Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗтӗмӗшпех (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Павел Наташӑпа калаҫнӑ чух е ун ҫине пӑхнӑ чух унӑн куҫӗ ҫемҫерех ҫутӑлнӑн, сасси ачашрах янӑранӑн, вӑл пӗтӗмӗшпех сӑпайлӑ пулнӑн туйӑнчӗ амӑшне.

Матери казалось, что когда он говорит с Наташей или смотрит на нее, — его строгие глаза блестят мягче, голос звучит ласковее и весь он становится проще.

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Хурал тӑмалӑх та пулмасть пуль, атьсем; Пӗтӗмӗшпех хӗҫ-пӑшалсӑрланма тивет мар-и?

— И сторожить-то, ребятки, мне, кажись, будет нечего; Придется подписать всеобщее и полное разоружение.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Вӑл халӗ ют ҫӗршыв япалисене пӗтӗмӗшпех вӑрҫать.

Он теперь бранит всё иностранное.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тепӗр шанчӑклӑрах хыпар тӑрӑх, ҫав тупӑка тинӗс хумӗсем пачах ҫыран хӗрне кӑларса пӑрахман иккен, ӑна Венецирен килнӗ ют ҫӗршыв хӗрарӑмӗ илсе ҫитерсе ҫыран хӗррине пытарнӑ иккен; хӑшпӗрисем тата ҫав хӗрарӑма кайран Герцеговинӑра, ун чухне пуҫтарӑнакан ҫарта куртӑмӑр, тесе хушса хунӑ; унӑн тумӗ пӗтӗмӗшпех хуп-хура пулнине те каласа кӑтартнӑ.

По другим, более достоверным сведениям, гроб этот вовсе не был выкинут морем, но привезен и похоронен возле берега иностранной дамой, приехавшею из Венеции; некоторые прибавляли, что даму эту видели потом в Герцеговине при войске, которое тогда собиралось; описывали даже ее наряд, черный с головы до ног.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унӑн тачка тутисем сӗмсӗррӗн кулаҫҫӗ, пит-куҫӗ пӗтӗмӗшпех хӑйӗн туйӑмне, хуйхӑсӑрлӑхне, ырӑ кӑмӑллӑ маттурлӑхне палӑртса тӑрать.

Ее крупные губы нагло ухмылялись; всё лицо выражало чувственность, беспечность и удаль, не без добродушия.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Майӗпенех, вӗсем кӑна мар, пӳлӗм те пӗтӗмӗшпех тата йӗри-таврари япаласем пӗтӗмӗшпех: сӗтел ҫинчи сӑмавар та, Увар Ивановичӑн кӗске жилечӗ те, Зойӑн яп-яка чӗрни те, Константин Павлович аслӑ княҫӑн стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан ҫуллӑ сӑрпа ӳкернӗ портречӗ те тӗлӗкре курӑннӑн туйӑнчӗ; пурте куҫ умӗнчен сирӗлчӗҫ, пурте тӗттӗмпе карӑнчӗҫ, пурте пӗтрӗҫ.

Понемногу не только они, но и вся комната, всё, что окружало ее, показалось ей как бы сном — всё: и самовар на столе, и коротенький жилет Увара Ивановича, и гладкие ногти Зои, и масляный портрет великого князя Константина Павловича на стене: всё уходило, всё покрывалось дымкой, всё переставало существовать.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кам пӗтӗмӗшпехпӗтӗмӗшпехпӗтӗмӗшпех хӑй ӗҫне парӑннӑ — унӑн хуйхӑ сахал, вӑл нимшӗн те ответ тытмасть…

Кто отдался весь… весь… весь… тому горя мало, тот уж ни за что не отвечает.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ санпа пӗтӗмӗшпех килӗшместӗп, — калаҫма пуҫларӗ вӑл.

— Я не совсем согласен с тобою, — начал он.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эх, Андрей, Андрей, — илемлӗ ҫак хӗвел, ҫак тӳпе, — пурте, пурте пирӗн таврара илемлӗ, эсӗ акӑ хуйхӑратӑн; анчах эсӗ ҫак самантра хӑвӑн аллунта юратнӑ хӗрарӑмӑн аллине тытса тӑнӑ пулсан, ҫав алӑ, ҫав хӗрарӑм пӗтӗмӗшпех санӑн пулнӑ пулсан, эсӗ пӑхасса та ун куҫӗпе пӑхнӑ пулсан, хӑвӑн пӗччен туйӑмупа мар, унӑн туйӑмӗпе туйнӑ пулсан, ҫанталӑк вӑл, Андрей, сан чӗрӳнте салхулӑхпа пӑшӑрхану вӑратман пулӗччӗ, эсӗ унӑн илемне асӑрхаман пулӑттӑн; ун чухне ҫутҫанталӑк хӑй хавасланса юрланӑ пулӗччӗ, вӑл хӑй сан пурнӑҫун юррине ӗнӗрленӗ пулӗччӗ, мӗншӗн тесен ун чухне эсӗ ӑна, чӗлхесӗре, чӗлхеллӗ тунӑ пулӑттӑн!

Ах, Андрей, Андрей, прекрасно это солнце, это небо, всё, всё вокруг нас прекрасно, а ты грустишь; но если бы в это мгновение ты держал в своей руке руку любимой женщины, если б эта рука и вся эта женщина были твои, если бы ты даже глядел ее глазами, чувствовал не своим, одиноким, а ее чувством, — не грусть, Андрей, не тревогу возбуждала бы в тебе природа, и не стал бы ты замечать ее красоты; она бы сама радовалась и пела, она бы вторила твоему гимну, потому что ты в нее, в немую, вложил бы тогда язык!

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ку, тен, пире, командовани шухӑшне пӗтӗмӗшпех ӑнланса ҫитеймен салтаксене, ҫеҫ ҫапла туйӑнчӗ пуль.

Может быть, так казалось нам — солдатам, не искушенным в общих замыслах командования.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Грант капитана Элен ӑна шырама тухсан мӗн-мӗн курнисене пӗтӗмӗшпех каласа кӑтартрӗ, вара ашшӗ хӑйӗн ачисен паттӑрлӑхӗшӗн пӗтӗм чӗререн мухтанчӗ.

Элен во всех подробностях рассказала капитану Гранту историю спасательного путешествия, и сердце отца наполнилось гордостью за своих детей.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— О, Мэри!.. — тесе пӑшӑлтатрӗ ача, пӗтӗмӗшпех хӗрелсе кайса.

— О, Мэри!.. — прошептал мальчик, краснея до корней волос.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ пӗтӗмӗшпех французла документ пирки шухӑшланӑ, мӗншӗн тесен унта сӑмахсем ытларах пулнӑ, анчах ҫак чи кирлӗ сӑмах унта пулман.

Все мои мысли вертелись вокруг документа, написанного по-французски, более содержательного, чем другие, но где не было этого важного слова.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн пултарулӑхӗсем пӗтӗмӗшпех усал ӗҫсем еннелле туртӑнни кӑна шел.

Жаль, что его способности были направлены на преступные дела.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Майор шухӑшӗпе Грант капитан шӑпи ҫинчен темӗнле вӑрттӑн шухӑшсем тытакан географ та пӗтӗмӗшпех килӗшет.

Это мнение майора разделял и географ, у которого были какие-то тайные соображения насчёт участи Гарри Гранта.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак преступник мӗн тунисем ҫинчен вӗсем пӗтӗмӗшпех аса илчӗҫ.

Всё прошлое этого преступника пронеслось перед их умственным взором.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Каҫ тӗттӗмӗ хупласа илсен, Маунганаму сӑрчӗ пӗтӗмӗшпех вутлӑ ункӑ ӑшне кӗрсе ларнӑ пек курӑнчӗ.

Когда ночь опустилась на землю, вершина Маунганаму казалась окружённой сплошным огневым кольцом.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл пӗтӗмӗшпех тусанланса пӗтнӗ.

Он был весь покрыт пылью.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӳрте тулнӑ тӗтӗм ҫав шӑтӑкран майӗпен тухма пуҫлать: ахальрен мар пӳртӗн ӑшӗ пӗтӗмӗшпех хӑрӑмпа витӗнсе хуралса ларнӑ.

Когда дым очага сгущался в хижине, он начинал медленно просачиваться наружу через это отверстие; неудивительно поэтому, что вся внутренность хижины была покрыта густым слоем копоти.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак область пӗтӗмӗшпех сиксе вӗрекен тем пысӑкӑш хуран пекех туйӑнать.

Вся эта область кипит и бурлит, как огромный котёл.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed