Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кашнинчех (тĕпĕ: кашни) more information about the word form can be found here.
Ҫапах та вӑл кашнинчех итлесе васкавлӑн пуҫ тайрӗ.

Однако поспешно и послушно наклонился…

XXXVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Марья Николаевна Джемма ҫинчен аса илтернӗ чухне Санина кашнинчех лайӑх мар пулнӑ.

Он испытывал ощущение неприятное всякий раз, когда Марья Николаевна упоминала о Джемме.

XXXVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Анчах амӑшӗ кашнинчех, ӑшшӑн кулса, Таньӑна хулпуҫҫинчен лӑпкать те хӑйӗн вырӑнне, Надежда Петровна патне таврӑнса, унпа туслӑн калаҫма тытӑнать.

Но каждый раз, с улыбкой потрепав Таню по плечу, мать возвращалась на свое место к Надежде Петровне, дружелюбно беседуя с ней.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫепӗҫ кӑмӑллӑ та лӑпкӑ пит-куҫлӑскер, Таньӑна вӑл хулпуҫҫинчен ҫупӑрлать, пуҫӗнчен чуптӑвать, каласса кашнинчех пӗр сӑмаха калать вӑл:

Тихая, простая в обращении, с милым лицом, она трепала Таню по плечу или целовала в голову, каждый раз повторяя одно и то же:

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Филька, мӗнле пионер-ха эсӗ, енчен кашнинчех галстукран плавки тӑватӑн пулсан! — терӗ ӑна вожатӑй.

И вожатый сказал ему: — Филька, какой же ты пионер, если каждый раз делаешь себе из галстука плавки!..

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Салли аппа кунӗпе те ҫӗрӗпе чирлӗ ҫын пӳлӗмӗнчен тухмарӗ, Сайлас тете куҫ тӗлне пулсан, эпӗ унран кашнинчех тартӑм.

Тетя Салли день и ночь не выходила из комнаты больного, а когда я видел дядю Сайласа, я всякий раз удирал от него.

Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Мӗншӗн вӗсем кунта кашнинчех ҫак таркӑн негр апатланнӑ чух чупса килеҫҫӗ?

Почему они сюда прибегают всякий раз, когда этот беглый негр завтракает?

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Гек, эсӗ пачах правило тӑрӑх тӑвасшӑн мар пулас — кашнинчех ҫӗннине шухӑшласа кӑларатӑн.

Гек, ты, кажется, ничего не хочешь делать по правилам — каждый раз что-нибудь новенькое да придумаешь.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Укҫине илсен атте кашнинчех вил-ӳсӗр пуличчен ӗҫет: вара хула тӑрӑх ҫапкаланса, ҫапӑҫса ҫӳрет; йӗркесӗр хӑтланнӑшӑн кашнинчех ӑна тӗрмене лартаҫҫӗ.

Всякий раз, получив деньги, он напивался пьян; и всякий раз, напившись, шатался по городу и буянил; и всякий раз, как он набезобразничает, его сажали в тюрьму.

Улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Джим ӑна каллех ывӑтса пӑхрӗ, унтан татах; кашнинчех пӳске ҫапла ҫеҫ кусрӗ.

Джим попробовал еще раз и еще раз; получалось все то же самое.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ Андрей Петрович мана мӗн каласса кашнинчех тахҫан малтанах пӗлсе тӑраттӑм, чӑнах: манӑн чун саннипе пӗрлех ҫӗре персе анатчӗ те саннипе пӗрлех ҫӗкленетчӗ.

Я наперед всякий раз знала, что мне Андрей Петрович скажет, право: моя жизнь падала и поднималась вместе с твоей.

XXVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ӑна кашни сӑмахах калама вӑй хумалла темелле мар, анчах вӗсем кашнинчех ун чӗринче темле иккӗленӳлӗх хускатрӗҫ.

Каждое ее слово не то чтоб усилий ей стоило, но возбуждало в ней самой какое-то недоумение.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шубин, Зоя ҫумне ларса, ӑна эрех тултарса тӑчӗ; Зоя ӗҫесшӗн мар, Шубинӗ ӗҫтересшӗн пулчӗ, анчах кашнинчех хӑй ӗҫсе ячӗ, каллех тултарса Зойӑна сӗнчӗ; ҫавӑн пекех тата вӑл пуҫне ун чӗркуҫҫи ҫине хурасси килни ҫинчен пӗлтерчӗ, Зоя вара «ҫакӑн пек ирӗклӗхпе» ниепле те килӗшесшӗн мар пулчӗ.

Шубин присоседился к Зое и беспрестанно наливал ей вина; она отказывалась, он ее потчевал и кончал тем, что сам выпивал стакан и потом опять ее потчевал; он также уверял ее, что желает преклонить свою голову к ней на колени; она никак не хотела позволить ему «этакую большую вольность».

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена кашнинчех кӑмӑллӑн кӗтсе илет, вӗсем хушшинчи калаҫу та яланах чӑн-чӑн интереслӗ пулать, апла пулсан та килне Берсенев час-часах хурланнӑ сӑн-питпе таврӑнать.

Елена всегда ему была рада, всегда завязывалась между им и ею живая и интересная беседа, и все-таки он возвращался домой часто с печальным лицом.

XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Увар Иванович табак тӗслӗ шалпар сюртук тӑхӑнса ҫӳрет, мӑйне шурӑ тутӑр ҫыхать, час-час тата нумай ӗҫсе ҫиет, аптраса ӳкнӗ йывӑр вӑхӑтсенче, тепӗр майлӑ каласан, хӑйӗн мӗнле те пулин шухӑшне каласа пӗлтересси килсен, вӑл кашнинчех сылтӑм аллинчи пӳрнисене — малтан пуҫ пӳрнинчен пуҫласа кача пӳрни патне ҫити, унтан кача пӳрнинчен пуҫласа пуҫ пӳрни патне ҫити, — хӑвӑрттӑн сывлӑшра ҫавӑркаласа илет те аран-аран: «кирлӗччӗ… мӗнле те пулсан… ара…» тесе мӑкӑртатать.

Увар Иванович носил просторный сюртук табачного цвета и белый платок на шее, ел часто и много, и только в затруднительных случаях, то есть всякий раз, когда ему приходилось выразить какое-либо мнение, судорожно двигал пальцами правой руки по воздуху, сперва от большого пальца к мизинцу, потом от мизинца к большому пальцу, с трудом приговаривая: «Надо бы… как-нибудь» того…»

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кашнинчех ӑна хӗстерме хӑтланать.

Каждый раз пытается его прижать.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тая хӑйӗн тусӗ хӑрушӑ сехетсем хыҫҫӑн кашнинчех вилнӗ ҫын пек шурӑхса кайнине курать, анчах Павел хӑйне яланах чӗрӗ, яланах лӑпкӑ тыткалать.

Тая находила своего друга после страшных часов ожидания мертвенно-бледным, но живым и, как всегда спокойно-ласковым.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫакӑн пек вылява курма кашнинчех нумай халӑх пухӑнать.

Смотреть эти партии постоянно собиралось много народу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кулӑшла хушаматлӑ ординатор Иерусалимчик — кӑмӑллӑ партийка — ӑна кашнинчех аран шыраса тупать те хӑйпе пӗрле пӗр-пӗр специалист патне пыма ӳкӗтлет.

Ординатор со странной фамилией Иерусалимчик, симпатичная партийка, с трудом находила своего пациента и терпеливо уговаривала пойти с ней к тому или другому специалисту.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл хӑйне хупӑрласа илнӗ ҫынсем витӗр ҫӗмӗрсе тухса тарма тапӑнса пӑхнӑ, анчах хролинсем ӑна флигеле каялла хӑваласа кӗртнӗ, ҫиччӗшӗнчен пӗрне персе ӳкернӗ Антонюк кунашкал перкелешӗве пӗрре анчах лекмен, анчах яланах терес-тӗкел тухса пынӑ: кашнинчех ӑна гранатӑсем тата тӗттӗм ҫӗр хӑтарнӑ.

Рванулся было напролом, но загнали его обратно хролинцы во флигель, проткнув одного из семерки пулей, не раз попадался Антонюк в такие перепалки и всегда уходил цел: выручали ручные гранаты и ночь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed