Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

паллакан (тĕпĕ: палла) more information about the word form can be found here.
— Кӗпе ҫӗлемелле пулсан, мана калама ан манӑр вара: эпӗ паллакан ҫӗвӗҫсем питӗ лайӑх ҫӗлеҫҫӗ… вӗсене Лизавета Николаевна тата Марья Николаевна, тесе чӗнеҫҫӗ.

— Так не забудьте, когда понадобится рубашки шить, сказать мне: мои знакомые такую строчку делают… их зовут Лизавета Николавна и Марья Николавна.

XVIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Паллакан ҫынна тӗл пулсан, ырӑ та ҫепӗҫ кӑмӑлпа кулать, палламан ҫынна сиввӗн йышӑнать; анчах ӑна унпа паллаштарсанах, унӑн сивлӗхӗ кулӑпа улшӑнать, вӑл вара ҫав ҫын умӗнче яланах йӑлкӑшса кулать.

Знакомого он встречал с благосклонно-вежливой улыбкой, незнакомого — сначала холодно; но когда его представляли ему, холодность заменялась также улыбкой, и представленный мог уже рассчитывать на нее всегда.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тепӗр чухне, кӗтмен ҫӗртен, эрне варринче е эрне пуҫламӑшӗнче пурте паллакан ҫӳрен кӗсрепе Антипка Илья Ильича илме нимӗҫ патне ҫитсе кӗрет.

В другой раз вдруг к немцу Антипка явится на знакомой пегашке, среди или в начале недели, за Ильей Ильичом.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов хӑй паллакан сӑн-питсене те курать, тӗрлӗ йӑла йӗркисене тунӑ чухне вӗсем пит-куҫӗсене мӗнле пӗркелентернине, мӗнле тӑрӑшнине, хӗвӗшсе ҫӳренине те курать.

Ему представлялись даже знакомые лица и мины их при разных обрядах, их заботливость и суета.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Урамра ӑна паллакан ҫын тӗл пулать-и: — Ӑҫта каятӑн? — тесе ыйтать.

Встретится ему знакомый на улице. «Куда?» — спросит.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Манӑн ӗнтӗ унта халь тин паллакан пӗр чун ҫук, пачпорчӗсен те пирӗн вӑхӑчӗ тахҫанах тухнӑ, ҫитменнине тата вӗсем юрӑхлах та мар.

У меня там теперь и души знакомой нет, да и пачпорта наши просрочены-распросрочены, да еще к тому неисправные.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вертолет тӗлне пырса тухсан малтанах хӑраса кайнӑччӗ, анчах ун ӑшӗнчен паллакан ачасем сиксе аннине курсан лӑпланчӗ, чунне шиклӗх вырӑнне савӑнӑҫ ҫавӑрса илчӗ.

Хотя сначала он очень испугался, увидев вертолет, хотел уже свернуть, но затем ужас в его душе сменился ликованием, потому что в этот самый момент из вертолета показались те самые мальчишки и девчонка.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Паллакан ҫын сӑнне, портрет айне «Е.Бондаренко 7-Б» тесе ҫырнине курсан вӑл ҫав тери савӑнса кайрӗ.

Какова же была ее радость, когда она увидела заветное лицо и подпись «Е.Бондаренко – 7-Б».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Итлетӗп, — илтӗнсе кайрӗ паллакан сасӑ.

— Да, это я, — раздался знакомый голос.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑй сиввӗн кулса илчӗ: — Часовой та хамӑрӑн, Дофиновкӑран, паллакан ҫын.

И сурово усмехнулся: — Часовой как раз с Дофиновки, знакомый.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗрре ирхине картишӗнчен Петя лайӑх паллакан сасӑ шӑхӑрнине илтрӗ.

Но однажды рано утром во дворе раздался знакомый свист.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем пурте Гаврикӑн паллакан тусӗсем.

Разумеется, все — друзья-товарищи Гаврика.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Гаврик пиншак арки айӗнчен Петя паллакан тӑватӑ хутаҫ туртса кӑларчӗ те Петяна пачӗ.

Но Гаврик торопливо вытащил из-за пазухи ватной кофты четыре хорошо знакомых мешочка и сунул их Пете.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗррехинче ҫеҫ матрос тухса кайнӑ чухне лайӑх паллакан ҫын пек пуҫӗпе сулчӗ, куҫӗсене хӗсрӗ, пысӑк ҫынна ҫапнӑ пек хулпуҫҫинчен ҫапрӗ те юрласа ячӗ:

Только один раз Жуков, уходя, кивнул мальчику, как хорошо знакомому, мигнул и, хлопнув по плечу совершенно как взрослого, запел:

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Каҫхине хӑнасем килчӗҫ, ку ӗнтӗ тахҫантанпах пулманччӗ: ашшӗн пӗрле ӗҫлекен юлташӗсем, аппӑшӗ паллакан курсисткӑсем килчӗҫ.

Вечером пришли гости, чего уже давно не бывало: папины сослуживцы, тетины знакомые курсистки.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӑнтӑрла иртни пӗр сехет те ҫитмен, анчах Петя ку таранччен ҫуртри пур паллакан ҫынсем патне те ҫитсе, хӑйӗн гимназист формиллӗ картузне кӑтартма тата вӑл халӗ тин гимназине кӗме экзамен пани ҫинчен савӑнса каласа кӑтартма ӗлкӗрнӗ.

Не было еще и часу дня, а он уже обегал всех знакомых в доме, показывая свою новенькую гимназическую фуражку и возбужденно рассказывая, как он только что экзаменовался.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кунта акӑ паллакан ҫын, ху юлташун тӑвӑнӗ, хӑйӗн пултаруллӑхне килӗнче, хӑй пӗлекен ҫынсене ҫеҫ кӑтартакан артист; унран хуть те хӑҫан та: «Итлӗр-ха, ҫак тимӗр коробкӑра мӗн унта сирӗн — кислота-и?» тесе ыйтма пулать.

А здесь был знакомый, брат приятеля, артист, показывающий свое искусство дома, для избранных, в любой момент можно было спросить у него: «Послушайте, что это у вас здесь в железной коробочке — кислота, что ли?»

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик паллакан сутӑҫӑ-арӑм пӗчӗк тенкел ҫинче, йӗтӗн пирӗнчен тунӑ пысӑк зонт айӗнче, пулӑ тултарнӑ корзинкӑсем варринче ларать.

Знакомая Гаврика торговка сидела на детской скамеечке под парусиновым зонтиком великанши, окруженная корзинами с товаром.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй паллакан сутӑҫӑ арӑмне шыраса, Гаврик йӑшӑлтатакан ҫутӑ-симӗс раксемпе тултарнӑ корзинкӑсем хушшипе утса пырать.

Мальчик шел, отыскивая знакомую торговку, мимо корзин, кишевших прозрачными светло-зелеными раками.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кимӗ хӳринче тирпейсӗр саркаланса, Гаврик лайӑх паллакан пулӑҫӑ Федя выртса пырать.

На корме, небрежно раскинувшись, лежал хорошо знакомый Гаврику малофонтанский рыбак Федя.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed