Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курнӑ (тĕпĕ: кур) more information about the word form can be found here.
Енисей тӑрӑх тӑвалла тата пӗр виҫҫӗр-тӑватҫӗр километр хӑпарнӑ пулсан, вӑл Заполярнӑйри Дудинкӑпа Норильска ҫыхӑнтаракан чугун ҫула курнӑ пулӗччӗ.

Ещё триста — четыреста километров вверх по Енисею, и он увидел бы Заполярную железную дорогу, соединяющую Дудинку с Норильском.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иртсе пынӑ чух утрав хӗррисенче электромаяксемпе радиомаяксем курнӑ пулӗччӗ, тӗтре вӑхӑтӗнче хыттӑн кӑшкӑртса карапсене ҫул кӑтартса тӑракан наутофонсем курнӑ пулӗччӗ вӑл.

На островах, мимо которых он шёл, он увидел бы теперь электрические маяки и радиомаяки, он услышал бы наутофоны, громко гудящие во время тумана и указывающие путь кораблям.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗнтӗ Татаринов капитан халӗ акӑ Енисей тинӗсе юхса кӗнӗ ҫӗре ҫитсе тӑрсан, унтан вӑл тинӗсре ҫӳрекен пысӑк карапсене вуншар та курнӑ пулӗччӗ.

Если бы капитан Татаринов теперь добрался до устья Енисея, он встретил бы десятки огромных морских судов.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пек бычоксемшӗн ҫӗрне вӑтӑр пус, — ӑҫта курнӑ ун пек япалана?

За такого бычка тридцать копеек сотня, — где-нибудь это видано?

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Курнӑ пулмасӑр.

— А как же видеть!

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Курнӑ пулсассӑн та, старикпе ача сулкаланса пыракан ҫынна ҫавӑтса пынинчен никам та тӗлӗнес ҫук.

А если бы даже и увидел, то вряд ли обратил бы внимание на белую шатающуюся фигуру, ведомую стариком и мальчиком.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик хӑй куҫӗпех пӗрре, Пироговски урӑмӗпе Куликово уйӗ кӗтессинче кӗмӗл погонлӑ генерал, тем те пӗр сӑмахсем каласа, пӗр писаре шалӗсенчен ҫапса хӗненине курнӑ.

И Гаврик собственными глазами видел, как однажды на углу Пироговской и Куликова поля генерал с серебряными погонами бил писаря по зубам, крича грозным голосом.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик пӗррехинче хӑй куҫӗпех пӗр писарь извозчик урапи ҫинче ларса пынине курнӑ.

Гаврик собственными глазами видел, как однажды писарь ехал на извозчике.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах арӑм, ӑна тахҫанах курнӑ пулсан та, курмӑш пулса тӑрать.

Но торговка, хотя давно увидела мальчика, продолжала делать вид, что не замечает его.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик кашни кунах пулӑ курнӑ пулсан та, скумбрисен кӗтӳне ҫур ҫухрӑмран курса уйӑрма пултарать пулсан та, ҫапах вӑл скумбрисен чеелӗхӗнчен тӗлӗнет.

Хотя Гаврик ежедневно видел рыбу, привык к ней, умел за полверсты обнаружить в море косяк скумбрии, но все же каждый раз он неизменно восхищался ее красотой и хитростью.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫаксем пурте тахҫанах курнӑ япаласем, вӗсем пӗрре те интереслӗ мар.

Все это было хорошо знакомо и малоинтересно.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Калама ҫук шӑрӑхчӗ, паллах ӗнтӗ, ҫак илӗртекен япалана курнӑ хыҫҫӑн ҫинчех пӑрӑнмаллаччӗ пирӗн.

Вонь была страшная, и, разумеется, взглянув на это любопытное явление, нужно было немедленно отвернуть.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах хамӑр ҫинчех темӗнччен тӑнӑ вутлӑ хӗресе курнӑ хыҫҫӑн тахҫан авалхи ҫынсен религийӗн хӑшпӗр енӗсем палӑра пуҫларӗҫ пире.

Но после того, как мы продолжительное время наблюдали над собой огненный крест, нам начали казаться некоторые стороны религии древних людей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн урисенче Петя курнӑ матроссен сарӑ кунҫаллӑ атӑ пулнӗ.

На них были хорошо знакомые Пете флотские сапоги с рыжими голенищами.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл пӗрремӗш класри чаплӑ диван ҫинче лимон ӗмсе выртнине Петя алӑк витӗр хӑех курнӑ.

И она — Петя видел это в незапертую дверь — лежала на бархатном диване в каюте первого класса и сосала лимон.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗрре ҫеҫ, вӑл пӗр ачаран вӑхӑтлӑха ыйтса илнӗ инҫене пӑхмалли труба витер ҫеҫ, виҫӗ мӑръеллӗ, мачта ҫине хӗрлӗ ялав ҫакнӑ шупка симӗс броненосец мӗлкине курнӑ.

Только однажды, в подзорную трубу, которую ему удалось выпросить на минуточку у одного мальчика, он разглядел светло-зеленый силуэт трехтрубного броненосца с красным флажком на мачте.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавӑн пекех хӑйне сума сутаракан паттӑр Ленинград та хӑйне тытса тӑрайми ирӗклӗх вӑй-хӑватне хӳтӗлекен ҫапса туллатнӑ чӳречисемпе, Вспольери ҫӗрле те ҫывӑра пӗлмен, ӗшеннӗ, вӑрҫӑн хура-шурне курнӑ вокзалӗпе ӗмӗрлӗхех асамра тӑрса юлчӗ…

И равно вечен был суровый, требовательный Ленинград с его забитыми окнами-веками, под которыми таилась небывалая воля, и ночной вокзал на Всполье с его бессонницей, усталостью и грязью войны…

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ку ӗнтӗ мана курнӑ хыҫҫӑнхи аптраса ӳкнин юлашки саманчӗччӗ.

Но это была последняя минута отчаяния, охватившего его, когда он увидел меня.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ваннӑра ҫӑвӑннӑ хыҫҫӑн тӑраткаланӑ хӗрлӗ ҫӳҫ пайӑркиллӗ пижам тӑхӑннӑ Ромашкӑна хам умрах курнӑ пек туйрӑм эпӗ.

Как живого, увидел я перед собой Ромашку в пижаме, после ванны, с торчащими жёлтыми космами мокрых волос.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам курнӑ Ленинград ҫыннисем каланӑ тӑрӑх, Катьӑна шӑпах Ярославльте шырамаллаччӗ манӑн.

который мне удалось установить, и, по мнению всех ленинградцев, с которыми я говорил, Катю нужно было искать в Ярославле.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed