Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Соня (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Ӑна хам туякан юратупа тата хисеплӳпе сӑнласа панӑ пулсан, нивушлӗ Соня ман пирки ырӑ шутлама пӑрахатчӗ?

Неужели я потерял бы доброе мнение Сонечки, если бы я описал ей его с теми любовью и уважением, которые я к нему чувствовал?

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ чылай хушӑ шарламасӑр ларнине пула Соня мана ухмах вырӑнне йышӑнасран шикленме пуҫларӑм, ман пирки ҫавнашкал йӑнӑш шухӑша сирсе ярса, хам ҫинчен тӗрӗссине пӗлтерме шут тытрӑм.

Когда молчание мое сделалось слишком продолжительно, я стал бояться, чтобы она не приняла меня за дурака, и решился во что бы то ни стало вывести ее из такого заблуждения на мой счет.

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пиллӗкмӗш ҫаврӑмра, манӑн хӗр пӗр енчен тепӗр енне чупса каҫнӑ хушӑра, эпӗ, ҫемме кӗтсе, соло тума хатӗрленнӗ вӑхӑтра, Соня тутине култармасӑр тӑп тытрӗ те айккинелле пӑхма пуҫларӗ.

В пятой фигуре, когда моя дама перебежала от меня на другую сторону и когда я, выжидая такт, приготовлялся делать соло, Сонечка серьезно сложила губки и стала смотреть в сторону.

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗн тери хитрен курӑнчӗ Соня Валахина кӑнттам ҫамрӑк княҫпа французсен кадрильне ман умран ташласа иртнӗ чухне!

Что это как мила была Сонечка Валахина, когда она против меня танцевала французскую кадриль с неуклюжим молодым князем!

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Соня йӑл кулчӗ, хӗрелсе кайрӗ, ҫавна май ытла та илемленчӗ, ун ҫине пӑхуҫӑн, эпӗ те хӗрелтӗм.

Сонечка улыбнулась, покраснела и сделалась так мила, что я тоже покраснел, глядя на нее.

XX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Соня инкене те ҫав.

— И тетю Соню, да.

62 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Соня инкене те-и?

— И тетю Соню?

62 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ой, Соня аппа, эсир мана Король ӑҫтине каласа парӑр кӑна!»), юлашкинчен пиллӗкмӗш группа вӗреннӗ ҫӗре ҫитет те, кунта вара акӑш-макӑш пӑтрав пуҫланса каять…

Ой, тетя Соня, вы только скажите, где Король?») и наконец добирается до пятой группы, где уже поднимает настоящий переполох…

47 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Соня сӗтел хушшинче юмах вуласа ларни куҫ умне тухса тӑнӑ пек пулсан, Чочой ҫӑмӑллӑн сывласа илчӗ те юлташӗсемпе пӗрле юр чавма тытӑнчӗ.

Представив себе, как Соня сидит за столом и читает сказки, Чочой облегченно вздохнул и принялся помогать раскапывать снег.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халӗ вара Чочой Соньӑна илсе тухманшӑн пит хӗпӗртет: «Соня халь ӑшӑ пӳртре пианино калать пулӗ-ха, юмахсем вуласа ларать пуль…»

И как радовался теперь Чочой за Соню: «Тепло сейчас ей. Наверное, на пианино играет, а может, сказки читает».

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой ӑна ҫав тери хӗрхенчӗ: «Нина Ивановна, атьӑр Соньӑна та хамӑрпа илсе каяр», — теме ҫӑварне те уҫсаччӗ вӑл, анчах Соня нумай пулмасть кӑна сывалнине аса илчӗ те калас сӑмахне каламарӗ.

Чочою стало нестерпимо жаль девочку, и он уже открыл было рот, чтобы упросить Нину Ивановну взять с собой Соню, но голос здравого рассудка победил его колебание.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соня питне аллисемпе хупларӗ те хӑйӗн тусӗсем ҫине ҫилленсе вӑрт ҫеҫ ҫаврӑнса тухса кайрӗ.

Закрыв лицо руками, Соня бросилась прочь, возмущенная и обиженная решением своих друзей.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӑйпе юнашар Соня та йӗлтӗрпе утса пыни пит кӑмӑллӑ ӗнтӗ уншӑн, анчах вӑл ҫав вӑхӑтрах Соня сывлӑхӗ ҫинчен шухӑшларӗ, ҫавӑнпа та юлташӗсене хирӗҫ пулмарӗ: «Юрамасть, Соня», — терӗ вӑл, хӗрача ҫинчен куҫне илме хӑтланса.

Ему очень хотелось, чтобы Соня шла рядом с ним на лыжах, и в то же время боязнь за ее здоровье не позволяла ему поступить иначе, чем поступили его товарищи: «Нельзя, Соня», — смущенно сказал он, стараясь не смотреть на девочку.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Лешсем килӗшмерӗҫ, Соня вара Чочой ҫинелле пӑхрӗ.

И, когда просьбу ее отклонили, Соня с мольбой подняла глаза на Чочоя.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой виҫ-тӑватӑ кун маларах кӑна чиртен сывалнӑ Соня ачасемпе пӗрле капкӑн пӑхма илсе кайма тархасланине аса илчӗ.

А Чочой вдруг вспомнил, как просилась пойти с ними на капканы Соня, выздоровевшая всего лишь несколько дней назад.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соня пит чирлӗ выртать унта.

Там сильно болеет Соня.

Иккӗлентерекен япала тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соня пирки чунтан пӑшӑрханма пӗр самантлӑха та пӑрахаймарӗ вӑл.

Он ни на минуту не мог перестать искренне переживать за Соню.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Унта Соня чирлӗ выртать, ашшӗ паян таврӑнаймасть ӗнтӗ ӑна пулӑшма!..»

Там лежит больная Соня, а отец ее не сможет уже сегодня прийти к ней на помощь!»

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Соня!

«Соня!

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Юлашкинчен вӑл каллех Соня ҫинчен шухӑшлама пуҫларӗ.

Наконец внимание его сосредоточилось на Соне.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed