Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Унчченхи (тĕпĕ: унччен) more information about the word form can be found here.
Федя ун ҫине унчченхи пекех ним ӑнланмасӑр пӑхрӗ.

Федя смотрел на нее все так же недоумевающе.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Макӑрма чарӑннӑ учительница Катьӑна итлет, Катя калаҫни вара Степкӑна пӑшӑрханнӑ пекрех те, анчах унчченхи пекех ачашлӑн илтӗнет.

Притихшая учительница слушала Катю, а голос той долетал до него взволнованным, но все таким же ласковым.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Йӗри-тавра хырсем унчченхи пекех хӑйсен лапсӑркка турачӗсене силлентерсе тӑраҫҫӗ.

Позади него, как и спереди и по бокам, стояли сосны, с глухим шумом покачивая мохнатыми ветвями.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хыр тӑррисене ҫил силлентерет, ҫӗр ҫинче унчченхи пекех шӑп, пӗр сас-чӳ те ҫук.

Ветер качал вершины сосен, а внизу по-прежнему стояло неподвижное безмолвие — ни шороха, ни шагов.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Урам хушши унчченхи пекех пӗр чунсӑр.

Улица по-прежнему была безлюдна.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пурне те унчченхи пекех турӑм.

Всё так же сделал, как тогда.

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Тухас-тӑвас пулсан унчченхи йӑлипе алӑкне мӗн тӗл пулнӑ: ҫӗтӗк-ҫурӑкпа, лӳчӗркеннӗ хутсемпе, мамӑкпа питӗрсе хӑварать.

А когда выходил гулять, по старой привычке затыкал дверь всем, что попадалось ему на глаза: тряпочкой, мятой бумажкой, ватой.

Вӗҫӗ лайӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ытти колхозсенче унчченхи пекех.

В остальных колхозах все по-прежнему.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Василиса Прокофьевна унчченхи пекех виҫҫӗмӗш пырать.

Василиса Прокофьевна продолжала итти третьим косцом.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пӳлӗм леш енчен унчченхи пекех машинка шакӑртатни илтӗнет.

За перегородкой по-прежнему постукивала машинка.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халь акӑ пӑхатӑп — ҫук: пӗр стакан ӗҫетӗн, тепре — малтанах ӳсӗрӗлнӗ пек, анчах ҫӗр ҫинче мӗн пулса иртнине аса илетӗн те, пуҫра унчченхи пекех шав пулсан та чӗре ӳсӗр мар.

А теперь, гляжу — нет: стакан выпьешь, другой — спервоначалу вроде захмелеешь, а вспомнишь, что сейчас на земле делается, и хоть в голове по-прежнему шум, а душа трезва.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Василиса Прокофьевна унчченхи пекех мӑкӑртатса хапхаран тухрӗ, ун хыҫҫӑн Михеич утать.

Все еще ворча, Василиса Прокофьевна вышла за ворота, и следом за ней Михеич.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫук, унчченхи пекех.

Нет, все такая же…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫур кун хушши ӑна хула тӑрӑх шырарӑм тата сметӑна унчченхи пек тӳрлетиччен икӗ сехет хушши тавлашрӑмӑр.

Полдня ловила его по всему городу, да часа два ругались, пока смету по-старому не выправил.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл Катьӑна унчченхи пекех типшӗм хӗр пек мар курасшӑн пулнӑ, ҫавӑнпа та тӗлпулу ӗлӗкхи пекех никамсӑр та хавас пулса иртет, тесе шутланӑ.

Он представлял себе Катю все такой же худенькой, скорее девочкой, чем девушкой, и думал, что встреча у них произойдет такая же непосредственная и веселая, как тогда.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑй вӑл пилӗк таран лачкам йӗпе, ҫапах та унчченхи пекех хаваслӑ та вӗткеленчӗк.

Он был мокр по пояс, но по-прежнему бодр и суетлив.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тул ҫутӑлас умӗнхи сулхӑн сывлӑш унӑн тарпа нӳрелнӗ кӑкӑрне уҫӑлтарса ячӗ, ӗнтӗ ӗҫлеме унчченхи пек йывӑр пулмарӗ.

Предутренняя свежесть холодила его влажную от пота грудь, и ему стало не так трудно работать.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унчченхи пек час-часах мар пулин те, ҫапах халӗ те: «Эпир — казаксене ирӗке кӑларакансем…» — тесе калаҫаканскер, Фомин ҫаплах-ха хӑйне «ӗҫ халӑхӗшӗн кӗрешекен» тесе шутларӗ.

В глубине души Фомин все еще считал себя «борцом за трудовой народ», и хотя не так часто, как прежде, но говорил: «Мы — освободители казачества…»

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗнтӗ каҫсерен вӑл вӑрӑм кунчаллӑ шукӑль аттине унчченхи пек йӑл-тӑр-ялтӑр ҫуталиччен тӑрӑшса тасатма та, кашни кун хырӑнма та пӑрахрӗ, ҫапах та кӑштах калаҫкаласа ларма тата сыпкаласа илме хушӑран пӗрре тенӗ пек хӑйӗн эскадронӗнчи хутор казакӗсем патне ҫав-ҫавах кӗркелесе тухрӗ, анчах калаҫӑва-мӗне питех хутшӑнмарӗ.

По вечерам он уже не начищал с прежним старанием своих высоких щегольских сапог, перестал ежедневно бриться, впрочем, на квартиры к хуторянам, служившим в его эскадроне, изредка заходил, чтобы посидеть и выпить, но в разговорах оставался немногословным.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Самантрах ҫамрӑк хӗрарӑм сӑнӗнче унчченхи савӑнӑҫӑн тӗсӗ-йӗрӗ те юлмарӗ.

Вмиг от веселости ее и следа не осталось.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed