Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗтӗ the word is in our database.

вӗтӗ (тĕпĕ: вӗтӗ) more information about the word form can be found here.

Ун умӗнче вӗтӗ шпулькӑсемпе тултарнӑ ещӗксем пур, пуҫ тӑрринче шултӑра йӗкесем хӑвӑрт ҫаврӑнса тӑраҫҫӗ.
Перед ним над ящиком с мелкими шпульками быстро вращались шпульки более крупные.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Вӑл халичченхи пекех ҫырла та вӗтӗ пулӑ ҫиет, вӗри шыв ӗҫет, ҫав хушӑрах асӑрханса чирлӗ кашкӑр ҫинелле ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхать.
И потому, что она не хотела гибнуть, человек все еще ел болотные ягоды и пескарей, пил кипяток и следил за больным волком, не спуская с него глаз.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ҫултан аташса кайса вӑл ҫурҫӗрелле, «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывӗпе» Диз юханшывӗнчен нумай аякка килсе тухнӑ.
Он шел на северо-восток, удаляясь от реки Диз, и попал в долину реки Коппермайн.

Вӑл каллех шухӑшлама, аса илме пултаракан ҫын пулса тӑчӗ, вӑл каллех «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывӗпе» ӳпӗнтернӗ кимӗ айне пытарса хӑварнӑ япаласем ҫинчен шухӑшла пуҫларӗ.
Мысли у него прояснились, и он опять думал о Стране Маленьких Палок и о своем тайнике у реки Дез.

Халь ӗнтӗ вӑл текех Бил ҫинчен, «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывӗ» ҫинчен тата ӳпӗнтерсе хунӑ кимӗ айӗнчи апат-ҫимӗҫсем ҫинчен те шухӑшламарӗ.
Он уже не думал ни о Стране Маленьких Палок, ни о Билле, ни о тайнике у реки Диз.

Вӑл хӑй ҫав тери ывӑнса ҫитнине туйрӗ, унӑн текех выртас килет, канас килет, анчах ӑна темскер малалла хӑвалать, — «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывне» ҫитес ӗмӗтрен ытла хырӑм выҫҫи хӑвалать ӑна.
Он очень устал, и его часто тянуло лечь на землю и уснуть; но желание дойти до Страны Маленьких Палок, а еще больше голод не давали ему покоя.

Вӑл сисет, ӑна «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывӗ» таҫта, ак ҫакӑнтах, сулахайрах, инҫех те мар-и, тепӗр тӗм хыҫӗнчех сарӑлса выртнӑн туйӑнать.
Он знал, что она где-то налево, недалеко отсюда — быть может, за следующим пологим холмом.

Часах акӑ вӑл «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывне» ҫитет.
Скоро он придет в Страну Маленьких Палок.

Ҫак еннелле кайсан, вырӑнти чӗлхепе «тичиничили» теекен е «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывӗ» теекен пӗчӗкҫеҫ кӳлӗ хӗррине ҫитсе тухассине пӗлет; ку кӳлӗ ҫыранне имшер, ҫинҫешке те типӗ Канада чӑрӑшӗсем хупласа тӑраҫҫӗ.
Он знал, что еще немного — и он подойдет к тому месту, где сухие пихты и ели, низенькие и чахлые, окружают маленькое озеро Титчинничили, что на местном языке означает: «Страна Маленьких Палок».

— Лизиазира, — тусем еннелле пуҫӗпе сӗлтрӗ те марсиан — ылтӑнпа ҫиҫекен вӗтӗ шӑлӗсене йӗрсе кулӑпа елпӗрет.
— Лизиазира, — кивнув на горы, сказал марсианин, — оскалил мелкие, блеснувшие золотом, зубы.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсен тураттисем кукӑр-макӑр та нӑкӑ, ҫулҫисем вӗтӗ мӑк пек, вуллисем йӗрлӗ-йӗрлӗ те мӑкӑльлӗ.
Их ветви были корявы и крепки, листва напоминала мелкий мох, стволы — жилистые и шишковатые.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗтӗ инфузорисем авӑна-авӑна, хӑйсен урисемпе аллисем вырӑнне пур сухалӗсемпе чӗтрене-чӗтрене мӗн те пулин ҫимелли ярса илесшӗн пулчӗҫ, анчах вӗсем хӑйсемех шыв нӑррин ҫӑварне ҫакланчӗҫ.
Мелкие инфузории, извиваясь и торопливо дрожа волосками, заменявшими им руки и ноги, пытались подхватить что-нибудь съедобное, но сами попадали в рот к личинкам водяного жука.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн йӗри-тавра кӳлӗре пурӑнакансем: пурте пӗлсе тӑракан айван шампа йытпуллисем, кӗсменсем пекех туйӑнакан кайри ураллӑ шыв нӑррисем, сӗлӗхсем, тӗрлӗрен япаласене тата хӑйсене хӑйсемех те ҫиекен хуртсем, юлашкинчен тӗрлӗрен вӗтӗ инфузорисем пухӑнчӗҫ.
Вокруг него собрались обитатели пруда: всем известные своей глупостью чёрные пузатые головастики, водяные жуки с задними лапками, похожими на вёсла, пиявки, личинки, которые кушали всё, что попадалось, вплоть до самих себя, и, наконец, разные мелкие инфузории.

Ҫӳхе ҫӑкӑр чӗлли тата хулӑм аш касӑхӗ касса илсе ҫиекенӗ вӗсене пӗрле тирпейлесе тытать, икӗ аллипе те ҫӑвар патнелле илсе пырать, — тути унӑн чӗтрет, вӑл ӑна йытӑ чӗлхипе ҫуланӑ пек вӑрӑм чӗлхипе ҫулать, вӗтӗ те ҫивчӗ шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ, — вара сӑн-питне аш патнелле йыта манерлӗ тайӑлтарать.
Отрезав тонкий ломоть хлеба и толстый мяса, едок аккуратно складывает их вместе, обеими руками подносит ко рту, — губы его дрожат, он облизывает их длинным собачьим языком, видны мелкие острые зубы, — и собачьей ухваткой наклоняет морду над мясом.

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кӗрхи ҫумӑр пӗлӗчӗсем чарӑна пӗлмесӗр вӗтӗ ҫумӑр пӗрӗхтерсе тӑратчӗҫ, ҫав ҫын тӑваткӑл йӑрӑмлӑ тутӑрпа пичӗ ҫинчен тарне шӑлса илсен, ҫумӑр хуллентерех ҫунӑ пек, ҫын каллех тарласа пынӑҫемӗн ҫумӑрӗ те вӑйлансарах кайнӑ пек туйӑнатчӗ.
Осенние тучи неугомонно сеяли мелкий дождь, и казалось, что, когда этот человек вытрет клетчатым платком пот с лица, дождь идет тише, а по мере того, как человек снова потеет, — и дождь становится сильнее.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Куҫлӑхне икӗ пӳрнипе тӳрлетсе, вӑл мана хулӑм кантӑк витӗр куҫран тӗллесе пӑхатчӗ те, ман ҫамкана вӗтӗ пӑтасем ҫапа-ҫапа кӗртнӗ пек калатчӗ.
Поправив очки двумя пальцами, он пристально смотрел сквозь толстые стёкла в глаза мне и говорил, словно мелкие гвозди вбивая в мой лоб.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вара эпӗ тӑтӑм, кӗнекене кӑмака айӗнчен кӑлартӑм, чӳрече патне пытӑм, ҫӗрӗ ҫутӑччӗ, уйӑх тӳрех чӳрече витӗр пӑхатчӗ, анчах вӗтӗ шрифта курма май ҫукчӗ.
Тогда я встал, вынул книгу из подпечка, подошёл к окну; ночь была светлая, луна смотрела прямо в окно, но мелкий шрифт не давался зрению.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хула хӗрринчи пӗчӗк пӳртсем именсе, чӳречисемпе тусанлӑ ҫул ҫинелле пӑхса ларатчӗҫ, ҫул тӑрӑх апат начар ҫитернӗ вӗтӗ чӑхсем уткаласа ҫӳреҫҫӗ.
Маленькие домики окраины города робко смотрели окнами на пыльную дорогу, по дороге бродят мелкие, плохо кормленные куры.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Инҫетрен, шыв ҫинчен, пурте кӑмӑла каймалла пек туйӑнать; пурте — вылямалли япала йышши пек, кулӑшла вӗтӗ те ула курӑнаҫҫӗ.
Издали, с реки, всё кажется приятным, всё — точно игрушечное, забавно мелко и пёстро.

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн ватнӑ питӗнчен юр ҫине юн тумлать; тумламӗсем ҫырла пекех вӗтӗ.
За ним на снегу остался след капавшей с разбитого лица крови; капли были мелкие, как лесные ягоды.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics