Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лашасене (тĕпĕ: лаша) more information about the word form can be found here.
Анчах пӗлӗт татки лашасене пӗр самантрах пӑрахса хӑварать те, никама шеллемен хӗвел каллех пампассен известлӗ ҫӗрӗ ҫине вутлӑ ҫумӑр тӑкма тытӑнать.

Но туча скоро оставляла лошадей далеко позади, и снова беспощадное солнце поливало огненным дождём известковую почву пампасов.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тилӗсем, паллах, лашисене нимӗн те тӑваймӗҫ, анчах, чеескерсем, чӗлпӗрсене кӑшласа татӗҫ те, вара лашасене те ирӗке тухса кайма аван пулӗ.

Лисицы, конечно, не могут причинить вреда самим лошадям, но хитрые животные перегрызают поводья, и лошади пользуются этим, чтобы вырваться на свободу.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Майор, лашасене чухлама пӗлекенскер, пампассен таса юнлӑ лашине ниҫтан ырласа пӗтереймест.

Майор, знаток лошадей, искренне восхищался этим образчиком чистокровной пампасской породы.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ирӗкре ҫӳрекен лашасене алла вӗрентсе мӗнпур Америка ҫӗрӗнче мухтава тухнӑ рестреадорсен ҫурчӗсем сайралса пыраҫҫӗ, ҫавӑнпа та тепӗр чухне милӗ-милӗпе кайсан та экспедицин ҫулӗ ҫинче пӗр ҫурт ларни те курӑнмасть.

Хижины реетеадоров, знаменитых на всю Америку укротителей диких лошадей, попадались всё реже и реже, и экспедиции случалось проходить целые мили, не встретив ни одного жилья.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Житомир патӗнче утлӑ ҫар саланса, хӗрсе кайнӑ лашасене нимӗн чармасӑр, хӗвел ҫинче хӗҫсене йӑлтӑртаттарма тытӑнать.

Развернулись веером у Житомира, не осаживая горячих коней, заискрились на солнце серебряным блеском сабель.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унтан вӑл сасартӑк шӑхӑрчӗ, пиҫиххине тӳрлетрӗ те, утнӑ ҫӗртех пӗрремӗш участкӑна яма пулнӑ лашасене яма кирлине, тата хӑйне укҫа тӗрӗс паманни, катӑк пани ҫинчен калакан ватӑ тутара шыраса тупма кирлине аса илсе, аялалла утса кайрӗ.

Потом он свистнул, одёрнул ремень и зашагал вниз, на ходу припоминая, что надо послать на первый участок обещанных лошадей и надо разыскать того старика татарина, который жаловался, что его обсчитали.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Лавҫӑ лашасене апат пама тухрӗ, амӑшӗ вара хӑраса ӳкнӗ ачасене салтӑнтарчӗ.

Ямщик пошел задавать лошадям корм, а мать молча раздевала перепуганных ребятишек.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

— Эпӗ лашасене ҫитерме хатӗрлетӗп, — лӑпкӑн каларӗ Чук.

— Я лошадей кормить буду, — спокойно объяснил Чук.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Лашасене хӗрхентӗн, — арӑмна, ачусене вара хӗрхенмерӗн?

О лошадях пожалел — а о жене, о детях?

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Филофей лашасене сулахаялла тытма хӑтланчӗ.

Филофей попытался еще: взял налево…

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Филофей лашасене сылтӑмалла тытса пӑхрӗ, — анчах та лешсем те хӑйсен лашисене часах сылтӑмалла тытрӗҫ… иртсе кайма пулмарӗ.

Филофей попробовал — взял вправо… но те тотчас тоже взяли вправо… проехать стало невозможно.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

— Филофей! — пӑшӑлтатрӑм эпӗ, — лашасене сылтӑмалла, аякран иртсе кайнӑ пек, тытса пӑх-ха.

— Филофей, — шепнул я, — попробуй-ка возьми правее, ступай будто мимо.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Эпир те вӗсем хыҫҫӑн ирӗксӗрех лашасене уттарса… кайрӑмӑр.

Мы поехали за ними тоже шагом… поневоле.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Хӑшӗсем: мӗн лекет — ҫавна кӑшкӑраҫҫӗ; пӗри ҫивӗччӗн те уҫҫӑн шӑхӑрать, тепри ятлаҫать; ларчӑк ҫинче темӗнлескер, улӑп пек ҫын, кӗрӗк тӑхӑннӑскер ларать, вӑл лашасене тытса пырать.

Иные горланили — так, что ни попало; один свистал очень пронзительно и чисто, другой ругался; на облучке сидел какой-то великан в полушубке и правил.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Филофей хӑра-хӑрах: тӑр-р-р! терӗ лашасене.

Филофей трусливо тпрукнул.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Филофейпа эпир пӗр-пӗрин ҫине пӑхса илтӗмӗр, — вӑл шлепкине ҫамка ҫинерех пусса лартрӗ кӑна, унтан часах, тилхепесем ҫинелле уртӑнса, лашасене хӗртме тытӑнчӗ.

Мы с Филофеем переглянулись — он только шляпу сдвинул с затылка на лоб и тотчас же, нагнувшись над вожжами, принялся стегать лошадей.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Филофей лашасене виҫҫӗшне те тӑратрӗ — хӑй вара часах: — Тӑнкӑртатать… Тӑнкӑртатать, улпутӑм! — терӗ.

Филофей остановил тройку и тотчас же промолвил: — Стучит… стучи-ит, барин!

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Ермолай ӗнтӗ манпа сывпуллашмарӗ те, вӑл хӑйӗн Валеткине хӗнеме тытӑнчӗ; Филофей тилхепесене турткаларӗ те ҫинҫерен те ҫинҫе сасӑпа: «Эй, эсир, вӗтӗрмӗшсем!» тесе кӑшкӑрса ячӗ, — шӑлнӗсем икӗ енчен чупса пычӗҫ те хӗрӗнчи лашасене хырӑмӗсенчен хулӑсемпе вӑшлаттарчӗҫ — тарантас вара тапранчӗ те алӑкран тухса, урамалла ҫавӑрӑнса кайрӗ, — ҫӑмламас лаши хӑйӗн картинелле вӗҫтересшӗн пулчӗ, — анчах Филофей пушӑпа ҫапса, ӑна ӑса кӗртрӗ, — акӑ ӗнтӗ, эпир ялтан тухса чылаях тикӗс ҫулпа, шӗшкӗ йывӑҫҫисен нумай та ҫӑра тӗмӗсем хушшипе, чуптарса кайрӑмӑр.

Ермолай даже не простился со мною, он принялся бить своего Валетку; Филофей задергал вожжами, закричал тонким-тонким голосом: «Эх вы, махонькие\!» братья его подскочили с обеих сторон, подстегнули под брюхо пристяжных — и тарантас тронулся, свернул из ворот на улицу; кудластый хотел было махнуть к себе на двор, но Филофей образумил его несколькими ударами кнута — и вот мы уже выскочили из деревни и покатили по довольно ровной дороге, между сплошными кустами густого орешника.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Сасартӑк ямшӑк лашасене тытса чарчӗ; шӑнкӑрав сассисем те чарӑнчӗҫ; тимлӗн итлесе, ямшӑк пире: — Инкек! — терӗ.

И вдруг ямщик осадил тройку, колокольчик замолчал и, вслушавшись, ямщик нам сказал: — Беда!

X // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Качӑртатакан хытӑ юрлӑ, йывӑҫсем ҫине йӑлтӑркка пас тытнӑ, шупка изумруд тӳпеллӗ, мӑръесем ҫивчӗ ҫӗлӗк евӗр тӗтӗмлӗ, самантлӑха уҫнӑ алӑксенчен пӑс мӑкӑрланакан сивӗ ҫанталӑклӑ, ҫынсен пичӗсене ҫыртса илнӗ пек хӗретекен, шӑнса кайнӑ лашасене вашаватлӑн чуптаракан, лӑпкӑ та уяр, шартлама сивӗллӗ шурӑ хӗл тӑрать.

Стояла белая зима с жестокою тишиной безоблачных морозов, плотным, скрипучим снегом, розовым инеем на деревьях, бледно-изумрудным небом, шапками дыма над трубами, клубами пара из мгновенно раскрытых дверей, свежими, словно укушенными лицами людей и хлопотливым бегом продрогших лошадок.

XXVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed