Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрарӑмсен (тĕпĕ: хӗрарӑм) more information about the word form can be found here.
Сурӑхсем макӑрма, лашасем кӗҫенме пуҫларӗҫ; хурсемпе суту-илӳ тӑвакан хӗрарӑмсен сассисем каллех пӗтӗм табор тӑрӑх янӑраса кайрӗҫ, каҫхи тӗттӗмре халӑх сехрине хӑптарнӑ хӑрушла сас-хурасем вара, хӗрлӗ свитка ҫинчен калаҫнисем, ирпе пӗрлех сирӗлсе кайса ҫухалчӗҫ.

Овцы заблеяли, лошади заржали; крик гусей и торговок понесся снова по всему табору — и страшные толки про красную свитку , наведшие такую робость на народ в таинственные часы сумерек, исчезли с появлением утра.

X // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кунта тата, Иван Атаманова ҫиллентерме шутланӑ пекех, вӑрман ӑстаҫи чавса хатӗрленӗ шӑтӑксем патне пычӗ, унта йывӑҫ лартакан хӗрарӑмсен ушкӑнӗсем патӗнче вӑл, ывӑннӑскер, лашине чарчӗ те йӗнер ҫинче пӑркалана-пӑркалана ҫапла ыйтрӗ:

Как бы желая позлить Ивана Атаманова, лесовод подъезжал к группе женщин, сажавших деревья в готовые лунки, останавливал коня и, устало выгибаясь в седле, спрашивал:

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Патша вӑхӑтӗнче тӗрӗсмарлӑх пулнӑ — хӗрарӑмсен пурнӑҫӗ хурлӑхлӑ пулнӑ…

Несправедливость существовала при царском режиме, бабам житуха была горькая…

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вара вӑл каллех вӑрӑм клубра ларакан пӗтӗм арҫынсемпе хӗрарӑмсен хумхануллӑ пит-куҫӗсене курчӗ; Виктор Грачев кабинетра сигнализаци туни ҫинчен каланӑ чухне пӗтӗм зал ахӑлтатса кулнине илтрӗ.

И опять он видел по всему длинному клубу возбужденные лица мужчин, женщин, слышал шум и веселый смех всего зала в тот момент, когда Виктор Грачев с насмешкой говорил об устройстве кабинетной сигнализации.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗрарӑмсен делегацине килӗр.

— Идите в женскую делегацию.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна пуху пуҫланиччен Григорие курасшӑнччӗ, ӑна сӑра сутакан лавкка патӗнче тӑнине курсан, ун патне пырасшӑнччӗ, анчах Татьянӑна хӗрарӑмсем ҫавӑрса илчӗҫ — вара пӗтӗм площадьре хӗрарӑмсен савӑнӑҫлӑ та уҫӑ сасси янраса тӑма пуҫларӗ; беломечетенецсем вӑхӑта ахаль сая яма шутламарӗҫ — грузовик умне бурка сарса ирхи апат ҫиме ларчӗҫ; вӗсем патне Хворостянкин уссине якаткаласа пычӗ, унӑн куҫӗсем тата така какайӗн пысӑк таткине тата темле кӗленчене курах кайрӗҫ.

Татьяна хотела до собрания повидаться с Григорием, она уже увидела его у пивного ларька и хотела подойти, но ее окружили женщины, — звонкий женский говор слышался по всей площади; беломечетинцы не стали зря терять время, раскинули возле грузовика бурку и уселись завтракать, а к ним, молодцевато подбадривая усы, уже подходил Хворостянкин, уловив глазами добрый кусок баранины и какую-то стеклянную посуду.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Арпа туртакан хӗрарӑмсен хура мӗлкисем ӳкнипе Евсее лампӑсем улӑм силлекен хатӗрӗн ӑшӗнче ҫутатнӑ пек туйӑнать.

От женщин, выгребавших полову, ложились черные тени, и Евсею казалось, что лампы горят где-то в самом соломотрясе.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирхи сывлӑшра машинӑсем тӗрлӗ шавпа кӗрлени, анчах ҫав кӗрлев пӗр-пӗтӗмӗшлӗ шав пулса вӑрӑммӑн янӑраса тӑни те; сап-сарӑ пучахсене хӑй айне пӗтӗре-пӗтӗре чикекен комбайнӑн инҫетрен ялтӑртатса тӑракан ҫунаттисем те; кӗлте ҫыхакан хӗрарӑмсен сулӑмлӑ аллинче хӗреслӗн-хӗреслӗн хурса тухнӑ кӗлтесем пулакан вырнӑ тырӑ та; кӗлтесемпе, ҫӗмелсемпе, улӑм куписемпе чӑпарланса анлӑланса пыракан вырнӑ тыра пусси те, — пӗр сӑмахпа каласан, мӗн ҫине пӑхатӑн, ҫавсем пурте ҫӗрле ӗҫлекенсен чун-чӗрине пурте савӑнтараҫҫӗ.

И разноголосая песня машин в утреннем воздухе, песня, которая сливается в один протяжный звук; и блестящие вдали крылья комбайна, забирающие под себя густую щетку колосьев; и желтеющее и все расширяющееся жнивье, рябеющее и снопами, и копнами, и валками соломы, — словом, на что ни взгляни, все радовало сердце хлебороба.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑйӗн ӑшӗнче вӑл — хӗрарӑмсен вырӑнӗ вӑрҫӑра мар, тесе шутланӑ.

В глубине души он считал, что женщинам не место на войне.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Крылатовпа Костьӑна хӗрарӑмсен ушкӑнӗ чарчӗ.

Группа женщин остановила Крылатова и Костю.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ача-пӑчасем минутсерен хӗрарӑмсен ҫулӗ урлӑ каҫса пӗр-пӗрне сӑран алсишсемпе ҫапкаласа илеҫҫӗ.

Подростки носились, поминутно пересекая дорогу женщинам, и хлопали друг друга меховыми рукавицами.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах ним те тӑваймастӑн — нимӗҫ салтакӗсене хӗрарӑмсен кивелнӗ кӗрӗкӗсене те, тӗпленӗ ҫӑматӑсене те, сурӑх е йыта тирӗнчен ҫӗленӗ ҫӗлӗксем те тӑхӑнтарма тивнӗ…

Но ничего не поделаешь — приходилось одевать немецких солдат в потертые бабьи шубы, подшитые валенки и шапки с отделкой из барашка и собачьего меха…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сасартӑк хӗрарӑмсен пурин те куҫҫулӗсем юхса анчӗҫ.

И вдруг у всех женщин брызнули слезы.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем час-часах пӗрле ҫӳреҫҫӗ: Ульяна — правур та ҫивӗч чӗлхеллӗ хӗрарӑм, Паня вара лӑпкӑ та сахал калаҫаканскер, ҫак икӗ тӗрлӗ кӑмӑллӑ хӗрарӑмсен туслӑхӗ (ун пекки тӑтӑшах пулкалать) вӑрҫӑчченех ҫирӗпленнӗ.

Они часто бывали вместе: Ульяна — бойкая и острая на язык, а Паня — тихая и молчаливая, и эта разница в характерах, как часто бывает, крепила их дружбу еще до войны.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пӗр-пӗрин ҫине пӑхса, пӗр-пӗринпе тӗл пулнишӗн савӑнса, ҫамрӑк тата чылай ҫула ҫитнӗ хӗрарӑмсен мӗн ҫинчен шутламалли сахал мар пулнӑ пулӗ!

Пока молодая и достигшая зрелого возраста женщина смотрели друг на друга и радовались своей встрече у них, наверное, было не мало, о чем было подумать!

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Шыва кӗрессӳ килсен — тархасшӑн, ача-пӑчасене ҫумалла пулсан — ваннӑна кӗччӗр те шампӑлтаттарма пуҫлаччӑр, хӗрарӑмсен кӗпе-йӗм чӳхемелле-тӗк — шыв та, ытти ун пек-кун пек япаласем те ал айӗнчех…

— Чи тебе нужда искупаться — пожалуйста, чи детишек помыть — лезайте себе в ванну и купайтесь, чи бабам белье прополоскать — вода и все такое прочее под рукой.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӑнсӑртран пулса тӑнӑ ҫӗнӗ ҫӑва патӗнче никам та ҫук, анчах леререхре вара, хӗрлӗ ҫулҫӑллӑ вӗтлӗхре, хӗрарӑмсен пуҫ тутрисем курӑнкалаҫҫӗ, ҫын сассисем тата анчӑк вӗрнӗ сасӑсем илтӗнкелеҫҫӗ.

У нового случайного погостика никого не было, но дальше, в рыжем кустарнике, мелькали бабьи платки, слышались голоса и лай собачонки.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эпӗ пур — хӗрарӑмсен вӗрентӗвне хирӗҫленӗшӗн ӑна ятлаҫаттӑм.

А я еще на него нападал!

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Оленин тӳпене пӑхса илчӗ, хӑй халь тухнӑ пӳрт ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ: унта ҫурта ҫути сӳнчӗ; вара вӑл каллех хӗрарӑмсен аяккалла каякан мӗлкисем ҫине тинкерсе пӑхма пуҫларӗ.

Оленин взглянул на небо, оглянулся на хату, из которой вышел: в ней потухла свеча, и он снова стал всматриваться в удалявшуюся тень женщин.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Йӑлтах тӳлек, ниҫта та вут ҫути ҫук, аяккалла каякан хӗрарӑмсен ура сассисем анчах илтӗнеҫҫӗ.

Все было тихо, огней нигде не было, только слышались шаги удалявшихся женщин.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed