Corpus of the Chuvash language

Кунта утсене шӑна-пӑван аптӑратмасть, вӑрман хӑмли явӑнса ӳсекен чӑтлӑхра сывлӑшӗ те уҫӑ.

Там коней не беспокоил гнус, в оплетенной диким хмелем чаще было прохладно.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сарӑ хӑйӑрпа витӗннӗ тӳрем Дон леш енӗ, вӑрман хӗрринчи кӳлӗсен симӗс утравӗсемпе таткаланса пӗтнӗскер, хурал тӗмескисем ҫинчен вуншар ҫухрӑма курӑнса выртать.

С курганов желтобурунное плоское Задонье, изрезанное зелеными островами ендов, было видно на десятки верст.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аллӑ пине яхӑн халӑх, вӑрман тӑрӑх сапаланса, леш енне каҫма черет кӗтет.

Тысяч пятьдесят народа ждали переправы, рассыпавшись по лесу.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑмах стратеги-тактика патне ҫиттӗр ҫеҫ — иксӗмӗршӗн те вӑл сӗм вӑрман.

А как дело до стратегии-тактики дошло, так и оказываемся мы вовзят негожими.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн куҫӗсенче йӑмӑх хӗрлӗ ҫиҫӗм ялтлатса ҫиҫрӗ, ҫӗр тайӑлса кайрӗ, унтан тата Донӑн сулахай ҫыранӗнчи хӑйӑр ярӑмӗсене хуплакан ем-ешӗл вӑрман та темле пӗшкӗннӗ пекрех хутланса илчӗ.

В глазах его багряные сверкнули зарницы, качнулась земля и словно бы наклонился зеленый лес, опушиной покрывавший противоположное песчаное левобережье.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Донӑн тепӗр енче, ҫурхи шыв илнӗ вӑрман хыҫӗнче, Христоня, Аникушка, Пантелей Прокофьевич, Степан Астаховпа ытти казаксем хӑйӑр кӗрчӗсен тӗмескисем тӑрах кӑштӑртатса утрӗҫ.

А на той стороне Дона, за лесом, затопленным полой водой, по песчаным бурунам шли казаки: Христоня, Аникушка, Пантелей Прокофьевич, Степан Астахов и другие.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон хӗрринчи вӑрман катисем тӗрлӗ вӗҫен кайӑк какӑлтатса кӑшкӑрнӑ сасӑсемпе йынӑшрӗҫ.

Возле Дона в займищах стон стоял от птичьего гогота и крика.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫыхӑнусӑр асаилӳсен варкӑшӗнче ачалӑх ҫутӑ сенкер тӳпе ытамӗнчи хӗвеллӗ кун пек шӑвӑнса иртрӗ: чул хӳмесем ҫинчи шӑнкӑрчсем, Гришкӑн вӗри тусан ӑшӗнчи ҫара урисем, мӗлкине шыв ҫине ӳкернӗ симӗс вӑрман ыталаса илнӗ Дон мӑнаҫлӑн тӗлӗрни, тусӗсен ача чухнехи сӑнӗсем, тӑпӑл-тӑпӑл кӗрнек пӳ-силлӗ ҫамрӑк амӑшӗ…

Голубым солнечным днем проплывало в несвязных воспоминаниях детство: скворцы в каменных кладках, босые Гришкины ноги в горячей пыли, величаво застывший Дон в зеленой опуши леса, отраженного водой, ребячьи лица друзей, моложавая статная мать…

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ара, вӑрман касаҫҫӗ, турпас сирпӗнет…

Да ведь лес рубят, щепки летят…

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон леш енче вӑрман кашлать.

За Доном шумел лес.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон леш енчи кӑвак мӗлкеллӗ вӑрман хыҫӗнче, тӳпе тинӗсӗн тӗссӗр симӗс авӑрӗнче, Ҫурҫӗр ҫӑлтӑрӗ кӑварланса ҫунать.

За Доном, за серой пропастью леса, в зеленоватой глубине жгуче горела Полярная звезда.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫсерен ҫӗрлехи тӗнче шӳрлеке тӑрӑллӑ ҫара вӑрман хыҫӗнчен кӗмӗркке те хӗртнӗ хурҫӑ пек хӗрлӗ уйӑх чӑмӑрккине тӳпене улӑхтарать те, уйӑхӗ вара шӑпланнӑ хуторсем ҫинче вӑрҫӑ-харҫӑпа пушарсен юнлӑ ҫутипе тӗтреллӗн йӑлкӑшса ҫутатать.

Вечерами из-за копий голого леса ночь поднимала калено-красный огромный щит месяца, он мглисто сиял над притихшими хуторами кровяными отсветами войны и пожаров.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон леш енчи вӑрман кӑмрӑкпа ӳкернӗ пек хура.

Лес за Доном чернел, как нарисованный тушью.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лутра ӳснӗ вӑрман улмуҫҫийӗ айӗпе Григорий тӑшманӑн инҫетри речӗсем ҫине бинокльпе пӑхрӗ.

Из-под приземистой дикой яблоньки Григорий глядел в бинокль на далекие цепи противника.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий Мелехов ертсе пыракан сотня йӗри-тавра вӑрман пек йывӑҫ кашласа ӳсекен пысӑк мар хутора кӑнтӑрла йышӑнса илчӗ.

Сотня под командой Григория Мелехова к полудню заняла небольшой, одичало заросший левадами хутор.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑвайкки хӗрринчен хуралтӑсем, сарлака ҫилхеллӗ пӗчӗк вӑрман шурӑ стеналлӑ ҫурт, чӳречесене хупласа илнӗ вӗренесем курӑнса кайрӗҫ.

С бугра завиднелись постройки, зеленая разметная грива левады, дом, белевший стенами, заслонившие окна клены.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсӗ вара ҫӳллӗ ту хыҫӗнчен, сӗм вӑрман хушшинчен, путлӑхран, лачакаран, тӳрех пуҫ тӑррине юр ӳкнӗ пек, пӗлӗт витӗрех тапӑн.

А ты из-за гор высоких, из-за лесов дремучих, через топи, через болота, прямо из туч пади на него, как снег на голову.

Хура пӗлӗт // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пӗчӗк вӑрман ӳссе ларнӑ.

Появилась рощица.

Суворов хӗрӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Тӑн-тӑн-тӑн-тӑн! — сасартӑк чиркӳ тӑрринчен татӑлса анса, площадь тӑрӑх, урамсем, тӑкӑрлӑксем тӑрӑх янӑраса кайрӗ сасӑ; чан сасси хӑмӑррӑн явӑнса выртакан ҫурхи шыв ҫийӗн, типсе ҫитме ӗлкӗреймен шур чуллӑ тӑвайкки ҫийӗн тӗнкӗлтетсе чупрӗ, вӑрман тӗлне ҫитсен, вӗтӗ-вӗтӗ ясмӑк пӗрчисем пек тӗпренсе саланчӗ те хурлӑхлӑн йынӑшса шӑпланчӗ.

Дон-дон-дон-дон! — сорвалось с колокольни и залило площадь, улицы, проулки; над бурой гладью полой воды, над непросохшими меловыми мысами горы звон пошел перекатом, в лесу рассыпался на мелкие, как чечевица, осколки, — стеня, замер.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аслӑ типпе кӗни улттӑмӗш эрне ҫине кайсан, юнкун, Мишка Кошевой ирхине ирех вӑрман хӗррине лартса хӑварнӑ шаксене тӗрӗслеме кайрӗ.

На шестой неделе поста, в среду, Мишка Кошевой рано утром выехал проверить стоявшие возле леса вентери.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.