Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗпе (тĕпĕ: амӑш) more information about the word form can be found here.
Розелли госпожа кайма пултарайманни ҫинчен татӑклӑн каларӗ; Джемма амӑшӗпе юласшӑн пулчӗ, анчах леш ӑна хӑваласа ячӗ.

Г-жа Розелли решительно отказалась участвовать в прогулке; Джемма хотела остаться с матерью, но та ее, как говорится, прогнала.

XIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Хӗрӗ те амӑшӗпе кӗрешнӗ пек тума тӑрӑшрӗ, анчах французла мар, кушак пек мар, Итали ҫыннисем пек ҫепӗҫҫӗн хирӗҫ тӑчӗ, кун пек тунинче яланах вӑй пурри палӑрать.

Та тоже притворялась, что борется с матерью, и ласкалась к ней — но не по-кошачьи, не на французский манер, а с той итальянской грацией, в которой всегда чувствуется присутствие силы.

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӑл Леноре фрау купца ӗҫне юратарах панинчен тӗлӗнмерӗ, — ӑна вӑл кӗтсех тӑнӑ; анчах Джемма та амӑшӗпе пӗр шухӑшлӑ пулнӑ.

Он не удивился тому, что фрау Леноре держала сторону коммерции, — он это ожидал; но и Джемма разделяла ее мнение.

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Ӑна хырӑнма пулӑшрӗ, сире усси килӗшмелле, ахалех ӳстерместӗр, — тесе асӑрхаттарчӗ, юлашкинчен амӑшӗпе аппӑшӗ ҫинчен, Панталеоне ҫинчен, вӗсен пӗтӗм пурнӑҫӗ ҫинчен тата Тарталья йытӑ ҫинчен те сиктерсе хӑвармасӑр каласа пачӗ.

Помог ему выбриться, причем заметил, что он напрасно не отпускает себе усов; сообщил ему, наконец, множество подробностей о своей матери, о сестре, о Панталеоне, даже о пуделе Тарталье, обо всем их житье-бытье.

IX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Санин амӑшӗпе хӗрне Россия ҫинчен тӗплӗрех пӗлтерме тӑрӑшрӗ.

Санин постарался сообщить ей и ее дочери сведения более точные.

V // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Анне, кайма кирлӗ мар кунтан, — пӑшӑлтатрӗ Таня, амӑшӗпе пӗрле макӑрса.

— Мама, не надо уезжать отсюда, — шептала Таня, плача вместе с матерью.

XIX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Таня амӑшӗпе те, Надежда Петровнӑпа та ташларӗ, ывӑнсан, кӗтесре, хӑйӗн илемлетнӗ йывӑҫӗ патӗнче, чарӑнчӗ.

Таня танцевала и с матерью, и с Надеждой Петровной и, устав от танцев, остановилась в углу за своим разукрашенным деревцем.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пӳлӗмре, хӗрлӗ диван ҫинче, Таня амӑшӗпе юнашар Александра Ивановна ларать.

В комнате, на красном диванчике, рядом с матерью Тани сидела Александра Ивановна.

XI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тепӗр чухне тата тӗрмере ларакан ҫын хӑйӗн амӑшӗпе тум улӑштарса тӑхӑнни пулкалать: амӑшӗ юлать, ывӑлӗ унӑн кӗпине тӑхӑнса тухса тарать.

А то еще бывает — мать узника меняется с ним одеждой: она остается, а он бежит в ее платье.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Енчен эпӗ сирӗн негрсем хӑйсен амӑшӗпе тепӗр икӗ эрнерен ҫакӑнта, шӑп та шай ҫак ҫуртра, тӗл пуласса ӑҫтан пӗлнине каласан каятӑр-и эсир Лотроп мистер патне тӑватӑ кунлӑха?

А вот если я вам скажу, откуда я узнал, что ваши негры увидятся со своей матерью недели через две здесь, в этом самом доме, и докажу, что я это знаю, — поедете вы гостить к мистеру Лотропу дня на четыре?

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ним те туйса илме пултарайман амӑшӗпе ларни, ӑна итлени, хирӗҫ тавӑрса калани, унпа сӑмахлани — пурте Еленӑшӑн темле усал ӗҫ тунӑ пек туйӑнчӗ; вӑл хӑйӗн ӑшӗнче темле суялӑх пуррине туйрӗ, именме сӑлтав ҫук ҫӗртенех питне хӗретрӗ; кайран кирек мӗнле пулсан та, халь пӗр пытармасӑр каласа парас килни унӑн чӗринче пӗр хут кӑна мар хускалса илчӗ.

Сидеть с матерью, ничего не подозревающей, выслушивать ее, отвечать ей, говорить с ней — казалось Елене чем-то преступным; она чувствовала в себе присутствие какой-то фальши; она возмущалась, хотя краснеть ей было не за что; не раз поднималось в ее душе почти непреодолимое желание высказать всё без утайки, что бы там ни было потом.

XXI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

«Тем тесен те, — шухӑшларӗ ҫав хушӑра Берсенев, — Инсаровӑн амӑшӗпе ашшӗне вӗлернӗшӗн турккӑсен агин, тен, шалчи тулнӑ та пулӗ».

«А ведь чего доброго, — подумал между тем Берсенев, — турецкий ага, пожалуй, поплатился ему за смерть матери и отца».

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ман ӑна наркомат патӗнче кӗтсе тӑрас килмерӗ, тӗрӗсрех каласан, «крабсемпе» ытти хӗрсем хушшинче е амӑшӗпе пӗрле пынине курас килмерӗ.

Мне просто не хотелось ждать ее у наркомата и опять видеть в окружении «крабов», взрослых подруг или вместе с матерью.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Амӑшӗпе Тая пысӑк хуйха ӳкеҫҫӗ, анчах Павел ҫапах та лӑпкӑн ҫапла шутлать:

Не было границ отчаянию матери и Таи, а Павел с холодным спокойствием решил:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӗҫе татмалли кунта пӗр май ҫеҫ: ҫемьене уйӑрмалла, — амӑшӗпе хӗрӗсен старике яланлӑхах пӑрахса каймалла.

Выход был один: расколоть семью — матери и дочерям уйти навсегда от старика.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл амӑшӗпе хӗрӗсене тертлӗ пурӑнӑҫран кӑларасшӑн.

Он думал над тем, как помочь матери и дочерям выбраться из этой кабалы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тепӗр сехетрен виҫҫӗшӗ те: амӑшӗпе хӗрӗ тата Корчагин кухньӑра апат ҫиме ларчӗҫ.

Через час все трое — мать, дочь и Корчагин — обедали на кухне.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел кантӑк витӗр сада тухрӗ: унӑн пӳлӗмсем урлӑ иртсе, Тоня амӑшӗпе тӗл пулас килмерӗ.

В сад Павел выбрался одним махом через окно: проходить опять через комнаты и встречаться с матерью ему не хотелось.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тоня ӑна хӑйӗн амӑшӗпе паллаштарчӗ.

Тоня познакомила его со своей матерью.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗрле утаҫҫӗ амӑшӗпе ачи.

Help to translate

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed