Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тахҫан the word is in our database.
Тахҫан (тĕпĕ: тахҫан) more information about the word form can be found here.
Тахҫан Федорка та, унтан — Прошка ашшӗ валли фабрикӑна апат леҫнӗ.

Когда-то Федорка тоже носила отцу обеды на фабрику, а потом — Прошка.

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Вӑл дикобраза хӑй те тахҫан курнӑ иккен, пире вӑл ҫавӑн ҫинчен каласа пачӗ.

Он сказал, что сам видал дикобраза.

Дикобраз // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Шӑпах ҫак хӗрача ӗнтӗ тахҫан мана пӗр татӑк шурӑ ҫӑкӑр панӑччӗ тата пиччӗшне мана хӗнеттерменччӗ.

Эта девочка дала мне в день свержения царя кусок белого хлеба и не позволила брату бить меня.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кӗрекере мӗн чухлӗ халӑх пур — пурте пӗр сӑмах чӗнмесӗр ҫак тахҫан ҫывӑх пулнӑ туссем ҫинчен куҫ илмесӗр пӑхса тӑчӗҫ.

Присутствующие, все, сколько их ни было за столом, онемели от внимания и не отрывали глаз от некогда бывших друзей.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Часах ак кинемей кӗлетрен ӗхлетсе тухрӗ, ҫине вӑл таткаланнӑ пускӑчлӑ авалхи йӗнер ҫӗкленӗ, йӗнерӗ ҫинче пистолетсем чикмелли сӑтӑрӑлса пӗтнӗ сӑран йӗнӗсем пур, тахҫан хӑмач тӗслӗ пулнӑ пӑхӑр тӳмеллӗ ҫурӑмсарлӑхне ылттӑнпа тӗрсе ҫӗлетнӗ.

Скоро старуха вылезла из кладовой, кряхтя и таща на себе старинное седло с оборванными стременами, с истертыми кожаными чехлами для пистолетов, с чепраком когда-то алого цвета, с золотым шитьем и медными бляхами.

II сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

— Ара, тахҫан пулнӑ та пуль… — тӑсса калать аптранӑ енне Тимахви.

— Ну, это когда было… — сконфуженно тянет Тимофей.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тахҫан вӑл хӑйне юмахлӑ ӗмӗтсемпе йӑпатса пурӑннӑ.

Как бывало в прежние годы.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Ҫавӑн пек ӗнтӗ тахҫан авал Поляр тинӗсӗ хӗрринче пурӑннӑ Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах.

Такова история Киша, жившего давно у края Полярного моря.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Ҫын хӑй тахҫан курнӑ карттӑна, Гудзонӑн суту-илӳ компанийӗ кӑларнӑ карттӑна аса илчӗ те, пӗтӗмпех ӑнланчӗ.

Он вспомнил карту Компании Гудзонова залива, которую видел когда-то, и все стало ясно и понятно.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Кайӑк хӑйӗн кӗленчелле чӗлхипе мӑкӑртатать: каҫхи ӗнтрӗк пек кӑвакрах хӗрарӑм, хурлӑхлӑ, имшер питлӗскер, тахҫан кӑвайт умӗнче ларни пирки, ҫулӑм чӗлхисене тӗсенӗ май юрату ҫинчен юрлани пирки…

Птица бормочет стеклянным язычком о том, что некогда женщина, голубоватая, как сумерки, с печальным, худеньким личиком, сидя ночью у костра, глядя на огонь, — пела песню любви.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсене валли ҫӳллӗ тусен хушшинче выльӑх ҫӳретмелли улӑх-ҫаран уйӑраҫҫӗ, унта куҫса килнисем тахҫан авалхилле, ҫут ҫанталӑкпа куҫа-куҫӑн пурӑнччӑр теҫҫӗ.

Они отводили им высокие, горные пастбища, где переселенцы могли жить первобытно и созерцательно.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫапла, тепӗр хутчен, Атлантида ҫӗр-шывӗ халӗччен пулман анлӑш-хутлӑха ҫити сарӑлса ҫирӗпленет, — Йӑрӑм-йӑрӑмлӑ Ҫӗлен ҫӗр-шывӗнчен пуҫланса Лӑпкӑ океанӑн Ази чиккисем таран; шӑпах ҫавӑнта тахҫан сарӑ питлӗ улӑпсем карапсем ҫинелле чул муклашкисем ывӑтнӑ.

Так, ещё раз, раздвинулись до небывалых размеров и окрепли пределы Атлантиды, — от страны Перистого Змея до азиатских берегов Тихого океана, откуда, некогда, желтолицые великаны бросали камни в корабли.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӑйсене вӗсем хура расӑн кӗҫӗн турачӗ тесе шутланӑ; ҫак раса тахҫан авал-авал кӑнтӑр ҫур чӑмӑрлӑхра пурӑннӑ.

Они считали себя младшей ветвью чёрной расы, которая в величайшей древности населяла южное полушарие.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусевпа Маша тахҫан капӑр пулнӑ, халӗ ҫынсем пӑрахса хӑварнӑ пысӑк ҫуртри пӗр пӳлӗмре пурӑнаҫҫӗ.

Гусев и Маша жили в одной комнате, в когда-то роскошном, огромном, теперь заброшенном доме.

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тахҫан ӗлӗк вӑл Сучанри кӑмрӑк кӑларнӑ ҫӗрте ӗҫленӗ те, ҫавӑнтан вара унӑн сайра тӗл пулакан йӑласем юлнӑ: вӑл ниҫталла та пӑхман, анчах пурне те курнӑ, ҫав вӑхӑтрах темиҫе кун хушши пӗр сӑмах та калаҫман.

Когда-то он работал на Сучанских угольных копях и вынес с той поры редкие качества: никуда не смотреть, все видеть и в течение нескольких дней не произносить ни слова.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Тахҫан ӗлӗк вӑл «Казак уссурийский» ятлӑ, пулнӑ, баржине «Казачка» тенӗ, анчах (февральти революци хыҫҫӑн пӑрахутне «Гражданин» тесе ят панӑ, баржине «Гражданка» тенӗ.

Когда-то он назывался «Казаком уссурийским», а баржа — «Казачкой», но после Февральской революции его переименовали в «Гражданина», а баржу — в «Гражданку».

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Тахҫан тӗрӗс те вӑхӑтлӑ ӗҫлесе тӑнӑ машин халӗ ӗҫлесшӗн пулман.

Когда-то точная и исполнительная машина теперь отказывалась работать.

3. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Вӑтаҫӗр тинӗс хӗрринчи пӗр пӗчӗк хулара, тахҫан ӗлӗк-авал, пӗр ватӑ Джузеппе ятлӑ столяр пурӑннӑ.

Давным-давно в городке на берегу Средиземного моря жил старый столяр Джузеппе.

Джузеппе столяр аллине этем сассипе ҫухӑракан вут сыппи лекнӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпӗ ун ҫине хуллен пӑхса лараттӑм та, ҫав пит тӳррӗн ӳпкелешмесӗр вилекен ҫын тахҫан ӗлӗк ман аннепе ҫывӑх пулнине, ӑна кӳрентернине мана-мана каяттӑм.

Я тихонько смотрел на него и забывал, что этот человек, умирающий так честно и просто, без жалоб, когда-то был близок моей матери и оскорблял ее.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ тахҫанах Ярмаркӑна витӗр пӗлсе тӑратӑп; ҫав килӗшӳсӗр крышӑсемлӗ кулӑшла ретсене те пӗлетӗп; крышӑсен кӗтессисенче гипсран тунӑ китаец кӗлеткисем урисене хӗреслесе хуҫлатса лараҫҫӗ; тахҫан ӗлӗк эпӗ хамӑн юлташсемпе вӗсене чулпа переттӗм, хӑш-хӑш китаецсен пуҫӗсене, аллисене эпех ката-ката ӳкернӗ.

Я давно знаю Ярмарку насквозь; знаю и эти смешные ряды с нелепыми крышами; по углам крыш сидят, скрестив ноги, гипсовые фигуры китайцев; когда-то я со своими товарищами швырял в них камнями, и у некоторых китайцев именно мною отбиты головы, руки.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed