Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуптуса (тĕпĕ: чупту) more information about the word form can be found here.
Эпӗ унӑн ҫирӗп те сарлака, савнӑ аллине тытрӑм та чуптуса илтӗм, вӑл ман алла чуптурӗ.

Я взяла его руку, твёрдую, широкую, милую, и поцеловала, а он поцеловал мою.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах ӑна чуптуса илтӗм; эпир ӗнтӗ Арктика институчӗн картишне пырса кӗнӗччӗ: — Пурте ӑнӑҫлӑ пултӑр, — терӗм эпӗ.

Я быстро поцеловала его, хотя мы стояли уже во дворе, перед самым зданием Арктического института, и сказала: — Ни пуха ни пера.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана чуптуса илчӗ те эпир каллех телефонпа Петьӑна чӗнтерме тытӑнтӑмӑр.

Он поцеловал меня, и мы снова стали звонить Пете.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл сӗтел ҫинчен анчӗ те, мана чуптуса илнӗ хыҫҫӑн йӗрсе ячӗ.

Он слез со стола, поцеловал меня и заплакал.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эпӗ икӗ татӑк ҫирӗм те, кукӑлӗ пит тутлӑ тесе кукамая чуптуса илтӗм.

Но я съела два куска, потом поцеловала бабушку и сказала только, что очень вкусно.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя ӑна хирӗҫ нимӗн те шарламарӗ, уйрӑлнӑ чух ҫеҫ, тарӑн шухӑша кайса, ӑна чуптуса илчӗ.

Но Катя ничего не ответила, только молча, задумчиво поцеловала ее на прощанье.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хӑваласа кӑлартӑрах, Иван Павлыч, — терӗм те ӑна ҫавӑнтах чуптуса илтӗм.

— Пусть выгонит, Иван Павлыч! — сказал я и вдруг поцеловал его.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Залра мӗн пулса иртни пӗтӗмпех хӑйне кӑна тивет тейӗн — юбиляра икӗ питҫӑмартинчен те вӑл чеченӗн чуптуса илчӗ те ури ҫине урине хутлатса ларчӗ.

С таким видом, как будто все, что происходит в этом зале, относится только к нему, он шикарно расцеловал юбиляра в обе щеки и сел, заложив ногу за ногу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир чуптурӑмӑр, унтан ҫавӑнтах пӗр-пӗрне ыталаса таҫта тухса утрӑмӑр, алӑкран тухсан вӑл мана тепӗр хут чуптуса илчӗ.

Мы поцеловались и сразу же куда-то пошли, обнявшись, и на пороге он поцеловал меня ещё раз.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, куҫҫуле юхтарса, унӑн аллисене чуптуса илтӗм те Марья Ивановна ҫине пӑхрӑм.

Я со слезами целовал его руку и глядел на Марью Ивановну.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл калаҫма чарӑнчӗ, унтан пире кашнинех чуптуса тухрӗ те: «Манӑн сире чипер кайӑр теес килмест, тепре куриччен тесшӗн эпӗ» — терӗ.

Он помолчал, потом обнял каждого из нас и сказал: «Мне хочется сказать вам не «прощайте», а «до свиданья».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ун пек каламарӑм та, анчах та вӑл ҫавӑн пек ӑнланчӗ, уйрӑлас умӗн, мана хӗрхенсе, питҫӑмартинчен чуптуса илчӗ.

Я не сказал, что «вообще», но она поняла и на прощанье сочувственно поцеловала меня в щёку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл Саньӑна ыталаса илчӗ, хӑйӗн илемлӗ, кӑмӑллӑ сухалне пӑхмасӑрах, профессор пуҫӗпех, вӑрах вӑхӑтчен ӑна чуптуса тӑчӗ.

Потом он обнял Саню и целовал её несколько дольше, чем это полагалось профессору с такой прекрасной, почтенной бородой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, хамӑн сӑмаха ҫуррине каласа пӗтерсенех калаҫма чарӑнса, куҫа хупрӑм та ӑна пит ҫӑмартийӗнчен чуптуса илтӗм.

Я замолчал на полуслове, закрыл глава и поцеловал ее в щеку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Людмила мана питрен янравлӑн чуптуса илчӗ.

Людмила звонко расцеловала меня в щеки.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗрин хыҫҫӑн тепри хӗрес чуптуса, самозванеца пуҫ тайма тытӑнчӗҫ.

Они подходили один за другим, целуя распятие и потом кланяясь самозванцу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сасартӑк акӑ унӑн чечен тути ман питҫӑмартине пырса перӗнчӗ те, эпӗ вӑл хӗрӳллӗн те чӗррӗн чуптуса илнине туйрӑм.

И вдруг ее губки коснулись моей щеки, и я почувствовал их жаркий и свежий поцелуй.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тусӑм, Акулина!» — тенӗ Алексей ун аллисене чуптуса.

друг мой, Акулина!» — повторял он, целуя ее руки.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Мисс Жаксон, Лиза кулманнине кура, лӑпланнӑ, Лизӑна чуптуса илнӗ, унпа килӗшнине палӑртса, ӑна пӗр банка англи белили панӑ, Лизӑ ӑна уншӑн чунтан тав тунӑ.

Мисс Жаксон, удостоверясь, что Лиза не думала поднять ее насмех, успокоилась, поцеловала Лизу и в залог примирения подарила ей баночку английских белил, которую Лиза и приняла с изъявлением искренней благодарности.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ҫапла каланӑ та хӗрне ҫамкинчен чуптуса илнӗ.

С этим словом он поцеловал ее в лоб.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed