Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳле the word is in our database.
ҫӳле (тĕпĕ: ҫӳле) more information about the word form can be found here.
Хӗвел инҫетре курӑнакан хурӑн вӗтлӗхӗнчен те ҫӳле хӑпарман-ха, анчах унӑн чи малтанхи ҫути ҫулҫӑ витӗр тухса сӑртӑн хӗвелтухӑҫ енчи сывлӑмлӑ курӑк ҫине ӳксе кӗренлетрӗ.

Солнце ещё не поднялось из-за низкорослого корявого березнячка, видневшегося поодаль, но первые оранжевые лучи острыми иглами пробивались сквозь листву и, мягко золотя восточный склон высотки, сверкали россыпью розовых искр в седой росистой траве.

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

Анне лампа кӑшт пусарчӗ, ҫӳҫӗ ҫинчен йӗп кӑларса труба ҫурӑлса каясран ӑна ҫӳле хучӗ.

Мать прикрутила огонь, вынула из головы металлическую шпильку, повесила на стекло, чтобы не лопнуло, и снова обратилась к отцу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Каяр, — терӗ Сучилин, — атту ҫав анкӑ-минкӗ Никита лашасемпе ҫӳле кайӗ тата…

— Пойдем, — сказал Сучилин, — а то этот обормот Никита угадает с конями наверх…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Виктор пире чӗнсе илчӗ те ҫӳле, хура виҫкӗтеслӗ ҫурӑк шӑтӑк курӑнса тӑракан вырӑна, тӗллесе кӑтартрӗ.

Виктор подозвал нас и указал вверх, где виднелся черный треугольник расщелины.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Акӑ эпир тинех ҫӳле тухрӑмӑр та чарӑнса тӑтӑмӑр.

Наконец мы выбрались наверх, остановились.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тусем ҫӳлерен ҫӳле хӑпарса пыраҫҫӗ.

Горы поднимались все выше и выше.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл, пуҫне ҫӳле каҫӑртса, площадьри громкоговорительсем хушшинче тӑрать, ӑна чех арҫынӗсемпе хӗрарӑмӗсем сырса илнӗ.

Он стоял на площади среди громкоговорителей, высоко подняв голову, окруженный чехами и чешками.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ун ҫумӗнче салтаксен тарланӑ ҫурӑмӗсем хушшипе ҫӳле ҫӗкленӗ палатка тикӗссӗн ишсе пырать, татти-сыпписӗр сӗрӗм, лашасем кӗҫенни, таҫта вӑрман хӗрринче нимӗн те пулман чухнехи пекех янӑракан командӑсем витӗр темле тӗтрелӗхелле ишет.

А перед ним между солдатскими пропотевшими спинами ритмично плыла поднятая палатка, проплывала в гуманную безвестность — сквозь бесконечный угар, сквозь конское ржанье, сквозь команды, уже звучавшие где-то на опушках, будто ничего и не случилось.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Разведкӑна кайма тухсан, Казакова вара нимен те кирлӗ мар, вӑл хӑйне ытти ҫынсенчен ҫӳле хурать, хӑйне хӑй турӑ пекех тытма тытӑнать.

Выходя в разведку, Казаков отрекался от всего, сразу возвышался над простыми смертными и «чувствовал себя богом».

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шыв-шур тапраннӑ вӑхӑтра таҫтан килсе ҫакланнӑ утӑ, кунта нумаях пулмасть ҫурхи шывсем ейӗве тухса мӗн тери ҫӳле ҫӗкленнине палӑртса, тӗмсем ҫинче шерепе пек ҫакӑнса тӑрать.

Занесенное откуда-то половодьем прошлогоднее сено висело на кустах бахромой, показывая, как высоко поднимались здесь еще недавно вешние воды.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ягодка, акӑш-макӑш пысӑк мина урлӑ каҫнӑ пек урине иккӗленӳллӗн ҫӳле ҫӗклесе пусса, шывран тип ҫӗр ҫине тухрӗ.

Ягодка шагнул из воды, с недоверием занося ногу над берегом, как над огромной миной.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— «Юратнӑ аннем, хӗвел ҫӳле ҫӗкленме тытӑнчӗ ӗнтӗ, тӳпе уҫҫи те шӑтса тухрӗ пулӗ…

Мама-люба, уже солнце за окном высокое, уже пророс не́бовый ключ…

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унта икӗ мотоцикл тата икӗ велосипед лартрӗҫ те ҫавсене пӗтӗмпех ҫӳле, чӑмӑрӑн аялти пайӗпе ҫӳлти пайӗ пӗрлешнӗ ҫӗре, ҫӗклесе хӑпартрӗҫ.

В нее положили два мотоцикла и два велосипеда и все это подняли вверх, где нижняя половина соединилась с верхней.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Унтан чӑмӑрӑн ҫӳлти пайне ҫӳле, мачча ҫумне, ҫӗклесе хӑпартрӗҫ, аялта вара чӑмӑрӑн аялти пайне, ҫӳлти пайӗ пекех акӑш-макӑш пысӑкскере, пухса майларӗҫ.

Потом верхнюю половину шара подняли кверху, под купол цирка, а внизу собрали такую же огромную нижнюю половину шара.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ӑна ҫӳле, мачча ҫумнех ҫӗклесе хӑпартрӗҫ те, вӑл унтан парашютпа сикрӗ.

Ее подняли вверх, под самый купол цирка, и она прыгнула оттуда с парашютом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Автомачӗсене малалла тӑсса тытнӑ боецсем урам тӑваткалӗ урлӑ аялтан пуҫласа ҫӳле ҫити шатӑртатса-кӗмсӗртетсе тӑракан ҫурт еннелле ыткӑнчӗҫ.

С автоматами наперевес бойцы неслись через перекресток на клокочущий снизу доверху дом.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мадьярсем Хаецкий хыҫҫӑн хӑйсен делегацине ҫӳле «аслӑрах командир» патне ячӗҫ.

Мадьяры, вслед за Хаецким, послали наверх делегацию искать «старшего командира».

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Акӑш ами пӗччен тӑрса юлчӗ пулсан, — каласа кӑтартать Воронцов, куҫӗсене хупса, — вӑл шывран тухать те пӗлӗтелле ҫӳле кӑшкӑрса вӗҫсе улӑхать — аран-аран курӑнакан пулать…

— …И если подруга осталась одна, — рассказывал Воронцов, закрыв глаза, — то выбросившись из воды, она взвивается с курлыканьем высоко в небо — едва белеет…

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Коростелев Серёжӑна хул айӗнчен тытса ҫӳле ҫӗклерӗ, хыттӑн чуптурӗ.

Коростелев поднял Сережу под мышки, крепко поцеловал.

Тухса кайнӑ кун // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ак, сӑмахран, Тимохин вӗсене машинӑпа ярӑнтарнӑ чухне пурте ҫӳле лараҫҫӗ, Шурик вара яланах кабинӑна ларать; ҫавӑншӑн унран пурте тӗмсӗлеҫҫӗ, анчах шавламаҫҫӗ, мӗншӗн тесен Тимохин — Шурикӑн ашшӗ.

Вот когда Тимохин их катает на грузовике, то все садятся наверху, а Шурик всегда садится в кабину, и все ему завидуют, но не спорят, потому что Тимохин — Шурикин папа.

Килти улшӑнусем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed