктерсе хӑвармасӑр ҫырса пыма ыйтатӑп сирӗнтен! — терӗ.

Павлин готов был вскочить, крикнуть, обозвать адмирала лицемером и негодяем, но он сдержал себя и, заложив руки в карманы пиджака, сжав кулаки, обратился к секретарю советской делегации: — Прошу вас точно фиксировать все, что здесь говорится… все до единого слова!

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Василипе Матвеич пӗрер чӗптӗм нӳрлӗ те кӑпӑшка тӑпра илчӗҫ те ӑна чӑмӑртаса салатрӗҫ, унтан ӑна темшӗн пичӗсем патнех илсе пычӗҫ.

Василий и Матвеевич взяли в руки щепотки влажной и рыхлой земли, размяли ее, зачем-то поднесли к лицам.

3. Ҫуркунне // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫавӑн пек чухне Дуняшка аллинчи конфетне чӑмӑртаса, пуҫне тайӑлтарса, чеен те вӑрттӑн.

Тогда Дуняшка, зажав в кулаке конфету и склонив голову набок, лукаво и таинственно сообщала:

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ сире куҫ умӗнчех мухтанӑшӑн каҫарӑр эсир мана, — терӗ вӑл Авдотьйӑна, унӑн аллине хыттӑнрах чӑмӑртаса, — анчах эпӗ тӗрес калатӑп вӗт-ха!

Вы меня извините, что я вас в глаза расхваливаю, — обратился он к Авдотье, сильнее сжимая ее руку, — ведь я правду говорю!

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗрре чышкисене чӑмӑртаса, тепре мӗнпур вӑйпа пӳрнисене саркаласа, вӑл ӳкӗтлерӗ, тархасларӗ, ҫиленчӗ, макӑрчӗ.

Она то сжимала кулаки, то с силой растопыривала пальчики и требовала, просила, негодовала, плакала:

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Франц Спруде, — тенӗ вӑл, ачасен аллисене хыттӑн чӑмӑртаса.

Франц Спруде, — представился он и крепко пожал мальчикам руки.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Сергей Костриков хӑйӗн Уржум хулинчи училищирен ӑнӑҫлӑн вӗренсе тухнине кӑтартакан аттестатне хытӑ чӑмӑртаса тытнӑ та килне тухса чупнӑ.

Крепко зажав в руке аттестат об успешном окончании полного курса в Уржумском городском училище, Сергей Костриков побежал домой.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Вӑл ман ҫумма ҫулӑхсан, мӗн пӑхса тӑтӑр эсир? — тенӗ Лёшка тарӑхнипе, чышкине чӑмӑртаса.

— Чего же вы смотрели, когда он на меня накинулся? — говорил Лешка сквозь зубы и сжимал кулаки.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Вӑл, карабинне чӑмӑртаса тытса, юман ҫумне тӗрӗнсе тӑрать, куҫӗсем ыратса кайичченех каҫ сӗмлӗхне тинкерсе пӑхать.

Он прижался спиной к дубу, сжимая в руках карабин, и до боли вглядывался в темноту ночи.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Адам унӑн умӗнче, ҫисе яман ҫӑкӑр татӑкне чӑмӑртаса тытса, пуҫне усса тӑрать.

Адам понуро стоял перед ней, зажав в руке недоеденный кусок хлеба.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed