Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫил the word is in our database.
ҫил (тĕпĕ: ҫил) more information about the word form can be found here.
Ирхине, тӑххӑрмӗш сехетре, ҫумӑрӑн юлашки тумламӗсене ҫил хӑваласа илсе кайрӗ.

В девятом часу утра ветер унес последние капли.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йӗри-тавра хурлӑхлӑ шӑплӑх, пӗлӗт пӑчӑ, ҫавӑнпа Петяна ҫакӑнта мӗнле те пулин хытӑ сасӑ илтӗнсенех, ҫутҫанталӑкра темӗн пулма пултарассӑн — е ҫавра ҫил, е тӑвӑл, е ҫӗр кисренессӗн туйӑнать.

Тишина была такой полной и угрюмой, а небо — таким душным, что мальчику казалось: раздайся хоть один только резкий звук, и в природе произойдет что-то страшное — смерч, ураган, землетрясение…

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫил пӗчӗк тумлам тӑварлӑ шыв илсе пырса унӑн тути ҫине пӗрӗхет.

На губах стало солоно от капли, принесенной ветерком.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шухӑшланипе вӑл ҫӗнӗ паруса кӳҫӗпех курать, акӑ вӑл ун умӗнчех тӗреклӗ, хулӑн, ҫил вӗрнипе карӑнса ҫап-ҫаврака тӑрать.

Он так ясно, так отчетливо видел этот новый парус, как будто бы тот уже стоял перед ним — тугой, суровый, круглый от свежего ветра.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫил паруса юратать.

Ветер любит парус.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ваннӑ чӳречерен вӑйлӑ сивӗ ҫил вӗрет.

В разбитое окно дул сильный, холодный ветер.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Алӑкӗ, пӗр ҫӳлти хӑлӑпӗ ҫинче ҫеҫ ҫакӑнса, ҫил вӗрнипе чирӗклетсе сулланкаласа тӑнӑ.

Дверь косо висела на одной верхней петле, скрипя и покачиваясь от ветра.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку пысӑк ялавсен ҫӗнӗ коленкор шӑрши кӗрекеш хӑмаҫне ҫил аран-аран вӗлкӗштерет.

Ветер с трудом поворачивал грузные полотнища, ощутительно пахнущие краской сырого коленкора.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тинӗс ҫинчен витӗр касакан ҫил вӗрет.

С моря дул прохватывающий ветер.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫил типӗ тусана пӗлӗт пек хӑваланӑ.

Ветер гнал тучи сухой, скучной пыли.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӗрлӗ сӑрпа сӑрланӑ пушар обозӗ, хӑрушӑскер, ҫав вӑхӑтрах вылямалли япала пек хитрескер, урам тӑрӑх чан ҫапса, ҫунакан факелсенчен вут хӗлхемӗсем кӑларса ҫавра ҫил пек иртсе каять.

Красный пожарный обоз, зловещий и вместе с тем как бы игрушечный, проносился по мостовой, сопровождаемый беспрерывным набатом и оставляя за собой в воздухе оранжевые языки пламени, оторвавшиеся от факелов.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӳхенеҫҫӗ хумсем, ҫил улать, Шӑтӑр-шатӑр юпа авӑнать…

Играют волны, ветер свищет, И мачта гнется и скрипит…

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑш чухне ӑшӑ ҫил курӑксем тӑрӑх чупать, тӗттӗм ҫӗре чӑштӑртатнӑ сасӑпа тултарать, ун чухне сарӑ шӑрчӑксем валли те, тинӗс валли те выран хӑвармасть.

То теплый бриз пробегал по бурьяну, наполняя ночь шелестом, не оставляющим места ни для сверчков, ни для моря.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑлхасенче ҫил шавлать.

Ветер шумел в ушах.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ниҫталла пӑхсан та, пӗр арман та курӑнмасть: ҫил арманӗсем те, шыв арманӗсем те ҫук.

Решительно нигде не было никаких мельниц: ни ветряных, ни водяных.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав хурлӑхлӑ ялсене Петя хай ӑшӗнче нумай ҫил арманлӗ ял пек, вӗсем хушшинче хура тутӑрлӑ тӑлӑх хӗрарӑмсем, саплӑклӑ тумтирлӗ тӑлӑхсем пурӑнаҫҫӗ, — тесе шутланӑ.

Петя живо представлял себе эти печальные селения со множеством ветряных мельниц, среди которых «упокояются» тени вдов в черных платках и сирот в заплатанных платьицах.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Доктор патне килнӗ чухнех-ха ҫанталӑк улшӑна пуҫланине асӑрхарӑм, халӗ акӑ, вуннӑ ҫитес умӗн пӳртрен тухсан, ирхи сивӗ ҫил лӑпланнӑ, сывлӑш та тӑр-витӗр курӑнмасть, хайхискер яра пачӗ лапка юр — эппин пурга ҫывхарать пуль.

Ещё идя к доктору, я заметил, что погода стала меняться, а теперь, когда вышел из дому, потому что было уже без четверти десять, прежний холодный, звенящий ветер упал, воздух стал непрозрачный, и мягкий снег повалил тяжело и быстро — верные признаки приближения пурги.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫил ҫулҫӑсене аран хумхатать, Таса шӑпчӑк сасси шӑранать, Ӗнер ҫеҫ тутӑрпа эс ҫӳрерӗн Пурҫанпа эс ҫӳретӗн паян.

Ветерок чуть колышет листочки, Где-то слышится трель со-ло-вья, Ты вчера лишь гуляла в плато-чке, А се-го-дня гу-ляешь в шел-ках.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аялта хуллен вӗрекен ҫил тӑрсан-тӑрсан юр пек шурӑ, ҫав чансен сасси пекех ҫаврака та уҫӑ пӗлӗтсене хуллен хӑваласа каять.

Ветер, совершенно не ощутимый внизу, иногда плавно проносил по небу белоснежное облако, такое же круглое и яркое, как этот звон.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑшӑ ҫил сулхӑнланать.

Теплый ветерок холодеет.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed