Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫурӑмӗ (тĕпĕ: ҫурӑм) more information about the word form can be found here.

Ҫапах та, хам пӑхса ҫаврӑнса ҫӳренӗ чух, манӑн «свита» пухӑнма пуҫланӑ иккен: Петька ҫурӑмӗ хыҫӗнче мулкачӑнни пек чалӑш куҫлӑ, чӗкеҫ шатриллӗ ырханкка ача пытанса тӑрать.
Все-таки, совершая свой обход, я незаметно оброс добровольной свитой: за спиной Петьки прятался худенький веснушчатый мальчуган с раскосыми глазами зайчонка.

2 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӑл ҫавӑрӑнсассӑн, унӑн ҫурӑмӗ ҫинче урлӑ-пирлӗ йӑрӑмсем хӗрелсе тӑнӑ: вӑл вӗрен ҫумне сӗртӗнсе хӑйӗн юнӗпех лапӑртаннӑ.
Когда он повернулся и вошел в клинч, кровавые полосы — следы канатов — были ясно видны на его спине.

IV // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

Ӳссе ҫитнӗ, хастарлӑ Паулино Вэра ҫурӑмӗ тӑрӑх сивӗ сӑрлатса кайнӑ.
Рослый, стремительный Паулино Вэра внутренне содрогнулся.

I // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

Ачасем, пӗрмай Кэргыль патне пырса, упа пуҫӗ, шхунӑн кайри пайӗ е нерпа ҫурӑмӗ тӗрӗс тухать-и тесе, хӑйсем патне пырса пӑхма ыйтаҫҫӗ.
Мальчики то и дело обращались к Кэргылю, просили посмотреть, так ли получается морда медведя, корма шхуны или спинка нерпы.

Хӗрарӑм-сунарҫӑ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ман шутпа, сирӗн нимӗн те тухмасть, — терӗ Эттай сасартӑк, аллисене мӑнаҫлӑн ҫурӑмӗ хыҫнелле тытса.
— Я так думаю, что у вас ничего не получится, — вдруг заявил Эттай, с достоинством закладывая руки за спину.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нина: «Эй тамаша, ҫутӑ кунра ҫук чунпа пуплеше пуҫларӑм. Аташатӑп, ӑсран тайӑлтӑм пулмалла. Мӗн тӑсмалли, часрах пӗтерес ку ӗҫе», — тесе кармашнӑччӗ кӑна туратран ҫакланма, ҫав хушӑра ун ҫурӑмӗ хыҫӗнче ҫын сасси илтӗнех кайрӗ.
Help to translate

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Леш, Ильсеяр ашшӗ евӗрли, ун ҫурӑмӗ ҫинчи хӑпара-хӑпара тухнӑ чӑпӑркка йӗрӗсене темле ҫупа сӗрчӗ те, хӑй ҫинчи кӗпе аркине ҫурса илсе, ҫыхса ячӗ.
Тот, который был похож на отца Ильсеяр, намазал каким-то жиром ее вспухшую от плетки спину и, оторвав полосу от подола своей рубашки, перевязал ее.

V // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫара уранах хӑй, кӗпе вӗҫҫӗнех тата аялти юбкӑпа кӑна, тӳп-тӳрӗ тӳрленсе тӑнӑ та, вӑл сылтӑм аллине ҫурӑмӗ хыҫнелле янӑ, сулахайне пырӗ тӗлне тытнӑ, тӑрать.
Босая, в рубашке и нижней юбке, она стояла прямо, держа правую руку за спиной, а левую у горла.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫӑра та ҫутӑ хӑмӑр ҫӳҫӗсене лайӑх тураса якатнӑ, питӗ тирпейлӗн, тӳп-тӳрӗ ҫӳҫ ҫулӗ туса икӗ еннелле уйӑрса хунӑ, хивре явнӑ тачка ҫивӗтсем ҫурӑмӗ хыҫнелле усӑнса тӑраҫҫӗ.
Её густые каштановые волосы гладко причёсаны, тщательно разделены прямым пробором и спускаются на спину толстой, туго заплетённой косой.

Бурмистров аллисене ҫурӑмӗ хыҫнелле тытнӑ, куҫӗсене мӑч хупмасӑр сӗтел ҫине пӑхса тӑрать, сӗтелӗ ҫине тӗрлӗрен тӗлӗнмелле япаласем питӗ типтерлӗн хурса-лартса тултарнӑ: сарӑ пӑхӑртан шӑратса тунӑ вӗшле йытӑ-кӗлетки, хурҫӑран тунӑ кубик, кӗске кӗпҫеллӗ хура револьвер, чеччерен ӑсталанӑ ҫаппа-ҫарамас хӗрарӑм, этем пуҫ-чашки евӗр шӑмӑ алтӑр, алтӑрӗнче — сигаретсем, сӗтел ҫинчех тата хутсем чиксе тултарнӑ темӗн чухлӗ папкӑсем выртаҫҫӗ, пуринчен те ҫӳлерех мрамор колонӑллӑ, тӑваткал абажурлӑ ҫӳллӗ лампа ҫӗкленсе ларать.
Бурмистров, заложив руки за спину, не мигая смотрел на стол, где аккуратно стояли и лежали странные вещи: борзая собака жёлтой меди, стальной кубик, чёрный, с коротким дулом, револьвер, голая фарфоровая женщина, костяная чаша, подобная человечьему черепу, а в ней — сигары, масса папок с бумагами, и надо всем возвышалась высокая, на мраморной колонне, лампа, с квадратным абажуром.

Исправник хӑйӗн типсе хӑрнӑ кӗлеткине кресла пукан ҫурӑмӗ ҫинелле тайӑнтарчӗ те, пӳрнипе пӗр виҫеллӗн сӗтелле шакӑртаттарса, ҫапла каласа хучӗ:
Исправник отклонил своё сухое тело на спинку кресла и, размеренно стукая пальцем по столу, сказал:

Анчах та — слобода ҫыннисем ун патне пырса тӑрсанах, унӑн чӑрсӑрлӑхне ырласа ик-виҫӗ ӑшӑ сӑмах каласанах, — сасартӑках вӑл, ҫул хӗрринчи тусан пуснӑ хурӑна, нумайччен ҫумӑр курмасӑр типсе ларнӑ хыҫҫӑн, ҫумӑр ҫуса уҫӑлтарнӑ евӗр, пӗтӗмпех улшӑнса, ҫӗнелсе каять, илемлӗ куҫӗсем унӑн каллех ачаш вут-кӑварпа йӑлкӑшма тытӑнаҫҫӗ, курпунланнӑ ҫурӑмӗ тӳрленсе тӑрать, вӑйлӑ аллисем палланӑ ҫынсене юратса ыталаҫҫӗ.
Но — стоило слобожанам подойти к нему, сказать несколько ласковых похвал его удали, — он вдруг весь обновлялся, точно придорожная пыльная берёза, омытая дождём после долгой засухи; снова красивые глаза вспыхивали ласковым огнём, выпрямлялась согнутая спина, сильные руки любовно обнимали знакомых.

Аллисене ҫурӑмӗ хыҫнелле тытнӑ, шӑхӑркаласа Артюшка Пистолет килет, вӑл пулӑҫӑ, вӗҫен кайӑкҫӑ, тӗкшӗн тата хаклӑ йышши тирсемшӗн сунара ҫӳрекенскер.
Заложив руки за спину, посвистывая, идёт Артюшка Пистолет, рыболов, птичник, охотник по перу и пушнине.

Унӑн пурнӑҫне пӗлсе пӗтерме те ҫитӗнсех ҫитеймен вунпилӗк ҫулсенчи ача чухнех вӑл таҫта кайса ҫухалнӑ, вара пилӗк ҫула яхӑн хӑй ҫинчен ашшӗ-амӑшне те, аппӑшне те нимӗн пӗлтермесӗр ҫухалса пурӑннӑ, унтан, кӗтмен-туман ҫӗртен, ӑна кӗпернерен этап йӗркипе илсе килсе янӑ, ун чухне вӑл ҫурри чирлӗ пулнӑ, тӗксӗм те типшӗм пичӗ ҫинче сылтӑм куҫӗ пулман унӑн, шӑлӗсене ҫапса катса пӗтернӗ, ҫурӑмӗ хыҫӗнче кутамкка, кутамккинче сӑран хуплашкаллӑ икӗ хулӑн кӗнеке пулнӑ, пӗри — «Япаласем шухӑшласа кӑларакансем ҫинчен», тепри тата — «Пӗтӗм тӗнчери кӗске Мӑшкӑллӑх е пӗчӗк Феатрон» ятлӑ.
Жизнь его была загадочна: подростком лет пятнадцати он вдруг исчез куда-то и лет пять пропадал, не давая о себе никаких вестей отцу, матери и сестре, потом вдруг был прислан из губернии этапным порядком, полубольной, без правого глаза на тёмном и сухом лице, с выбитыми зубами и с котомкой на спине, а в котомке две толстые, в кожаных переплетах, книги, одна — «Об изобретателех вещей», а другая — «Краткое Всемирное Позорище или малый Феатрон».

Пуян сановниксен киревсӗр пӗчӗк ушкӑнӗ, гварди офицерӗсене, нимӗҫсен ик-виҫӗ ултавлӑ ҫыннисене хутшӑнтарса, тул енчен хӑйсем ҫав тери чуралла пӑхӑнса-парӑнса тӑнӑ пек кӑтартса, патша вырӑнне кама лартас тенӗ — ҫавна лартнӑ, ун ҫинчен империри ытти хуласене пӗлтерсе тӑнӑ ҫеҫ; тӗрӗссипе, халӑхшӑн саламата хӑйсен аллинче тытса тӑракансен ячӗсене пӗлме кирлӗ те пулман, халӑх ҫурӑмӗ пӗр пекех ыратнӑ.
Крамольная горсть богатых сановников, с участием гвардейских офицеров, двух-трех немецких плутов, храня наружный вид рабского подобострастия и преданности, сажала, кого хотела, на царское место, давая знать о том к сведению другим городам империи; в сущности народу было безразлично имя тех, которые держали кнут, спине одинаково было больно.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Лешӗ, именсе, ҫумӗнчи салтак ҫурӑмӗ хыҫне пытанчӗ.
Тот смутился и спрятался за спину соседа.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Султанов хӑйӗн сарлака ҫурӑмӗ хыҫне карабин ҫакрӗ те будкӑран тухрӗ.
Султанов повесил карабин за широкую спину и вышел из будки.

Вӑл ӑна ҫурӑмӗ хыҫне икӗ аллипе пӑчӑртаса тытнӑ иккен…
Оказывается, она уцепилась за него обеими руками и держала за спиной…

IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Офицер хӑйӗн тискер сӑн-пичӗпе Ильсеяра йӗрӗнтерчӗ, вара вӑл, унӑн куҫӗ тӗлне пулас мар тесе, ашшӗ ҫурӑмӗ хыҫне йӑпӑрт кӗрсе пытанчӗ.
Он всем своим обликом вызывал у нее отвращение, и, чтобы не встретиться с его взглядом, она спряталась за спину отца.

VIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫакна Ильсеяр та тавҫӑрса илчӗ, вӑл ашшӗ ҫурӑмӗ хыҫӗнчен тухрӗ.
Даже Ильсеяр сообразила это и вылезла из-за спины отца.

VI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics