Corpus of the Chuvash language

Ман ҫумма ларса темӗн ҫинчен сӑмах пуҫларӗ, анчах эпӗ йӗрӗннӗ пек пулса ӑна чартӑм та Таньӑна итлем пек туса ҫаврӑнса лартӑм.

Он подсел ко мне и стал что-то говорить, но я довольно презрительно остановил его и отвернулся, как будто слушая Таню.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эстрада ҫинче темӗн чухлӗ чечек пулчӗ, Иван Павлыч та пӗтӗмпех хӗрелсе кайрӗ, вӑхӑт-вӑхӑт мӑйӑхне тӳрлеткелесе илчӗ.

Цветов на эстраде становилось все больше, и Иван Павлыч сидел очень красный и время от времени растерянно поправлял усы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачисем пусма карлӑкӗсене хурӑнпа вӗрене турачӗсемпе капӑрлататчӗҫ-ха, хывӑнмалли ҫӗрте урайӗнче темӗн чухлӗ турат купаласа хунӑччӗ, чаплӑ лару пулмалли зала кӗнӗ ҫӗрте «25» тесе ҫырнӑ тем пысӑкӑш цифр силленсе тӑрать.

Ребята еще убирали лестницу ветками березы и клена. Груда веток лежала на полу в раздевалке, и огромная цифра «25» качалась над входом в зал, где было назначено торжественное заседание.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗн ыйтасшӑнччӗ пулас вӑл манран, ыйтмарӗ.

Кажется, она еще о чем-то хотела спросить меня, но не решилась.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Заполярьере пурӑннӑ хыҫҫӑн тӗлӗнмеллех пулчӗ ҫав маншӑн, кунта пӗтӗмпех темӗн чухлӗччӗ те — ҫынсем те, автомобильсем те, пӗр-пӗринчен уйрӑм еннелле сулланса тӑракан лампочкӑсем те туллиех.

и после Заполярья мне казалось странным, что может быть так много всего, — людей, автомобилей, домов и лампочек, качавшихся в разные стороны друг от друга.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Э, эсӗ темӗн те калӑн, — мӑкӑртатрӗ Валя.

— Ну да, ты скажешь… — пробормотал Валя.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк, хыттӑн темӗн те пӗр каласа, пире гусарсем хупӑрласа илчӗҫ.

Вдруг толпа гусаров окружила нас с ужасною бранью.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Государь! — тесе кӑшкӑрса ячӗ вӑл, темӗн пулнӑ пек.

— Государь! — закричал он в исступлении.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ вӗсемпе пӗрле ларса хӑна пулассинчен темӗн пекех хӑтӑласшӑнччӗ, анчах нимӗн тума та ҫук.

Я рад был отказаться от предлагаемой чести, но делать было нечего.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫул ҫине валли эпир Энск кукӑлӗсене, темӗн пысӑккӑшскерсене, илсе тухрӑмӑр, тумтирсене тӑхӑнтӑмӑр та пусма тӑрӑх ҫие-ҫие калаҫса антӑмӑр.

Мы взяли на дорогу по огромному куску энского пирога, оделись и стали спускаться по лестнице, разговаривая с набитыми ртами.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Паллине темӗн чухлех тупма пулать ӑна.

— Указаний сколько угодно.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗлӗк пушӑ ҫӗр пулнӑ вырӑнта халӗ тем ҫӳлӗш ҫурт туса лартнӑ, Ҫурт алӑкӗ умӗнче темӗн пысӑкӑш кӗрӗк тӑхӑннӑ хуралҫӑ уткаласа ҫӳрет.

На месте пустыря, за которым прежде начинались зады москательных рядов, стояло теперь высокое серое здание, и у подъезда в огромной шубе расхаживал охранник.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр ҫур сехетрен эпир тӗрлӗрен плансем те тума пуҫларӑмӑр: мӗнле пӗр-пӗринпе тачӑ ҫыхӑну тытасси аякри сӑртсем тӑрӑх юланутпа юртасси, тӗлӗнтерсе яракан ту ӑвӑрӗсӗне курса ҫӳресси тата ытти те, тата ытти те — темӗн ҫинчен те шухӑшласа хутӑмӑр.

И через полчаса мы уже строили планы, как мы станем дружить, как будем ездить верхом далеко в горы, какие пещеры замечательные увидим, и так далее, и так далее, о чем-то только не думали.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Карташӗнче те, карта тулашӗнче те темӗн чухлӗ халӑх.

Огромная тихая толпа стоит во дворе и за оградой.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл темӗн ҫинчен мӑкӑртатрӗ, унтан, сасартӑк лаштӑрах кайса, пичӗпе ман ӗнсе ҫине тӗршӗнсе, татӑлса макӑрма пуҫларӗ.

Он бормочет что-то несвязное и вдруг начинает плакать, прижавшись щекой к моему затылку.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эп ларакан сакка, мана чӳрече патнех хӗстерсе, пӗр пӗчӗкҫӗ карчӑк йышӑннӑ, унӑн темӗн чухлӗ ӑпӑр-тапӑр: михсем, кутамккасем, кунтӑксем, вӑл вӗсене.

А всю мою скамейку, сдвинув меня в угол, к окну, заняла маленькая старушка с бесчисленными мешками, котомками, баульчиками, она их.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӳлелле пӑх лайӑх — Темӗн чухлӗ кайӑк…

Глянь на небо — Птички летят…

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫук, ҫук, — ачасем пӗр чӗнмесӗр пӑшӑрхануллӑн ларнине сиссе, сассине хӑпартрӗ вӑл, — эпӗ вилме хатӗрленместӗп, ман тумалли темӗн чухлӗ!

Нет, нет, — воскликнул он, заметив, должно быть, что наступило тревожное молчание, — я умирать не собираюсь, у меня еще дел пропасть!

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тарават хула ҫыннисем вӗсем валли халӑх шучӗпе ҫӗнӗ ҫурт туса панӑ, вара Палантай пиччепе арӑмӗ тата та нумай пурӑннӑ, телейлӗ пулнӑ, ҫуклӑха курман, ӳкӗнӗҫе юлман, вӗсен, мухтава тухнӑскерсен, хисеплӗ ватлӑхра асӑнмалли те темӗн чухлех пулнӑ.

Благодарные горожане построили им новый дом, и они жили долго и счастливо, не зная нужды и сожалений, окруженные славой, и в старости им было что вспомнить…

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Темӗн амакӗ те пулӗ ҫӗр ҫинче… ӑсу кӑна кайӗ!

Вот еще напасти, право!

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950