Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫыннӑм (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
— Эпӗ ӑна т-тӳрех, пӗр ц-церемонисӗр каларӑм: к-кайсамӑр-ха, хисеплӗ ҫыннӑм, у-урӑх ротӑна.

— Я ему п-прямо сказал б-без церемонии: уходите-ка, п-почтеннейший, в друг-гую роту.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«О савнӑ ҫыннӑм! — ҫемҫелнӗ кӑмӑлпа шухӑшлать Ромашов генерал пирки. — Ӑслӑскер!»

«О милый! — с умилением думает Ромашов о генерале. — Умница!»

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— О ҫук, мӗн эсир, савнӑ ҫыннӑм

— О нет, что вы, мой любезный…

XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Никама та ӑнланмалла мар ку. Ҫывӑх ҫыннӑм ҫук манӑн», — йӳҫеклӗн шухӑшларӗ Ромашов.

«Никому это непонятно. Нет у меня близкого человека», — подумал горестно Ромашов.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Итле, ыр ҫыннӑм, мӗ-енлескер япала вӑл — энергетика?

Послушай, голубчик, что та-такое за штука — энергетика?

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ан канӑҫсӑрланӑр, савнӑ ҫыннӑм, — «савнӑ пиннӑм» тенӗ евӗр тухрӗ унӑн, — эпӗ пӑрахтарса хӑварттаракансен йышӗнчен мар.

Не беспокойтесь, мой милый, — она произнесла: «бой билый», — я не из тех, кого бросают.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Хаклӑ ҫыннӑм, тархасшӑн…

— Дорогой мой, пожалуйста…

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Питӗ, пи-итӗ кӑмӑллӑ, ҫамрӑк ҫыннӑм

Очень, оч-чень приятно, молодой человек…

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ вара, — хулӑн сасӑра ӑшӑ, хумхануллӑ нотӑсем палӑрчӗҫ, — эпӗ вара, ырӑ ҫыннӑм, туршӑн та, сире пурсӑра та хам ачамсем пекех юрататӑп.

А я, — густой голос заколыхался теплыми, взволнованными нотами, — а я, ей-богу, мой милый, люблю вас всех, как своих детей.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Тус вырӑнне хуракан ҫыннӑм манӑн пӗрререн-пӗрре, ку вӑл — эсир.

У меня единственный человек, с кем я, как с другом, — это вы.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ вӗт, хаклӑ ҫыннӑм, бурсӑра вӗреннӗ, астӑвӑм ман хӑрушла вӑйлӑ.

Я ведь, дорогой мой, в бурсе учился, и память у меня чудовищная.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Сывлӑх сунатӑп, хаклӑ ҫыннӑм, — терӗ Назанский Ромашов аллине хыттӑн-хыттӑн пӑчӑртаса та силле-силле, шухӑшлӑн ҫав тери илемлӗ сенкер куҫӗсемпе ӑна куҫранах тӳп-тӳррӗн пӑхса.

— Здравствуйте, мой дорогой, — сказал Назанский, крепко пожимая и встряхивая руку Ромашова и глядя ему прямо в глаза задумчивыми, прекрасными голубыми глазами.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ҫамрӑк ҫыннӑм, сирӗн нихҫан та урӑх тинӗссем тӑрӑх ҫул ҫӳреме тухмалла мар.

— Молодой человек, вам никогда больше не следует пускаться в море.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

«Тӑр, ырӑ ҫыннӑм, — тет.

«Вставай, говорит, добрый человек!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Килӗшместӗн пулсан, сывӑ юл, чунтан савнӑ ҫыннӑм.

Если нет, прощай, прощай, обожаемый.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Рада, савнӑ ҫыннӑм, пире никам та илтмест-и? — ыйтрӗ Колчо.

— Рада, милая, здесь нет никого чужих? — спросил Колчо.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Эс йывӑра илмӗн-и, ырӑ ҫыннӑм, енчен эпӗ сана ҫак тумтире сӗнсе пӑхсан? — тесе ыйтрӑм.

«Вы не обидитесь, сударь, если я вам предложу свою одежонку? — спросил я.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ҫын ман пата ҫитрӗ те: ырӑ ҫыннӑм, тет, эс мана калаймӑн-ши, Марко Иванов ӑҫтарах пурӑнать, тет, эп ӑна курасшӑнччӗ, тет, ку таврара эпӗ ҫӗнӗ ҫын, нихҫан та пулса курман, тет…

— Догнал и спрашивает вежливо: «Вы не можете мне сказать, сударь, далеко ли отсюда живет Марко Иванов?.. Хочу его разыскать, говорит, а в этих местах я впервые…»

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Савнӑ ҫыннӑм, эс кам иккенне те, кунта мӗнле килсе кӗнине те пӗлместӗп, — терӗ вӑл, палламан ҫынна хӗрхенерех пӑхса, — анчах, хам ҫӗр ҫула ҫити пурӑнсан та, ҫакӑншӑн сана тав туса пӗтерес ҫук.

— Господин, я не знаю, кто ты такой и как ты очутился здесь, — взволнованно проговорил он, с состраданием глядя на незнакомца, — но мне не отблагодарить тебя, живи я хоть до ста лет.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫук, савнӑ ҫыннӑм, эсӗ йӑнӑшатӑн.

— Нет, мой милашка, ты ошибаешься.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed