Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аня the word is in our database.
аня (тĕпĕ: Аня) more information about the word form can be found here.
Саша вӑрттӑн организацинче тӑма пултарайман, ун ҫинчен вӑл ашшӗне каланӑ пулӗччӗ, Аня та ӑна, амӑшне, систернӗ пулӗччӗ.

Саша не мог состоять в тайной организации, он сказал бы об этом отцу, Аня поделилась бы с ней, с матерью.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сасартӑк Мария Александровна Кокушкинӑри пӗр каҫхине Саша, Аня тата Володя, крыльца ҫинче тӑрса, хӗрӳленсе, чӑмӑрӗсене чӗтрете-чӗтрете, хыттӑн, тупа тунӑ пек каланине аса илчӗ:

И вдруг в памяти Марии Александровны возник вечер в Кокушкине, когда Саша, Аня и Володя, стоя на крыльце, разгоряченные, потрясая сжатыми в кулак руками, громко, как клятву, повторяли:

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ырханкка, ачаш кӑмӑллӑ Аня, тӑтӑшах чирлекенскер, ӗмӗтленме юратаканскер, илемлӗ литературӑна саваканскер — террористка-ши?

Хрупкая, нежная Аня, всегда болезненная, мечтательная, увлеченная изящной литературой, — и… террористка?

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Сашӑпа Аня тӗрмере?..

— Саша и Аня в тюрьме?..

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Сашӑпа Аня пирки пӑшӑрханать вӑл.

— Она беспокоится, как там Саша и Аня.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эпӗ те санпа пырам-и? — ыйтрӗ Аня, амӑшӗ ҫине хуйхӑллӑ пысӑк куҫӗпе пӑхса.

— Можно мне с тобой? — спросила Аня и подняла на мать большие печальные глаза.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Иван Владимировичӑн темӗнле кирлӗ ӗҫ, анчах эпир сана чӑрмантарас мар терӗмӗр, — пӗлтерчӗ Аня.

У него какое-то важное дело, но мы решили тебя не беспокоить, — сказала Аня.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня, тутӑр пӗркеннӗскер, ӑшӑ кӑмака ҫумне тӗреннӗ.

Аня, закутавшись в платок, прислонилась к теплой печке.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ҫук, пачах та хӑрушӑ мар, — терӗ Аня, — анчах питӗ тӑвӑр, пӑчӑ.

— Нет, вовсе не страшно, — уверяла Аня, — только очень тесно и душно.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня вӗсене тӗнчери чи чаплӑ хула Петербург ҫинчен, Нева ҫинчи шурӑ каҫсен ытарайми ҫути ҫинчен, диплом ҫырса пӗтерме хатӗрленекен Саша ҫинчен кала-кала кӑтартрӗ.

Аня рассказывала им о красивейшем в мире городе Петербурге, о перламутровом отсвете белых ночей на Неве, о Саше, который работает над дипломом

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Маняшӑпа Митя юнтаркаларӗҫ, чӑркӑшакан ҫерҫисем пек, пӗр-пӗринпе килӗштерсе выляймарӗҫ, вара Мария Александровна Митьӑна Алеша Яковлев патне ячӗ, Маняшӑна Аня хӑй патне ҫӳле илсе хӑпарчӗ.

Маняша и Митя капризничали, были взъерошенные, как воробьи, не могли спокойно играть, и Мария Александровна отпустила Митю к Алеше Яковлеву, а Маняшу Аня забрала к себе наверх.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня ёлка теттисем хунӑ коробкӑсене мачча ҫине йӑтса кайрӗ.

Аня понесла коробки с елочными игрушками на чердак.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня каялла Петербурга вӗренме кайма пуҫтарӑнать.

Аня собиралась возвращаться в Петербург на курсы.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровнӑпа Аня ёлкӑна пуҫтарчӗҫ, хӑйсем тунӑ теттесене ботинка коробки ӑшне йӗркелесе хучӗҫ те Саша Петербургра мӗнле-ши, хӑй каникулне кунти пекех хаваслӑ ирттерейрӗ-ши тесе ҫурма саспа калаҫрӗҫ.

Мария Александровна с Аней разбирали елку, аккуратно укладывали самодельные игрушки в коробки из-под ботинок и вполголоса обсуждали, как там Саша в Петербурге, так ли весело он провел свои каникулы.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня пирӗн писательница пулӗ.

— Аня у нас будет писательницей.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Итле-ха, Илюша, Аня мӗнле сӑвӑ ҫырнӑ:

— Слушай, Илюша, какие стихи написала Аня:

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна Аня тетрадьне уҫрӗ те вуласа илчӗ.

Мария Александровна раскрыла тетрадь, пробежала ее глазами.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня амӑшне чуптӑвать, йӑмӑкне тата ашшӗне ал сулать те вӑрӑм ҫитсӑ кӗпин аркине ҫӗклесе аялалла чупать.

— Аня целует мать, машет рукой сестре и отцу, бежит вниз, ухватив подол длинного ситцевого платья.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня карҫинккине ҫӗр ҫине лартрӗ те, кӑшт маларах ӳпӗнсе, юханшыва саламланӑн тем пӑшӑлтатрӗ.

Аня поставила корзину на землю и, чуть подавшись вперед, что-то шепчет реке, словно здоровается с ней.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ку аттене сиен кӳме пултарать, — ӑнланнӑн сӑмах хушрӗ Аня.

— Это может повредить папе, — понимающе заметила Аня.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed