Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) more information about the word form can be found here.
— Владимир Ильич «Эпӗ «Искра» хаҫатран мӗншӗн тухрӑм» ятлӑ статья ярса пачӗ.

— Владимир Ильич прислал статью «Почему я вышел из «Искры».

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Владимир Ильич Ригӑра, Смоленскра, Петербургра, Мускавра пулма ӗлкӗрнӗ те ӗнтӗ, хаҫата илсе килсен пытармаллине вырӑнсем тупнӑ, ҫыхӑну тытмалли, корреспонденцисем ярса тӑмалли мелсем ҫинчен юлташсемпе калаҫса татӑлнӑ.

Владимир Ильич успел уже побывать в Риге, Смоленске, Петербурге, Москве и везде создал опорные пункты для газеты, условился с товарищами о способах связи, пересылке корреспонденции.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тинех, — тет вӑл, ҫӑмӑллӑн сывласа ярса, ҫырӑва илет, конверт хӗррине ҫурать.

Наконец-то! — облегченно вздыхает она, берет письмо и торопится оторвать кромку конверта.

Камерӑри чечексем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Надзирательница хӑй хыҫҫӑн алӑка хупсанах, Надежда Константиновна кӗнеке ярса тытрӗ…

Едва надзирательница закрыла за собой дверь, Надежда Константиновна схватила книгу…

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӗррехинче вӑл библиотекӑран яланхи вӑхӑтран иртерех таврӑнчӗ, Ольӑна аллинчен ярса тытрӗ те ҫавӑра пуҫларӗ.

Однажды он вернулся из библиотеки раньше времени, схватил Олю за руки и закружил по комнате.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эсӗ тем пӗлетӗн пулас? — пиччӗшне ҫаннинчен ярса тытрӗ Оля, — Кала!

— Ты что-то знаешь? — схватила Оля за рукав брата, — Скажи!

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Россия университетне ура ярса пусакан кашни ҫын сӑпатсӑр, чӗлхесӗр пулмалла, шухӑшлама пӗлмелле мар, пур енӗпе те пӑхӑнса тӑтӑр.

Царизму нужно, чтобы каждое существо, переступая порог российского университета, было безлико, безъязыко, бездумно.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Оля, пуҫне икӗ аллипе ярса тытнӑскер, чӗри ыратнипе тата нумай йӗнипе ӑнран кайса, енчен енне сулкаланать.

Оля, обхватив голову обеими руками, покачивалась из стороны в сторону, изнемогая от слез.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Курсистка-хӗр Мария Александровна патне чупса пычӗ, ун аллисене ярса тытрӗ, чуптӑвать.

Девушка-курсистка подбежала к Марии Александровне, схватила ее руку, целует.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Йытӑ хӑй ҫине сиксе ӳкнӗ самантра португал Гаррис пӑшалне ярса тытрӗ те тӗллесе персе ячӗ.

И в ту секунду, когда собака бросилась на него, португалец схватил ружье Гарриса, вскинул его и выстрелил.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Негоро, Гарриса алран ярса тытса, пӗр вырӑнта хытса тӑчӗ.

Негоро замер на месте, схватив Гарриса за руку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Чӑн та, — терӗ Гаррис, авӑрланӑ пӑшалне ярса тытса.

— И правда, — ответил Гаррис, хватая заряженное ружье.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Гарриса аллинчен ярса тытрӗ те тимлӗн итле пуҫларӗ.

Схватив Гарриса за руку, он стал напряженно вслушиваться.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Текех ӗнтӗ Дик Сэнд хӑйне тытса чараймарӗ, ҫӗҫӗ ярса илчӗ те Гаррис ҫӗр каҫма вырнаҫнӑ ҫӗрелле вирхӗнчӗ.

Дик Сэнд не в силах был больше сдерживаться, выхватил нож и бросился к тому месту, где расположился на ночь Гаррис.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд ӑна аллинчен ярса тытрӗ, анчах Тома хыттӑн кӑшкӑрма чарса ӗлкӗреймерӗ.

Дик Сэнд схватил его за руку, но не успел помешать Тому громко крикнуть:

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Негорӑна туять теме май пур, тӗрӗс-и? — каласа пӗтерчӗ ун шухӑшне Дик, ватӑ негра аллинчен ярса тытрӗ те шӑппӑнрах калаҫма паллӑ пачӗ.

— Можно подумать, что он учуял Негоро, не правда ли? — докончил Дик, схватил за руку старого негра и сделал ему знак говорить тише.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хальхинче ӗнтӗ эпӗ вӗсене виҫӗ пин долларлӑх ӳкеретӗпех, унтан пӗртте кая мар, — терӗ Бен хӑйне хӑй, сывлӑш хӑмписене шавлӑн кӑларса ярса.

— На этот раз, — сказал он себе, шумно выпуская пузырьки воздуха, — я уж наснимаю их не меньше чем на три тысячи долларов.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Шыва ура ярса та ан пуснӑ пултӑр!

— Не смей даже ступать в воду!

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Вӑл управлени хӑминчен ярса тытса малалла пӗшкӗнчӗ.

Он ухватился за доску управления и нагнулся вперед.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Вӑл аллисемпе карнизран ярса тытать те чӳрече патнелле ҫӗкленет, чарӑнса тӑрать…

Он схватился руками за карниз, поднялся к окну и остановился…

V // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed