Шырав
Шырав ĕçĕ:
Амӑшӗ хӗпӗртесе кайрӗ, ун патне пырса, унӑн пысӑк хура аллине чӑмӑртарӗ, унтан тикӗт шӑршипе сывласа илсе калаҫма тытӑнчӗ.
XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл ун аллине тытса хыттӑн чӑмӑртарӗ, силлесе илчӗ, унтан хӑвӑрт тепӗр еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ.Взял ее руку в свои, крепко стиснул, потряс и быстро отвернулся в сторону.
XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн Сашенька ним чӗнмесӗр Егорӑн аллине чӑмӑртарӗ, унтан кухньӑна тухрӗ.
XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Хӑйӗн мӗнпур вӑйне пухса, епле пулсан та, сахалтарах калаҫма тӑрӑшса, амӑшӗ ывӑлӗн аллине тытса чӑмӑртарӗ те, сывлӑшне пӳлсе, шӑппӑн каларӗ:
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл тутине чӑмӑртарӗ те пӗр хушӑ шарламасӑр тӑнӑ хыҫҫӑн хӑй сиввӗн ыйтрӗ:Она поджала губы и, помолчав, с холодной вежливостью осведомилась:
V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗ унӑн аллине тытса хытӑ чӑмӑртарӗ.
IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл Санин аллине хӑйӗн илемлӗ те шурӑ, вӑйлӑ аллисемпе хыттӑн тытса чӑмӑртарӗ.Она крепко пожала его руку своими красивыми, белыми, сильными пальцами.
XXXV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
— Шӑпах ҫавӑ ӗнтӗ! — тесе кӑшкӑрса ячӗ те Санин Полозовӑн хӑрах аллине тытса чӑмӑртарӗ; ун аллисем паҫӑрхи пекех ҫаврака пӗҫҫисем ҫинче выртаҫҫӗ, аллисене вӑл кӑвак, пирус кӗлӗ тӗслӗрех тӑвӑр сӑран перчеткесем тӑхӑннӑ.
XXXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Санин ответлес вырӑнне ун аллине кӑкри ҫумне тытса хытӑ-хытӑ чӑмӑртарӗ те ӑна малалла илсе кайрӗ.В ответ ей Санин крепко-крепко притиснул ее руку к своей груди и повлек ее вперед.
XXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Санин ҫак вӑйсӑр, ывӑҫ тупанӗпе ҫӳлелле выртакан алсене ярса тытрӗ, вара хӑйӗн куҫӗсемпе тутисем патне тытса чӑмӑртарӗ…
XXVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Санин хӑй кӗсйинче виҫӗ кун чиксе ҫӳренӗ роза ҫинчен аса илчӗ: вӑл ӑна туртса кӑларчӗ те тутисем патне тытса хытӑ чӑмӑртарӗ, — тутисем ыратса кайнипе вӑл ҫӳҫенсе илчӗ.
XXV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Вӑл Джемма аллине тытса чӑмӑртарӗ, тенкел ҫинчен сиксе тӑчӗ, шлепкине ҫӗклесе темскер ӑнланмалла мар мӑкӑртатса илчӗ те Леноре фрау умӗнчен йӑпӑш ҫеҫ иртсе кайрӗ — Леноре фрау шалт тӗлӗнсе юлчӗ.
XXIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Санин ун патне хӑвӑрт утса пычӗ те ун аллине чӑмӑртарӗ.
XXII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Эмиль малалла ӳпӗнсе илчӗ, ӗсӗклесе ярса, Санин аллине хӑй тутисем патне тытса чӑмӑртарӗ те, ҫул ҫинчен сиксе анса, уй урлӑ каялла, Франкфурт еннелле, чупса кайрӗ.
XXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Джемма, вӑтаннипе ниҫта кайса кӗреймесӗр, хӗрелсе кайрӗ, Санин аллине тытса чӑмӑртарӗ те пӗр самантра розӑна пытарса хучӗ.Она вся вспыхнула, стиснула его руку и мгновенно спрятала розу.
XVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Вӑл мана хулпуҫҫинчен ҫупӑрласа илчӗ те питӗ хытӑ ыталарӗ, унтан икӗ аллӑма та харӑс тытса чӑмӑртарӗ, хӑйӗн куҫӗнчен шӑпӑр-шӑпӑр куҫҫуль юхать; алӑсене тахҫанччен чӑмӑртаса тӑчӗ.
Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Вӑл ман алла хыттӑн-хыттӑн чӑмӑртарӗ те: — Ырлӑх сунатӑп сана! — терӗ.Она пожала мне руку крепко-крепко и говорит: — Всего тебе хорошего!
Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Герцог старике аллисенчен тытса чӑмӑртарӗ те: — Каласамӑр мана хӑвӑрӑн пурнӑҫӑрти вӑрттӑнлӑха! — тет.Герцог взял старика за руку, пожал ее и говорит: — Расскажите же мне тайну вашей жизни!
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Инсаров та ун аллине чӑмӑртарӗ; анчах вӗсем пӗр-пӗрин ҫине пӑхмарӗҫ…Он ответил на ее пожатие; но ни она не посмотрела на него, ни он на нее.
XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Вӑл хӑйӗн аллипе Инсаров аллине шырама тытӑнчӗ, ӑна тупрӗ те хыттӑн чӑмӑртарӗ.Она начала тихо искать своей рукою руку Инсарова, нашла ее и стиснула ее крепко.
XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.