Corpus of the Chuvash language

Чулсенчен янӑравлӑн ҫапӑна-ҫапӑна, татӑкӑн-татӑкӑн чӑнклата-чӑнклата е пуҫ ҫийӗн шӑхӑра-шӑхӑра вӗҫсе — пульӑсем вилӗм пирки аса илтереҫҫӗ, анчах вӗсен хивре ҫак хӑрушлӑхӗнче эпӗ ҫапла тилӗрӳллӗн, хаяррӑн тӗрӗсленекен ӑраскалӑм умӗнче тӗлӗнмеллерех киленӳ тата кӑштах хӑпартлану туятӑп.

Пули, разбиваясь о камни звонкими, отрывистыми ударами или свистя над головой, напоминали о смерти, но в жестокой жуткости их я ловил звуки очарования и немого восторга перед лицом судьбы, подвергнутой столь гневному испытанию.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ман ҫине вӑл калаҫташӗн пуҫӗ ҫийӗн горизонта тӗсекен ҫын евӗр пӑхса илчӗ те ҫавӑнтах Биг еннелле ҫаврӑнчӗ.

Он посмотрел на меня взглядом человека, рассматривающего горизонт поверх головы собеседника, и тотчас же отвернулся к Бигу.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Паллӑ марскер хура пустав кӗпе тӑхӑннӑ, кӗпи ҫийӗн — сенкер кӗленче тӳмеллӗ кӑвак жилет, сӑран шӑлаварпа, хулӑн тӗплӗ сӑран атӑпа; пӗртен пӗр капӑрлӑхӗ — хыттӑн янӑракан ункӑллӑ кӗмӗл шпорсем.

Незнакомец был одет в черную суконную блузу, серый, поверх блузы, жилет с синими стеклянными пуговицами, кожаные брюки и сапоги на толстых подошвах; единственной роскошью были серебряные шпоры с глухо звеневшими колесцами.

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Таҫта ҫӳлте, пуҫ ҫийӗн, фальцетран альт ҫине куҫса пӗччен пуля ӗнӗрлесе тамалчӗ, пӗкӗ туса — канӑҫсӑрланнӑ-аптӑранӑ кӑткӑпа юнашарах хӑйӑр ҫине сиенсӗррӗн ӳкрӗ, — лешӗ, кӑткӑ, таҫтан хӑйӗншӗн питӗ кирлӗ патак сӗтӗрсе килетчӗ.

И где-то высоко над головой, переходя с фальцета на альт, запела одинокая пуля, стихла, описала дугу и безвредно легла в песок, рядом с потревоженным муравьем, тащившим какую-то очень нужную для него палочку.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Кӗтесре выляҫҫӗ, табак тӗтӗмӗн пӗлӗчӗсем сарлака шлепкесен купи ҫийӗн шӑваҫҫӗ; вӑйӑ шакмакӗсен пурте пӗлекен ҫатлатӑвӗ ятлаҫупа тата енчӗксен шаклатӑвӗпе хутӑшсах кайнӑ.

В углу шла игра, облака табачного дыма плавали над кучкой широкополых шляп; характерный треск костей мешался с ругательствами и щелканьем кошельков.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑрман ҫийӗн ирӗлекен хӗвел кӑшӑлӗ тӑрать.

Расплавленный диск солнца стоял над лесом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Куҫӑмсене хупма хӑратӑп: хупсанах куҫ умӗнче шыв вӗттӗн хумханать, ун ҫийӗн тӳлек ҫаврасем чупаҫҫӗ.

Я боялся закрыть глаза; когда закрывал, в глазах рябила вода, и шли по ней тихие круги.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Чӗремре темӗн сиксе ҫаврӑнчӗ: ахрат ҫыр ҫийӗн хунӑ хулӑн вӗрлӗк ҫухалнӑ; вӗрен пусма та ҫук.

Что-то повернулось у меня в сердце: не было бревна поперек пропасти, исчезла и лестница.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн алли куҫнӑ май хунар ҫаврашки ханкӑр стенисемпе маччи ҫийӗн кумса ҫӳрет.

Круг фонаря бродил от движений его руки по стенам и своду пещеры.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пӗри ҫатма тӗпӗ пек шакла, тепри сарлака йӑрӑм-йӑрӑм кастарнӑ, лӑпсӑркка ҫӳҫ пайӑркисем хӑлхисем ҫийӗн вӗлкӗшеҫҫӗ; виҫҫӗмӗшӗ ҫӳҫне тӗпеке евӗр тӑратнӑ, тӑваттӑмӗшӗн шутласа кӑларайми ҫивӗт, вӗсенчен «башня» хӑтланӑ.

Один совсем брил голову, другой пробривал широкие полосы, оставляя космы висеть над ушами; третий взбивал высокий волосяной гребень, четвертый заплетал волосы в множество косичек и сооружал из них башню.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кӳлӗ ҫийӗн ҫӗкленнӗ хӗвеле пула хӑтлӑ террасӑра вут пек ҫап-ҫутӑ.

На уютной террасе было огненно-светло от поднявшегося над озером солнца.

XVI. Аслӑ ӗмӗт // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кашнин сылтӑм ури ҫинче — тӑвӑр йывӑҫ тӑлӑ, ӑна утнӑ чухне ҫӗр ҫийӗн сӗтӗрсе пыма ҫав тери тертлӗ ахӑр!

На правой ноге каждого висела глухая деревянная колодка, тащить которую, волоча ее по земле, было, вероятно, мучительно.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫывӑх ҫыранти вӑрман йӑр-йӑр юхӑм ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать, — сулхӑн мӗлкеллӗ коридор тейӗн, унта тӗл-тӗл хӗвел пӑнчисем йӑлкӑшкалаҫҫӗ.

Лес ближнего берега свешивался над струями, образуя тенистый коридор, где изредка блестели солнечные пятна.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл курӑнми пулсанах шӑхӑрни илтӗнчӗ те Гент пуҫӗ ҫийӗн харӑсах икӗ ҫӗмрен вӗҫсе иртрӗ.

Только он исчез, как снова раздался свист, и две стрелы почти одновременно пролетели над Гентом.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ракета арӑслан пуҫӗ ҫийӗн чашлата-чашлата вӗҫсе иртрӗ те — сехри хӑпнӑ тискер чӗр чун ҫурӑмӗ ҫине кайса ӳкрӗ, — тӗлӗнмелле пулӑма ҫапла сирсе ярасшӑнччӗ ахӑр.

Ракета, зашумев, взвилась над головой льва, опрокинувшегося в ужасе на спину; осыпанный искрами,

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унта улшӑнса тӑракан капашлӑ ҫурт-йӗр ҫӗкленсе сарӑлнӑ, — ҫутӑпа тӗтрен хумлӑ-хумлӑ сапаланчӑкӗсем; сирпӗнчӗксен фонтанӗсене пере-пере ывӑтакан тилӗрчӗк кӗлтесем туха-туха тӑраҫҫӗ, сасӑсӑр фейерверксем ҫатӑртатса ҫулӑмланаҫҫӗ, — вӗсем ҫӗр ҫийӗн ишекен шурӑ ҫӗр-шыва тӗлӗнмелле капӑр чечексен куҫа шартаракан вӑййипе кисретеҫҫӗ.

Там возвышались здания изменчивых форм, расплывчатые творения тумана и света; возникали огневые снопы, бившие фонтанами брызг, и вспыхивали бесшумные фейерверки, потрясая следящей игрой дивных цветов белую страну, плывущую над землей.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пеликансен — ҫирӗп сӑмсисем ҫинчи сийлӗ-сийлӗ чул ӳтленчӗклӗскерсен — хӑлхана ҫурасла ҫухӑрӑвӗ вӑхӑт-вӑхӑтпа кайӑксен кӗрлевне вирхӗнсе кӗрет; тӗмсем ҫийӗн тискер кӑвакарчӑнсем кӗвиклетсе вӗҫеҫҫӗ, шыв ҫинче тикӗс те вӑрӑм йӗр-ҫул хӑвара-хӑвара шыв чӑххисем юрланан шӑхӑраҫҫӗ.

Пронзительные крики туканов — птиц с гребенчатыми каменными наростами на крепких клювах — временами врывались в хор птичьего гомона; по кустарнику ворковали дикие голуби, певуче свистали кулики, описывая над водой ровные и быстрые линии.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сунарҫӑ пуҫӗ ҫийӗн тата инҫетре, вӑл кирек ӑҫталла тинкерсен те, тропик ҫӑлтӑрӗсем ҫунаҫҫӗ, ҫӗрлелӗхе ӑрӑмлӑ-асамлӑ йӑлкӑшупа тултараҫҫӗ, ҫак йӑлкӑшу ҫӳлелле пӑхма пӗлекен ҫынна питӗ нумай япала пирки евитлет.

Над головой охотника и вдали, куда он ни обращал взгляд, горели тропические звезды, наполняя ночь властью магического сияния, так много говорящего человеку, умеющему смотреть вверх.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тарпа ийӗ, мӑлатукпа шнур — сумккинче, акӑ Гент тӗпсӗр ҫыр ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать, вӗрлӗкрен аллисемпе куҫа-куҫа кӗҫех вӗренрен ярса тытрӗ.

Затем, взяв порох, долото, молоток и шнур, Гент повис над пропастью и, перебираясь по шесту руками, ухватился за веревку.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫӳллӗ, тикӗс куҫ харшисем сӑмса кӑкӗ ҫийӗн тӳррӗн выртаҫҫӗ; пысӑк сӑмсин чӑсланкӑ линийӗ — профильпе — питех те хӑйне евӗрлӗ чунне кӑтартакан сарлака ҫамкин чике йӗрне тӑсать, ҫемҫе, тӗксӗм куҫӗсем кӑштах хӗсӗннӗ, тимлӗ, ҫакӑ паллӑ мар ҫыннӑн нумай пӗлес ӑнтӑлулӑхне кӗретӗнех палӑртать.

Высокие ровные брови отчетливо сходились над переносьем; линия тонкого большого носа почти продолжала, в профиль, отвесную линию широкого, выражающего незаурядную душу лба, а мягкие темные глаза слегка щурились, что придавало пристальному взгляду неизвестного выразительную пытливость.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.